حال وروز زمستانی ورزش آمل

 (کسب مدال ، رییس ، فلاش ، ثبت و فراموشی!)

سهیل رحیمی، دبیر گروه ورزشی هراز امروز ، واژگان سرخط این مقاله، حال وروز این روزهای سرد زمستانی ورزش شهریست که در تابلو افتخاراتش از طلا و برنز المپیک و بیشمار مدال های رنگارنگ جهانی و آسیایی دیده می شود؛ اما قهرمانانش مدتی است بعد از کسب مدال فقط با فلاش و  کلوزآپی از سمت نهادی که متصدی آن هاست  بدرقه می شوند آنالیز دقیق این فرآیند زیاد کار سختی نیست!

کسب مدال؛

که بر اثر مرارت و تلاشهای خود ورزشکار،مربیان سازنده وهیات ها پس از ممارست و سختی فراوان بدست می آید، هرچه مدال خوش رنگتر ومیدانش بالاتر ریاضتش سخت تر و طاقت فرساتر؛ غالبا ً در زمان تمرین و بدست آوردن پیراهن تیم ملی و اعزام ها خبری از مسولان ورزش شهر نیست ؛ اما آنالیز برگشت؛ اگر بی مدال باشد دریغ از یک تماس ،اما نکته حایز اهمیت آنالیز یا به قول انالیزورها شاه کلید داستان،کسب مدال،آن وقت رییس اداره ورزش با خبرنگاری (که این روزها با اتومبیل اداره زحمت ایاب و ذهاب رییس رو هم بر عهده دارند)سریعاًخودش را به محل استقبال رسانده و سریعاً حلقه گلی را که معمولا آشنایان یا هیات مربوطه زحمت خریدش را کشیده اند بر گردن قهرمان انداخته و چند کلوزآپ یا همان عکس های مالکانه!

 

مرحله ثبت؛

 بلافاصله آن عکس هایی که گرفته شده در صفحات مجازی و کانال تلگرامی و سایتشان قرار داده و همه این افتخارات را به نام خود سند می زنند و آن را نتیجه مستقیم نظارت! اداره ورزش و علی الخصوص رییس محترم! اعلام می کنند.

 

مرحله فراموشی؛

اتفاقی که کم کم  برای قهرمانان  امری درونی می شود و دارند به این نتیجه می رسند که آخر داستان همین  که بعد از گرفتن عکس و سند زدن قهرمانیشان بنام اداره ورزش دیگر نهادی نیست که دنبال گرفتن حقوق و پاداش برای آنها باشد چون این امر شاید باعث از دست رفتن جایگاه رییس اداره ورزش شود، آمار حاکی از این است که هنوز خبری از پاداش قهرمانانی که در سه سال گذشته مدال آسیایی و جهانی گرفتن نیست حتی تجلیل خشک و خالی هم انجام نشده است،

چرا در جلسات شورای اداری شهراز سوی مدیر ورزش با صراحت و شجاعت  چیزی مطالبه نمی شود  و چرا  طرح های اهدا پاداش و تجلیل توسط نهادهای دیگر به ورزشکاران؛مورد حمایت مدیریت ورزش شهر قرار نمی گیرد ، این پیگیری نکردن ها ، آثار مخرب آن بسیار زیاد است و باعث یأس ورزشکاران می شود متاسفانه در آمل اپیدمی شده است آن هم از اداره ای که هم کارش توسعه ورزش است هم رسیدگی به امور جوانان، امیدواریم ورزش آمل با این همه بزرگ ورزشی و خیل زیاد قهرمانان مدیر و مدیریتی  را در رأسش ببیند که بتواند حافظ و تامین کننده حقوق ورزشکاران و قهرمانانش باشد.

پی نوشت:

 نگارنده از برخی مسوولان شنیده است که  به  دلایل فوق در بعضی از مراسمات تعمدا ًاز رییس ورزش دعوت به عمل نمی آورند.

هراز امروز  این حق را برای رئیس ورزش آمل قائل است  تا  از این نشریه  از عملکرد خود دفاع نمایند.

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *