روابط عمومی سرآمد

روابط عمومی واژه ای است که تمامی انسانها با آن در ارتباط هستند و جزئی از خصلت رفتاری محسوب می شود و البته یکی از ارکان مهم ارتباطی که امروزه شاخصه ای برای انتصابات ، انتخابات و حتی فروش و بازاریابی و تعیین کارآیی افراد به شمار می رود .

با این پیش مقدمه ، اين سوال مطرح مي شود كه آيا کارگزار روابط عمومی که خود مجری و به حرکت درآورنده چرخ این علت و معلول می باشد تا چه اندازه در این زمینه شاخص و میزان است ؟ چگونه یک مسئول روابط عمومی می تواند در حوزه ي کارخود در سازمان و نهاد متبوع سرآمد باشد ؟ درواقع روابط عمومی را امروزه باید به دو نوع سازمانی و غیرسازمانی تقسیم کرد . روابط عمومی سازمانی ، همان مسئولین و کارشناسانی هستند که استخدام دستگاه در این حوزه کاری می باشند که موضوع این یادداشت نیز همین مقوله را در بر می گیرد . به نظر نگارنده کارگزار روابط عمومی بعنوان رصدکننده و بررسی کننده اتفاقات و اخبار پیرامون سازمان نقش کاتالیزور را برای سازمان بازی می کند و برای مخاطبین سازمان ، امید به نتیجه رسیدن مطالباتشان . در واقع سرآمدی روابط عمومی ، می تواند اعتمادآفرینی ، صداقت و تحلیل و نقش آفرینی در برهه های مختلف زمانی باشد ، جستجو و کندوکاو در جریانهای مرتبط و ایجاد قوه امنیت رواني با رویکرد اخلاق و ارتباط پایدار برای مدیران ارشد و کارکنان سازمان که در مواجهه با بحران های پیش بینی نشده ، بهترین واکنش را از خود بروز دهند . بزرگان علم روابط عمومی معتقدند در تقابل با بحران های ارتباطی ، روابط عمومی بعنوان مجرای رسانه ای هر دستگاه ، می بایست در کوتاهترین زمان ، به بهترین شکل با ابزارهایی که در اختیار دارد ، این دوره را سپری کند . یک مدیر روابط عمومی می بایست با ایجاد شبکه ارتباطی و مشاوره ای همواره دستگاه اجرایی خود را از انتقادات و کشمکش های بیهوده مصون داشته و ارباب رجوع نهاد متبوع خود را بعنوان مخاطبین اخبار و اتفاقات ، در مجرای اطلاعاتی درست و صادقانه قرار دهد . از این روست که کارگزاران روابط عمومی می بایست تلاش کنند تا همواره با رصد فعالیت های رقبا و همچنین عملکرد واحدهای مختلف سازمان ، ضمن ارائه گزارش واقع بینانه به مدیران ارشد ، بعنوان بازوی فکور و جریان ساز ، ضمن مشاوره در اخذ تصمیمات درست ، به کمک مسئولین بلند پایه سازمان خود آمده ، تا تأثیرگذاری مناسب و قابل اعتنا داشته باشند.