زباله تهدید جان 400هزار شهروند آملی/لطمه به سلامت شهروندان در بی تدبیری مسئولان
گفتگو با حقوقدان مازندرانی به تضییع حقوق شهروندان آمل در معزلات زباله و دفن و دپوی غیر کارشناسی آن پرداختیم .
مجید قاسم کردی/حقوقدان- فعال مدنی
هرازنیوز / مجید قاسم کردی ضمن بیان این نکته که شهروندان آملی حدود ۴۰سال حمل زباله از شهرستان‌های آمل، نور، محمودآباد، فریدونکنار، بابلسر و روستا‌های اطراف را تحمل کرده بیان داشت آنچه در این 40 سال به آن بی توجهی و حتی پایمال شده است حق سلامت و بهداشت عمومی است که حقوق مسلم شهروندی محسوب می شود. وی حق بر سلامتی را در پیوندی ناگسستنی با حق حیات (نسل اول حقوق بشر) دانست و اعلام نمود این حق از سوی دیگر با حق بهداشت و تأمین اجتماعی گره خورده است.
این کارشناس ارشد حقوق خصوصی همچنین حق بر محیط زیست سالم که در نسل سوم حقوق بشر قرار دارد را نیز سرچشمه حق بر سلامتی دانست و با اشاره به انباشت زباله در حد فاجعه و رانشی شدن محل دفن سنتی زباله درمنطقه عمارت تاکید کرد، ورود شیرابه‌های ناشی از زباله به آب رودخانه هراز نفوذ به زمین‌های کشاورزی اطراف خطر آلوده شدن آب شرب شهروندان به دلیل نفوذ پساب ناشی از دپوی زباله و تخلیه فاضلاب همه از موارد نقض حقوق سلامت و بهداشت عمومی و محیط زیست سالم است.
قاسم کردی ضمن تشکر از مسئولین استانداری و مدیران شهری و پسماند ورود فوری اداره محیط زیست، منابع طبیعی، فعالان محیط زیستی و شهروندان آملی جهت کمک به رفع مشکلات ناشی از محل دفع زباله و ایجاد کارخانه زباله سوز و انتخاب مکان جدید برای انتقال محل دفن زباله از منطقه عمارت شهرستان آمل را امری ضروری دانست این فعال مدنی بیان نمود اگر مشکلات بهداشتی و ساخت کارخانه زباله سوز جدی گرفته نشود و ساماندهی و مدیریت بهداشتی و صنعتی پسماند یک اولویت مهم محسوب نشود باید شاهد خسارات غیر قابل جبران در حوزه های زیست محیطی و سلامت شهروندان باشیم.
این حقوقدان جوان مازندرانی تصویب قوانین و مقررات مختلف در زمینه سلامت، بهداشت عمومی و محیط زیست و همچنین پیوستن به کنوانسیونهای مختلف بین المللی توسط کشور را به رسمیت شناختن این حقوق دانست و اعلام کرد به نظر میرسد با توجه به وضعیت منطقه عمارت و نیز موضوعات زباله شهرستان آمل و جایگاه این حق در نظام حقوقی ایران یک نقض آشکار حقوق شهروندی و تهدیدی جدی به سلامت شهروندان در حال رخ دادن است.
مجید قاسم کردی در آخر زندگي در محيط سالم را حق طبيعي همه انسان ها و حقوق شهروندي دانست و با اشاره به نفوذ شیرابه‌ها و اثرات سوء بر تولیدات کشاورزی و بروز بیماری‌های خاص مانند سرطان و همچنین خطر آلودگی آب شرب منطقه را تهدیدی برای سلامت بیش از ۴۰۰هزار نفر از شهروندان دانست و اذعان داشت بی توجهی و کندی در تسهیل امور می تواند تبدیل به یک فاجعه انسانی شود که جا دارد مسئولین امر تا دیر نشده اقدامات لازم را انجام دهند.