ویژه برنامه آمل گفتمان توسعه ، دوشنبه هر هفته به همت حلقه مودت امام و شهدا ، رسانه های هراز نیوز ، هراز امروز ، پشتوانه فردا ، خزر ۲۴ ، آمل امروز و آمل زیبا در محل حسینیه آزادگان بلوار آزادگان روبروی آزادگان ۱۰ برگزار می شود .
این برنامه با اجرای روزبه نصیری راس ساعت ۵ عصر آغاز می شود در ادامه گزارش کامل هراز نیوز را از این برنامه می خوانید
روزبه نصیری کارشناس و مجری این برنامه
عرض سلام و ادب و احترام خدمت حضار گرامی به ویژه نامزدهای انتخابات شورای اسلامی شهرستان آمل و خصوصا کارشناسانی که قدم رنجه فرمودند و امروز در محضرشان خواهیم بود و به موقع خدمتتون معرفی خواهم کرد .
اجازه می خواهم که در ابتدای جلسه مبعث حضرت رسول را خدمت یکایک شما عزیزان تبریک و تهنیت عرض نمایم و آرزوی قبولی طاعات و عبادات در ماه رجب ، ماه خدا و همینطور تقدیر و تشکر بکنیم از عزیزان هیئت امنای این حسینیه جناب سرهنگ علیرضا عباسی ، برادر آزاد فضل الله تقی زاده ، آزاده سرافراز علیحبیبی و برادر نعیمی و جناب آقای حاج مسلم اسدی به ویژه حاج سعید همایونی عزیز جلوتر از برگزارکنندگان شاید یک ساعت یا دوساعتی قبلش حضور پیدا می کنند و لطف دارند به این مجموعه و علاقه مند هستند که سلسله برنامه های آمل گفتمان و توسعه ادامه پیدا کند.
ما به هر عزیزی در هر بخش ۵ دقیقه زمان میدهیم که هم نظرات خود را مطرح کنند و هم به سوالاتی که از مجری مطرح میشود پاسخ دهند. لطفا خودتان را معرفی کنند .
بهزاد جوادیان، کارشناس ارشد، استاد دانشگاه پرستاری و پیراپزشکی آمل و قائم مقام اداری مالی دانشکده و نزدیک ۲۳ سال است که در مسائل اجتماعی شهر آمل هستم.
- سوال مجری بزرگترین چالش فرهنگی اجتماعی شهرستان آمل چیست و راهبردها و راهکارهای برون رفت از آن را چگونه می بینید؟
- بهزاد جوادیان: در حاشیه فرهنگی و اجتماعی بزرگترین معضل ما این است که در حوزه فرهنگی ما کمتر می دانیم و یا اصلا نمی دانیم و تایید نمی کنیم که چرا باید به این شخص رای دهیم و چرا باید به این شخص رای ندهیم که بیاید چه کاری برای ما انجام دهد و اگر این معضل برطرف شود معضلات برهنگی ما نیز برطرف خواهد شد یعنی اگر در یک شورا به هشت تا مهندس رای می دهیم یعنی مشکل ما مهندسی است و اگر به هشت معلم رای می دهیم یعنی مشکل ما معلمی است وقتی به هشت یا نه نفر از یک گروه رای میدهیم یعنی طبیعتا مشکل ما در آن گروه زیاد است لذا وقتی ما به نه مهندس رای می دهیم نباید انتظار داشته باشیم بهداشت و درمان ما توسعه پیدا کند یا اینکه به نه معلم رای می دهیم نباید انتظار داشته باشیم فلان پارک ما در این سیستم خوب بشود یا به نه مهندس رای می دهیم نباید بگوییم چرا در شهرداری اختلاص و زد و بند است و از این حرفها .
- چون ما تصمیم گرفتیم به نه تا از یک گروه رای دهیم و آنها هم یک تخصصی دارند و یک بدی هم در این سیستم هست این است که مسئله فرهنگی ما می باشد و پشت سر آن مشکلات فرهنگی ما می باشد مثلا شهرداری را فقط مهندسی می بینند ، شاید اگر شهردار مهندس باشد خوب باشد ولی شورای شهر شورای عقل و تفکر و فکر یک شهرداری است چون کار اجرایی با شهردار است و دوستان در تبلیغات می گویند آنجا پل زدیم ، آنجا را آسفالت کردیم ، آنجا پارک درست کردیم، ولی خب آن زمان که شورا نبود مگر شهردار اینها را انجام نمیداد؟ مگر پل درست نمی شد؟ مگر پارک ساخته نمی شد؟ مگر آسفالت نمی شد؟ شورای شهر در واقع دارد یک کلید را معنا می کند، ما به عنوان شورا تفکر می کنیم در موقعیت انسانهایی که به ما رای دادند درآمدهایی که داریم را بهینه و بودجه بندی کنیم و توزیع عادلانه کنیم در شهر و نظارت کنیم بر کل شهر، نه اینکه به شهردار بگوییم تو جوادیان را بزار آنجا . خب به این به شما مربوط نیست جناب شورا. شهردار هر فردی را دوست داشت می تواند هر جایی بگذارد ولی اگر کار خلافی انجام داد شما به عنوان شورا وظیفه داری او را استیضاح کنی و از شهرداری او را برداری . شما نماینده مردم شهر هستی و اگر اینجا سیستم ما درست شود همه چی خوب می شود لذا شورای شهر را اگر یک تیم فوتبال ببینیم باید دروازه بان داشته باشد باید فوروارد داشت باشد باید فرهنگ داشته باشد باید در حوزه مهندسی قوی باشد باید در بهداشت و درمان قوی باشد و مهتر اینکه اتفاق دیگه ای هم می افتد مثلا می گویند به فلانی رای دهید چون معلم خوبی بوده یا ساختمان ساخته عالی ولی مهم این است که آیا این شخص که می خواهید به او رای دهید آیا کار مدیریتی هم انجام داده تا حالا ؟ مهم این است ، چون باید شهر دویست هزار نفری را مدیریت کند، باید به شهردار برنامه دهد ، خب فردی که تا به حال در سیستم مدیریتی کار نکرده و قوانین اداری و مدیریتی را نمی شناسد ، آنوقت می رود به شورا و برای شهردار مرتبا بالا و پایین و چپ و راست رفتن را می نویسد.
فرهنگ این است باید بدانیم چرا به شخص رای می دهیم ، مثلا می گویند به فلانی رای بدهید، می گویم چرا؟ در جواب می گویند فلانی گرگ است ، آنجا همه گرگ هستند و این هم گرگ هست پس به او رای دهید، خب عزیز من وقتی آنجا همه گرگ هستند و این هم به عنوان گرگ برود انجا آنوقت دیگر اینها گله بان نخواهند بود و آنها گرگ خواهند بود و قرعه کشی می کنند که کی بیشتر بدرد، و یا می گویم چرا؟ می گویند اگر اینجا به ما ورزش دادین یا فلان جا اگر فلان کار را بکنید ما به شما رای می دهیم ، می گویم چرا اینکار را می کنید؟ من پول ندارم ولی آدم سالمی هم هستم . من این را می گویم چون هیچ وقت کاندید شورای شهر نبودم و نیستم و به امیدخدا تا عمر دارم نخواهم بود چون همیشه انتساب را بهتر از انتخاب می دانم ، در انتخابات رای کمی است و آدم با آدم یکی است ولی در انتساب رای کیفی است.
می گویم چرا اینکار را می کنید؟ می گویند آقای جوادیان دیگر هیچ گربه ای که برای رضای خدا موش نمی گیرد. می گویم خب من در آینده موش می گیرم شما هم موش می گیرید پس چه انتظاری دارید شهر را برای شما درست کنند؟ من ۵۰۰۰ تومان به شما میدهم و میروم به شورا و ۵۰۰۰۰ تومان می گیرم . پس چرا از من گله دارید؟ شما وقتی برای رضای خدا کاری انجام نمی دهید چه انتظاری از من دارید که برای رضای خدا کاری انجام دهم؟ شما به این دید دارید من را به شورا می فرستید و من دارم پانصد میلیون با دیگران باند می شوم و دارم باند تشکیل می دهم ، شما چه انتظاری دارید من باند خودم را تشکیل ندهم .
به آدمی رای دهید که شخصیت دهد به این صندلی، نه صندلی شخصیت بدهد به آن آدم . اگر صندلی شورا شخصیت دهد به آن آدم، ما همین جا باختیم، اگر فرهنگی است ، مهندس است، ورزشی است، طرف خیلی متخصص است ، باشد ولی آیا آدم دست پاکی هم هست؟ آیا ۵۰ تا ساختمانی که ساخته رعایت عدل و انصاف را کرده ؟ می گویند نه حرف است که بساز و بنداز است،
از قدیم گفتند چو دزدی با چراغ آید گزیده تر کند کار این را بدانید من بی سواد اگر بروم به شورا ۲ تومان می خورم، ولی اگر متخصص بروم ۲ میلیارد می خورم. دقت کنید برادر من . اینها باید در سیستم ها بیاید .
ببینید درآمد شهر آمل رسیده به ۱۱۸ میلیارد و قبلا بوده ۴۰ میلیارد. و شهردار و شورای شهر با افتخار می گویند ما امسالمان ۱۱۸ میلیارد است، خب از کی رسیده به اینجا، عزیزم از من و شما رساندند به اینجا، خدماتمان چیه؟
ما ۴۰ میلیارد را داریم ۱۱۸ میلیارد میدیم سال بعد۱۶۰ میلیارد می دهیم ، اشکالی نیست ولی آیا از بودجه کشوری نیز برای شهر کندی؟ آیا این ۱۱۸ میلیارد را مناسب در سطح شهر پخش کردی یا اینکه خیر، اینجا داره اتوبان رد می شه و منم آدم چشم پاک به جای اینکه به زمین کنار اتوبان بگویم آقای فلانی ، اینجا می خواهد اتوبان رد بشود و من امین شما هستم، این زمین ۲ تومانی می شود ۲۰ تومان. و من چون نماینده شما در شورا هستم حواستان باشد این زمین رسیده به ۲۰ تومان.به نظر شما من اینکار را می کنم ؟ یا اینکه ابتدا می روم آنجا زمین را می خرم بعد اتوبان را رد می کنم؟ آن پرونده برای تو باز شده آقای جوادیان و دیگران اطلاعی ندارند ، چون تو امین سیصد هزار نفر مردم شهر هستی ، آقایی که مثلا رفته آنجا و کارشناس دادگستری هستی و شما را فرستادند شورا، چون آدم قوی بودی ، آیا وقتی رفتی شورا کار خودتو گذاشتی کنار؟ یا اینکه آمدی در شورای شهر برای خودت بیشترین کارشناسی را ردیف کنی؟می دونی چرا تو را فرستادیم چون تو به تمام قوانین اداری، کارشناسی وارد بودی، تو را آوردیم شورا که برای ما از انسانهایی استفاده کنی پرتوان و کم هزینه، تا هزینه شهر را پایین بیاوری، نه اینکه یک کارشناسی خودت را ده تا کنی . این کار وقتی به من رای میدی چون من کارشناس قوی هستم ولی آدم دست پاکی نیستم پس ۲ تومان به من بده و من بعد خودم ۲۰ تومان برمیدارم.
- سید علی مظلوم : در مورد مسائل فرهنگی باید گفت که اصلا شورای شهر، که در بعضی کشورها شورای شهر تمام مسائل مربوط به شهر را مدیریت می کند و این قانون را آوردند و در مجلس تصویب کردند و اهدافی را نیز برای آن در نظر گرفتند ، و بعضی ها دارند القا می کنند که شورای شهر آمده که برای شهرداری شهردار انتخاب کند و چند تا ساختمان بسازد، در حالی که به وظایف شورای شهر دقت می کنیم می بینیم برای بسیاری از مسائل شهری وظایفی در نظر گرفته شده که اگر ببینید و تجزیه تحلیل کنید و نمودار آن را ببینید بالای ۴۵درصد از وظایف شورای شهر در مورد مسایل فرهنگی و اجتماعی است،یعنی بیشترین وظایف در این زمینه تعریف شده ولی متاسفانه مظلوم ترین قسمت وظایف شورای شهر نیز همین قسمت است ، حالا ببینید عملکرد وظایف شورای شهر چیست. حالا قانون گفته فلان درصد بودجه شهری اختصاص داده شده به مسائل فرهنگی، که گاهی می بینیم حتی نیم درصد نیز اعمال نمی شود.
ما از بچه های شورای شهر سوال می پرسیم که این نیم درصد را چقدر به بودجه اختصاص دادید؟ حالا اومده سال ۹۴ سرچ کنید می بینید ۷۵۰ میلیون تومان از بودجه شهری به مسائل فرهنگی اختصاص داده شده بعد نگاه می بینید اصلا نه ، مسائل زیربنایی زیاد کار نشده است و بعد میروید شهرداری مثلا کرج، فقط ۴۰ تا مجموعه دارد و ۲۸ تا فرهنگسرا ، نه یک ساختمان یک اتاقه و دو اتاقه ، بلکه با ساختمان عظیم و ۱۲ تا سالن ورزشی ، باید بگویم سازمان فرهنگی، ورزشی حدود ۴۰ تا مجموعه دارد . و حالا تهران که بودجه کلانی دارد.
مثلا شهرداری ساری در سال ۹۵ ۲۰ میلیارد و در سال ۹۶ مبلغ ۲۳ میلیارد تومان در زمینه فرهنگی در نظر گرفته شده و هزینه شده است . حالا خدا کند این مسائل فرهنگی را در جای خودش هزینه کنند. بعضی موقع می بینید نوشته سرکشی به خانواده شهدا و زده جزء عملکرد وظایف فرهنگی، خب حالا سرکشی به خانواده شهدا برای خودتان ماموریت مگر می گذارید؟ وظیفه همه ما است که به خانواده شهدا سر بزنیم و حالا اومدید این را شفاف توضیح دادید که چه بشود؟ خب یک کرایه ماشین دادید و دو تا هزینه، یعنی این واقعا باید ذکر شود؟ و باید جزء عملکرد شما عنوان شود؟
خب با توجه به اینکه بالای ۴۵ درصد وظایف فرهنگی شهر است، بعضی می گویند افراد فرهنگی در شورا جایگاهی ندارند، پس شما بگویید جایگاه چه شخصی اینجاست؟ به قول جناب جوادیان فقط هشت تا مهندس بیایند شورا ؟ بیبینید همینطور که ما زمانی که بیمار می شویم نزد پزشک می رویم ، پس در مسایل فرهنگی نیز باید برویم پیش متخصص شهر و همانگونه هم نمی توانیم فقط نه تا فرهنگی را بیاوریم شورا. اینها از مسائلی است که افرادی که شورای شهر را برعهده می گیرند باید این تخصص ها را داشته باشند حالا یا مهندس عمران باشد یا فرهنگی باشد یا در رابطه با فرهنگ باشد یا بهداشتی یا حقوقی و .. باشد و در کل اینها را می تواند داشته باشد و در کنارش ملاکهای دیگری است که ما می توانیم با توجه به آن ملاکها افراد را انتخاب کنیم.
مدیر متعهدی باشد و به قول رهبر انقلاب فعال، متدین، انقلابی و کارآمد باشد یعنی باید این ملاکها مدنظر ما باشد یعنی مدیر قوی می خواهیم، دلسوز ، مردمی، متعهد باشد و این تعهد یک کلمه است ولی خیلی چیزها را درخود دارد، ساده زیست باشد، حلال باشد، متدین باشد، باتقوا باشد، و اگر نباشد فردا انحراف پیش می آید پس در کنار تخصص این ملاکها باید دیده شود. امیدوارم این مسائل در زمینه فرهنگ مورد توجه ما باشد.
- سعید خیری : در قرن نوزده انقلاب های مختلفی در دنیا اتفاق افتاد، آخرین انقلاب بزرگ در جهان انقلاب ۱۹۷۹ ایران بود و عظمت این انقلاب از زبان حضرت امام ، انقلاب فرهنگی بود. عظمت انقلاب ما را شخصی به نام آقای میشل فوکو، دانشمند برجسته و فرهیخته علوم اجتماعی فرانسهف که خیلی زیبا گفته: می گوید بزرگترین انقلاب قرن بیستم انقلاب کبیر جمهوری اسلامی ایران بود.
ببینید بیس و پایه انقلاب ما فرهنگی بود و ما نمی توانیم بگوییم فرهنگی فقط به این دلیل که لباس و پارچه زدند می باشد، بلکه فرهنگی یعنی نوع سبک زندگی که در جامعه ما باید وجود داشته باشد. ما در جامعه ای زندگی می کنیم که اسلامی است و یکی از فرمایشات امام صدور انقلاب بود، ما الان توانستیم منطقه خاورمیانه را در اختیار داشته باشیم ، هفت کشور دنیا که الان شیعیان در سوریه هستند به رهبری انقلاب فرمانده سپاه ایران در اختیار هستند خب ما چگونه نتوانستیم در کشور خودمان مشکلات خودمان را حل کنیم؟ خب مطلب دوم در مورد آمایش شهری. و تشکر می کنم از جناب مهندس جوادی که در دانشگاه در خدمتشان هستیم ، درسی داریم به نام پدافند غیرعامل، یکی از پیشرفت های کشور و شهر ما ، چاره ای نداریم باید برنامه داشته باشیم و مهمترین برنامه آمایش شهری است، آمایش شهری به زبان ما مسلمانان یعنی عدالت شهری، توزیع متوازن همه امکانات شهر در تمام شهر. سوال این است چرا همه سازمان ها و نهادها باید در خیابان هراز باشند؟ چرا نباید توزیع کنیم؟ چرا نمی آییم در بلوار منفرد و یا فضاهای دیگر؟ اگر ما توانستیم توزیع متوازن داشته باشیم تاحدودی می توانیم مشکلات فرهنگی شهر را حل کنیم، این توزیع متوازن خیلی مهم است. بحث عدالت شهری داریم می گوییم ف بحث عدالت اجتماعی که سبب قتل علی (ع) شد ، آن عدالتی است که در شهر باید وجود داشته باشد یعنی اعتقاد بر این داشته باشیم که بتوانیم به عنوان شورای شهر در امکانات و مزایا را در شهر توزیع عادلانه داشته باشیم مطمئنا خیلی از مشکلات ما حل می شود، در دادن امکانات، اگر توانستیم همه جوانان را به کار بگیریم موفق خواهیم شد نه اینکه فقط جوانهای اطراف خودمان را در نظر بگیریم، ولی متاسفانه این چنین نیست ، به طور مثال یکی از شهرداران اسبق شهر برای بازدید بلوار منفرد آمده بود و من هم داشتم می رفتم برای نماز. و آن سال، سال پاسخگویی بود، من که ایشان را دیدم گفتم آقای شهردار ، من اهل این منطقه هستم و یک سوال از شما دارم ، ( ببینید وقتی مسئولین پاسخگو نباشند و یا طفره بروند و یا نگاهشان به سوال مردم بسیار تحقیرانه باشد اینگونه است ) ، گفتم من در بالای شهر شما در حال تدریس هستم و رفتگران زحمتکش شما روزی دو بار می آیند و تمیز می کنند، شما محبت کنید این پایین شهر را نیز نگاهی کنید، ما هم شهروند هستیم و حق زندگی داریم، ما رای دادیم شورای شهر آمد بالا، ولی ایشان با تمسخر گفتند شما و امثال شما باید کف پای شورای شهر را ببوسید که دارند برای شما کار می کنند و منم گفتم آقای شهردار دست نگه دار. اتفاقا شورای شهر باید کف پای ما را ببوسند و شما باید کف پای شورای شهر را ببوسید که شما را شهردار کردند متاسفانه. یعنی ما رای هم بدهیم و پای اینها را نیز ببوسیم؟ یا در منطقه آمدند به عنوان شورای عالی از من پول گرفتند که منطقه و کوچه های ما یکرنگ شود ( دوره دوم )، ولی چیزی ندیدیم.
ما در اروپا می بینیم رعایت فرهنگ هست ولی در مملکت ما خبری نیست، عادت نکردیم، تمرین نکردیم، جمعی و گروهی کار نکردیم. یک زمانی در همین شهر ما در مملکت ما وقتی کمربند می بستند تمسخر می کردند ولی الان فرهنگ سازی شدف یعنی ما باید بخواهیم و از افرادی که انتخاب می شوند بخواهیم نه اینکه اینها را بسپاریم به چهار سال بعد. و این افراد باید پاسخگوی مردم باشند، یکی از فرهنگ سازی یعنی پاسخگو بودن. ببینید همه اینها در دین ما وجود دارد.
امروزه مسئولین ما پاسخگو نیستند . اختلاس ما از سه هزار میلیارد شد دوازده هزار میلیارد و دیگر سه هزار کلاسی ندارد ، چرا هیچکس پاسخگو نیست؟ فرهنگ سازی نشده است. یعنی اگر فرهنگ سازی بشود، اگر عدالت اجتماعی رعایت شود ، اگر مدیریت جهادی که در دوره دفاع مقدس داشتیم را داشته باشیم مطمئنا ما موفق خواهیم شد.
- آفای مهندس رحیمی شما می توانید از بین سوال بالا و سوال زیر یکی را به انتخاب پاسخ دهید و اختیار با شماست
عمده مشکلات توسعه عمرانی شهر آمل و عدم دسترسی به درآمد پایدار چیست؟
- سید حمید رحیمی نیاکی: خب شورای شهر همانطور که می دانید در واقع تشکیل می شود برای اینکه تمام نیازهای شهر جواب دهدف نیازهای زیست محیطی، عمرانی ، شهرسازی، ترافیک و مسائل فرهنگی
خب می دانید که نیازهای فرهنگی در کشور ما نیاز به بستر دارد و ما به عنوان شورای شهر باید برنامه ریزی و مدیریت کنیم تا بتوانیم بسترهای فرهنگی را در شهر نهادینه کنیم و الان متاسفانه بسترهای فرهنگی در شهر نداریم و اگر دقت کنید می بینید که ما فرهنگسرای خوب در آمل نداریم و یا اصلا نداریم و جوانان و نوجوانان ما برای تعلیم و آموزش، کلاسهای خوبی در اختیارشان نیست و خیلی از خانواده ها، اون درآمد لازم را ندارند که فرزندانشان را بفرستند برای امور فرهنگی و آموزشی. زمانی که من در شهرداری تهران بودم، در تمام مناطق تهران پارک هایی احداث شد و در پارک ها فرهنگسرا احداث شد و آنجا در فرهنگسراها انواع و اقسام کلاسهای مختلف ایجاد شد، به طور مثال کلاس موسیقی، قرآن، خط و نقاشی که در حال حاضر جوانان ما در آمل حتی یک پارک ساده را نیز ندارند. چندی پیش پارکی در خیابان راهنمایی رانندگی افتتاح شد با هزینه ای هنگفت، درحالی که آنجا جمعیتی نیست و جالب است در کنار این پارک ، پارک دیگری نیز که به حالت مخروبه است آنجا وجود داشت، دقت کنید با همین هزینه می شد در جاهایی که محروم هستند، مثلا در ملت آباد که این همه جمعیت دارد یا در بازیارکلا یا نوچال که حتی یک پارک هم ندارد و حتی مکانی برای ورزش نیست. خب ما اگر بخواهیم کار فرهنگی کنیم باید بستر داشته باشیم. چگونه می خواهیم ادعای فرهنگی داشته باشیم که برای جوانان خودمان یک بستر خوب فراهم نکردیم، اگر می خواهیم فرهنگ را بالا ببریم باید با آموزش بالا ببریم.
قرآن کریم می فرماید: تزکیه و تعلیم. در مسئله تزکیه هم دقت کنیم مساجد ما هم وضعیت خوبی ندارند و در آنها مدیریت خوبی انجام نمی شود . به طور مثال مسجدهای فعال ما خیلی کم هستند و خیلی از این مساجد نتوانستند جوانان را به سمت خودشان بکشند. ما اگر بخواهیم کار فرهنگی کنیم ابتدا باید آموزش را سرلوحه کار خودمان قرار دهیم، آن چیزی که مربوط به شورای شهر می شود مدیریت شهری است و شورای شهر باید درتمام زمینه ها از جمله مسائل فرهنگی مدیریت کد و آموزش دهد. در چند جلسه ای که مرا دعوت کردند تا شهردار شوم یک سری برنامه هایی را داده بودم ، یکی از این برنامه ها این بود که ما بیایم مثلا به شهروندانمان را آموزش دهیم مثلا وظایفی که شهروند در قبال مردم دارند و شهردار نسبت به مردم داردف اینها باید آموزش داده شود. خیلی از کشورهای صنعتی که پیشرفت کردند، اینها بیشتر در آموزش و پرورش تاکید کردند.
ما انگیزه های اسلامیان خیلی می تواند راهگشا باشد ولی به شرطی که بستر فراهم شود و ما بتوانیم از این بسترهای خوب محصول خوبی را دریافت کنیم که همان پرورش جوانان ما می باشد.
در حال حاضر جوانان ما اصلا زمینه های ورزش را ندارند و میبینید اعتیاد و مواد مخدر و حتی مسائل بزهکاری در جامعه ما خیلی پیشرفت کرده. و مدیریت شهری نمی تواند نسبت به این مسائل چشم خود را ببندد ف مدیریت شهری باید در جهت رفع مشکلات فرهنگی جامعه باشد. بنابراین آنچه که شورای شهر می تواند کمک کند این است که بتواند در همه زمینه ها بسترهای مناسب فراهم کند و آموزش دهد. اگر الان می بینید ما مشکل زباله داریم یکی از مشکلات ما فرهنگی است. مثلا زباله زیاد تولید می کنیم یا اصلا تفکیک نمی کنیم . مسئله بازیافت زباله خیلی مهم است و در همه جای دنیا روی ان کار می شود ولی در آمل رویکری نیست که آموزش داده شود به مردم و از مردم بخواهند.
ما با مدیریت شهری می توانیم با استفاده از سیاست تنبیه و تشویق مردم را به سمت آن هدایت کنیم که در مبدا زباله را تفکیک کنید و خیلی مسائل دیگر مثلا محله را تمیز نگه دارند و یا نمای ساختمانشان را مثلا بهبود ببخشیند. ما خیلی از قوانین را در انجا که تثبیت می کنیم و مصوباتی که داریم می توانیم با سیاست تنبیه و تشویق انها را به آن سمت هدایت کنیم. چون فرهنگ مردم را نمی توان عوض کرد ولی فرهنگ مردم را می توان هدایت کرد و اینکار را از شهرداری می توان انجام داد. من پیشنهاد دادم که می توان برای کارمندان شهرداری یک حقوق ثابتی بگذاریم و باقی حقوق را بگذاریم در قبال برخورد خوب با مردم ، یا اگر طرحی ارائه دهد حقوق بالاتر رود.
اگر ما چنین کاری کنیم پیشرفت خوبی خواهیم داشت و آن کارمند خودش سعی می کند برخورد خوب با مردم داشته باشد. پس سیاست تنبیه و تشویق می تواند کمک خوبی در فرهنگ سازی کند.
- سوال بعدی : کار جمعی در شورای شهر ، ما در رفتار انتخاباتی مردم آمل در دوره های گذشته می بینیم که موضوع ائتلاف یا اینکه لیستی با برنامه خاص بخواهد رای بیاورد جواب نمی دهد و از آن سمت نامزدها برنامه هایی دارند که نیاز به این دارد که همه اعضای شورای شهر این را تایید کنند ، آن وقت چه اتفاقی می افتد که افراد برنامه داشته باشند و رای هم بیاورند ولی وقتی وارد شورا می شوند آن برنامه ها به هر دلیلی اجرایی نمی شود، یا خود فرد موضعش تغییر می کند یا اینکه ساختارهای پیچیده شورا و بیرون شورا موجب می شود برنامه ها اجرا نمی شود. به نظر شما چه باید کرد ، چه سازکار و مکانیزمی باید در پیش بگیریم تا حرف و عمل ها یکی شود. واقعا این افرادی که قبل از انتخاب شدن حرف می زنند آیا آنها اغراق می کنند و یا نه در سازمان و شوراها موانع و مشکلاتی هست که باعث می شود اعضا نتوانند به حرفها یشان جامه عمل بپوشانند. و یا ترکیبی که صورت می گیرد ممکن است افراد را در محدودیت بکشاند و اعضا نتوانند کارشان را پیش ببرند.
- بهزاد جوادیان: اولا شهر ، شهر ساکت و ساکنی نیست که بگوییم وقتی رفتم به شورا سریعا آنجا را آسفالت می کنم، آنجا جاده می زنم، آنجا پارک می زنم و یا موارد دیگر.
ما یکی از معضلاتمون این است که گذشته نگر هستیم ، همش داریم شهردار و یا مسئول قبلی را قضاوت می کنیم و می گوییم فلان شهردار بد بود فلان شهردار خوب بود. بیایید وقتمون را نگذاریم در گذشته، من نمی گویم همه خوب بودند یا همه بد بودند، مهم این است که هر چی بدند دوره شان دارد می گذرد ، حالا ما انتقاد می کنیم که چرا این کار را کردید و چرا نکردید ، مهم این است من هر قولی که در زمان کاندید بودن می دهم قرار نیست آنجا اتفاق بیفتد بنابراین آن شخصی که میخواهیم به عنوان شورا بفرستیم باید شامل دو ویژگی باشد ، یک: دست پاک و سالم و امین مردم باشد و دوم متخصص باشد این دو تا را وقتی داشته باشد عالی است . ببینید من الان قولی می دهم بعد خدای نکرده سیلی بیاید آن وقت من نه تنها به آسفالت فکر نمی کنم بلکه به جمع آوری زباله شما هم فکر نمی کنم ، تمام انرژی را می گذارم روی سیل چون وقتی سیل آمد زندگی ها می پاشد ، این زمان وقتی فقط در شورا نه مهندس باشد متوجه نمی شوند که سیل یعنی وبا، یعنی طاعون، یعنی بهداشت، و هزار مورد دیگر ، اصلا تا حال ایشان با این مورد برخورد نکرده که حالا که سییل آمد و می خواهد مثلا ۱۰۰ تومان بودجه کنار بگذارد ، باید بداند که نباید اصلا به ساختمان توجه کند ، جاده را توجه نکن، گرمایش را توجه نکند و این ۱۰۰ تومان را باید بگذارد برای مسایل بهداشتی و نباید دنبال جوانب باشد . پس وقتی یک تیم میره شورا در زمان این حوادث شهر براساس تخصص آنها یک تصمیم میگیرد برای این منطقه و این مشکل و بعد اگر روال عادی بود عادی میرود جلو و هر فردی کار خودش را انجام میدهد ولی اگر مشکلی پیش بیاید هر شخصی باید تخصص خودش را بروز دهد . حالا ببینید که اگر هشت تا مهندس فقط باشیم تمام حرف این است که فلان جاده اتوبان شود یا فلان جاده آسفالت شود ما انتخابمان چون اشتباه است درنهایت خروجی ما نیز اشتباه است. من نمی خواهم از شورا یا شهردار دفاع کنم.
آمل همیشه در شهرسازی در استان نمونه بوده و هنوز هم کمربندی های آمل دارد مشکلات آمل را پاسخ می دهد این روندی که شورای گذشته گرفته و پول خوبی هم از آن در میاورد و زحمت هم می کشد ولی بیایید یک دوری در کمربندی ها بزنید ما دو سال یا پنج سال دیگر کمربندی داریم؟ همه چیز شده شهر، ترافیک در کمربندی های ما هم دخیل است . ما آمدیم کار خوبی کردیم و ۱۱۸ میلیارد پول گرفتیم از مردم ، آیا آمدیم برای رفاه مردم آمل کاری کردیم؟
شورای شهر باید شورای شهری باشد که شهردار خوبی انتخاب کند، شورای شهر اول خیلی خوب کار کردند چون در آن پول نبود، چون انتخاب برای دوره بعد نبود. شهر پویا نیست شهر ثابت نیست آدمهایش باید پویا باشند . شورا باید خودش مدیریت محور و برنامه محور باشد.
همه مردم مشکل آسفالت دارند یعنی ۸۰ درصد مردم آسفالت می خواهند پس می آیم بودجه را سوق می دهم به سمت آسفالت که گروه بیشتری از مردم راضی شوند و دوره بعد می آیی سمت فضای سبز. پس می آیی سمت رضایت مردم.
- سید علی مظلوم : مسائلی که فرمودید و بعضی از مسائلی مثل لابی های که دنبال قدرت و ثروت هستند و در شهر مجموعه ای را پشتیبانی می کنند تا به منافع خودشان برسند وجود دارد. گاهی تبلیغات سنگین هم تاثیرگذار است و طرف می آید رای می خرد و هزینه می کند و تبلیغ می کند و رای هم می آورد پس باید مشکل باید حل شود و مردم باید ملاک ها را در نظر بگیرد و با توجه به ملاک ها رای بدهند. در نظر بگیرید که در گذشته یک مدرس بود و یک مجلس، و اینکه من بروم شورا و همرنگ جماعت بشوم این اشتباه است و این نشانه ضعف ایمان من است یا اینکه حداقل نمی توانم در آنجا برنامه های خودم را انجام بدم ولی می توانم جلوی خلاف را بگیرم یعنی اگر دو نفر فقط آگاه باشند بقیه نمی توانند دست به خلاف بزنند پی باید در کار است یا نباید وارد این جریان شویم یا وقتی وارد شدیم باید به تعهد خودمان عمل کنیم.
- سعید خیری : فرهنگ زمانبر است و فرهنگ سازی مراحل طولانی می خواهد. ببینید مردم تابع پادشاهان خود هستند یعنی هر سطح زندگی که بزرگان شهر داشته باشند باقی هم همینگونه می شوند ، چه اتفاقی افتاد که ما الان چنین وضعی داریم؟
وقتی مردم دارند برای ما رای می دهند آیا من نوعی توانستم مانند مردم زندگی کنم؟ اگر زندگی من مانند مردم باشد ، مردم را بهتر درک می کنم. در حال حاضر متاسفانه اینگونه نیست و مسئولین فقز برای مردم نسخه می پیچند. اگر فرهنگ سازی کنیم و خودمان مانند مردم باشیم و حرفی می زنیم را خودمان نیز انجام دهیم آن زمان همه چی درست می شود چون اگر من حرفی که می زنم را خودم نیز انجام دهم آن زمان مردم نیز انجام می دهند.
- سید حمید رحیمی نیاکی: فرهنگ مردم را نمی توان تغییر داد، ما در آمل دیدگاه های طایفه ای داریم و ساختار آمل ویژه است و نمی توان ساختار آمل را با تهران و محمودآباد مقایسه کرد. ما فرهنگ دموکراسی نداریم ، ما سالهای سال فرهنگ شاهنشاهی داشتیم و بعد از انقلاب که امام آمدند و فرهنگ مردم سالاری را برای مردم آوردند ولی این فرهنگ طول می کشد تا نهادینه شود.الان توجه کنید فردی وقتی از طریق رای مردم می رود شورا می خواهد پادشاهی کند ما در همین آمل نمونه هایی را داریم و یا در خیلی شهرهای دیگر می بینیم که وقتی فردی بالا می رود می خواهد تمام اطرافیان خود را بیاورد دور و بر خودش و نمی خواهد اصلا از نظرهای دیگران استفاده کند. و این شده فرهنگ و در همه جا رسوخ کرده
مردم باید آموزش ببینند، رسانه ها بتوانند خوب اطلاع رسانی کنند و آگاهی را منتقل کنند. اگر فرد شایسته ای بالا برود می تواند برای شهر و برای همه تاثیرگذار باشد.
من فکر می کنم این دوره، دوره خیلی خوبی است و مردم نسبت به قبل خیلی آگاه شدند پس همه ما وظیفه داریم که به مردم آگاهی دهیم.
- روزبه نصیری : داریم به سمتی می رویم که جامعه آگاه تر می شود و دلیل این است که رسانه های جمعی و فضای مجازی دارد آگاه تر می شود و اگر فضای مجازی تاثیر منفی داشته، تاثیر مثبتی هم داشته و اگر چه دوستانی مثل آقای جوکار که طلایه دار کانال های تلگرامی شهر آمل است آگاه نیز می باشند اما برخی رسانه ها در فضای مجازی و غیرمجازی به آگاهی نرسیدند و رسالتشان را به نحو شایسته انجام نمی دهند و اگر بگوییم انجام می دهند دارد اتفاق هایی می افتد و جامعه دارد به سمت آگاهی می رود ولی تا به مرحله خوب برسیم راه طولانی را در پیش داریم و به نظرم اگر شخصی دارای تخصص است و کارآمد است خب طایفه ایشان را معرفی کند و بگوید ایشان گزینه است و مشکلی نیست و مشکل آن زمان است که در طایفه فردی تخصص ندارد و کارآمد نیست و صرفا به خاطر طایفه ای بودن از او حمایت شود. و مشکل دیگر این است که برخی از کاندیداها متاسفانه از آرای روستاها در شهر استفاده می کنند ، البته نه اینکه خدای نکرده به روستاها و اطراف شهر توهین کنیم ولی خوب شهر نشینی وانتخاب شورا برای شهر مقتضیات خودش را دارد و این تاثیر منفی در شهر دارد. چون همینطور که شهری ها نمی توانند برای روستا رای بدهند چون آنجا مقتضای مکانی و اجتماعی خودش را دارد حضور آرای روستاییان نیز در شهر تاثیرگذار است. و این مدیریت شهری را دچار مشکل می کند.
خب سه دقیقه به هر کدام از عزیزان زمان می دهیم که یک جمع بندی داشته باشند.
بهزاد جوادیان :مردم براساس مشکلاتشان رای می دهند، مشکل مالی دارند براساس مشکل مالی خودشان رای می دهند. می گویید روستاییان می گویند نباید رای دهند، اتفاقا باید رای بدهند ۸۰ درصد مدیران ما روستاییان هستند . ما در چند سال گذشته بالاترین جایی که می رفتیم امامزاده عبدالله بود و برامون خیلی دور بود ولی الان در ۱۰ دقیقه میرویم و برمیگردیم . اکثر مدیران ما از روستا هستند پس روستاییان باید رای بدهند چون دیگر فاصله ای بین شهر و روستا نیست.
من دوره قبل گفتم به این اعضایی که هستند رای ندهید به سوپور محله رای بدهید چون تفکر رفتگر محله فقط محله است ولی این اعضا فقط فکرشان شورا نیست. حساس ترین شغلی که در محله است رئیس جمهور، رئیس قوه قضاییه و رئیس صدا و سیما . از این سه شغل حساس تر نیست، رئیس جمهور هشت ساله و دو تای دیگر ده ساله عوض می شوند. حالا شما بگویید من بهترین دنیا هستم. شما بعد ده سال تمام می شود و باید بروی. خیلی خوب هستی بیا کنار و یک گوشه بایست چون شورا دویدن دارد. تو بیا کنار بایست و بگذار یک جوان بیاید و با انرژی بدود و تو به او کمک کن . چرا تو می خواهی اینجا بمانی، چون می دانی اعتبارت به این صندلی است و بعد از این صندلی هیچکس به تو نگاه هم نمی اندازد وگرنه میروی کنار و می گویی کافی است و کنار می ایستی و نظارت می کنی و توانا عمل می کنی.
- حمید رحیمی : در رابطه با فرهنگ می گویم فرهنگ تغییرپذیر است، فرهنگ زمانبر است و مشخص نیست ولی زمانی که جواب بدهد خوب جواب می دهد. ما اگر خودمان شروع کنیم و فرهنگ خودمان را تغییر دهیم کم کم جامعه تغییر می کند. اول من به عنوان مسئول باید فرهنگ را در خودم بالا ببرم بعد از مردم انتظار داشته باشم.
بیایید به صندلی فکر نکنید بیایید به شهر و کشور فکر کنید بیایید جا و زمان را برای جوانان آزاد کنیم و فقط به آنها کمک کنیم و به آنها نظارت داشته باشیم تا راه درست را بروند.
- سعید خیری : فرهنگ قابل تغییر هست ولی خیلی زود نمی توان آن را تغییر داد و باید با آموزش و سیاست تنبیه و تشویق آن را تغییر داد. مثلا اگر شخصی دنده عقب در اروپا رود و مثلا شما او را ببینید ان شخص خودش از خجالت از کارش دست می کشد چون دیگر فرهنگ جا افتاده و نیازی به جریمه نیست . در ابتدا جریمه بود ولی الان فرهنگ جا افتاده است.
- سید علی مظلوم : مردم باید افراد خوب را انتخاب کنند و ملاک ها را در نظر بگیرند و فردی را انتخاب کنند که واقعا بتواند برای شهر شایسته باشد.
- هر چه بگندد ،نمکش میزنند / وای به روزی که بگندد نمک
ما به چه کس ، رو بنمائیم ،گو / این که حقوقیست در امد کلک
آه من زار کجا می رسد / دزد شده دادرسم ای فلک
سرور کاروان تو راهزن / راهزنت بار بگو کن نمک
بار گرفتی تو ز دست دزدان /کاش که می خورد ورا او درک
گرگ بد اقبال کشد زوزه و / شهره شده میان ملک و ملک
گرگ من و تو بخورد بی خبر / مال و زند پشت وی اب خنک
به او چو گفتی که چه شد مال ما / گفت که کردم به فقیران کمک
بی خبر از تو بگرفتم چه باک / گناه یک ٬ نیکی من شد دهک
او نشنید حرف امام صادق (ع) / مصیت آتش بکشد باغ و دک
چراغ بر خانه چو باشد روا / به مسجدت حرام گشته مردک
برو دوا نما تو حال زارت / کار سپر به اهل خود جوانک
به مردم عزیز خدمت نما / پست شده بهر تو و ما محک
مگو که مامورم و معذور من / تو میروی به قبر خود نی کیک
حساب تو با خود تو می شود / بد بکنی بد بخوری از فلک
شعر سید علی مظلوم