اقتدارآفرينی خرمشهر در تقویم سیاسی ایرانیان،در چند دهه ی اخیر،خرداد،ماهِ به خصوصی است.اگر به فضای بعد از انقلاب بنگریم، در ميان سلسله مناسبت هاى خرداد، سوم خرداد ماه، سالروز آزادی خرمشهر،برای نسل ما که جنگ را در سنین کودکی و نوجوانی دیده،تداعی کننده ی قهرمانان ماندگار و نامدارى چون؛محمد جهان آراست اگر چه شهادتش قبل از آزادی خرمشهر است، اما مقدمه ساز فتح خرمشهر يا همان خونین شهر شد. سوم خرداد در اذهان ما، بر طبل جنگ می کوبد و ندا سر می دهد كه غريو جنگجويان دلاور به اوج آسمان رسیده است. از همه مى پرسد كه چه کسانی می خواهند خونين شهر را از چنگال و حلقوم دشمن بیرون بکشند؟از سويى هم مى پرسد كه چرا خونين شهر به تسخير دشمن درآمد؟ واى از آن روز كه خرمشهر مثل کبوتری خسته و خونين و بال شکسته در هاله ای از خون،خاکستر و ناآرامی به زمین نشست. گرچه اوضاع خيلى بد بود اما باز هم نمی شد که فریاد را از لب، ظلم را از دشمن و امید را از مردمان عزیز خرمشهر گرفت. در آن روزهای درد آور و پر آشوب خرمشهر بود که سربازان عراقی به خانه ها و مغازه های شهر حمله بردند و مردم بی گناه را به شهادت رساندند.و تحمل این وضع دلخراش، مردم شهر را بر آن داشت که با تکیه بر یاری پروردگار، در ماموریتی الهی، تا آخرین نفس در راه دین، مستحکم و جان بر کف بایستند و این فداکاری عظیم را چنان که شایسته ی مقام باری تعالی بود؛را به جا آورند و ما ملت ایران،شاهد آن جان فشانی ها بودیم که مردم خرمشهر، در راه مبارزه با دشمنان بعثى،مقتدرانه قدم بر داشتند و از جان و مال خود گذشتند؛فقط به آزادی خرمشهر می اندیشیدند.در آن وانفساى بى تكرار كه صدام حاضر بود در مقابل آزادى خرمشهر، كليد بصره را به ايرانى ها تحويل بدهد؛جبهه و جنگ، میدانی برای خودسازی رزمندگانى شد كه با خدا هم صدا شده و با غیرت مثال زدنی شان،غرور آفریدند. چه زیبا!بود شهادت آگاهانه و فی سبیل الله يارانى كه اجر شهادت شان تا اين اندازه ارزشمند بود. آزاد سازی خرمشهر،یکی از مهم ترین اهداف عملیاتی بین ایران و عراق بود،که با همت عظیم بسيج، سپاه و ارتش، جنگ در سراشيبى صلح قرار گرفت و صدام به زانو درآمد و قدرت دفاعی اش مختل شد. اما ما هیچ گاه نتوانستیم حال و فکر آدم هایی را که یک بار پا به زندگی گذاشتند و مردانه جنگیدند را درک کنیم . مع الوصف تنها کاری که می توانیم در قبال آنها انجام دهيم، قدردانی می کنیم از نقش آفرينى هاى بى بديل آنان،در آن مقطع زمانى بود كه در مقابل بزرگترين سرکوب گران نظام ما قد علم كرده و پوزه ی استكبار جهانى را به خاك ماليدند.البته در این پیروزی عظیم،حضور خدا در کنار شیرمردان خرمشهر،احساس شد و گفتند:خرمشهر را خدا آزاد کرد.بر خود می دانیم؛سالروز این حماسه ی بزرگ را جشن بگیریم و اين روز عظيم را در تقویم سالانه خويش به عنوان روز مقاومت و ایثار گرامى بداريم. حسین علیزاده فعال رسانه
