ركورد شكني كاله آمل با شکست پیکان

دوستان جان. موقعی که آقای یوسفیان 4 سال دیگه به استخدام کاله در اومد و تماشاگر نماهایی چون هراز ،زنده باد زنده باد می کردنند. باید اقدام می شد….

هندویی جان بیخیال! اصلاً بذار یه حرفایی بزنم که شما خوشت بیاد!
ای شهر جمال و جلال و جبروت! ای افضل همه بلاد که نمیدونم چرا تاحالا یه هتل هم نداری! شاید نیاز نداری چون کسی برای دیدنت و موندن در تو رغبتی نداره!
ای که علما و فضلا همینطور در تو موج میزنند اما هنوز نتونستی یک دانشگاه نصفه نیمه توی خودت درست کنی و الان که علم و آموزش راه توسعه شو تو دنیای مجازی پیدا کرده تازه دارند بهت وعده تاسیسشو میدن!
ای تهرانیها با دندان به جانت افتاده که از 100 کیلومتریت نگرانی، اما از 3 کیلومتریت که تابلوی محمودآباد خورده ککت نمیگزه!

میدونم کم گفتم برادر اما شما ببخش! مشکل امثال ما با امثال شما احتمالاً اینه که تصویر مشترکی از یک آینده مطلوب برای شهر خودمون نداریم.
معیار شما به نظر من برای یک شهر پیشرفته معیارهای 1000 سال پیش هست ،با افرادی به اسم عالم و کتاب بزیر بقل در تردد میان کوچه ها! ( شاید اشتباه میکنم). اما بنده میگم: جگرم! عسلم! الان چی هستیم؟ و با معیارهای مدرن امروز ما کجاییم؟

البته این روحیه «رو کم کنی» هم بد بلایی بجان ما شده. بجای اینکه پروموتور پیشرفت ما بشه، ( مثل اتفاقی که در روند بازیهای کاله افتاده، و به نظرم به لطف وجود آدمهای آگاه گرچه مقیاسش کوچک بود ولی خوب مدیریت شد) خیلی جاها باعث بیداری یکسری عقده های حقارت ما میشه که برای پاسخ به آن به هر چیزی متوسل میشیم تا بتونیم ازش خلاص شیم. حالا بهم ربط هم نداشتن، نداشتن 🙂 مثلاً جد و ابای فلان عالم 700 سال پیش و از گور در میاریم که بالفرض بله، ایشون اونزمان یه بار تو امل دیزی زده بر بدن!! یا مطالب دیگری که نشون میده نگارندش فقط عقده مطرح بودن رو داره! ملاک و مبنا مهم نیست!
اطاله گویی کردیم بسیار ببخشید.
در آخر فقط اینو عرض کنم که انسانهای پیشرو در هرجا همیشه در تلاش برای پدید آوردن افتخار هستند نه خلسه شدن در افیون تاریخ و اسطوره!
از روبرو شدن با نقایص و کاستیهای خود واهمه ای ندارند و چشم نمیبندند، بلکه درست میبینند و کامل به آن میپردازند تا اصلاحش کنند.
بقول شما دوست عزیز واسلام …

فقط بزارین یه چیزی بگم
فرهنگ به روستایی بودن یا شهری بودن نیست
آمل قدیمی ترین شهر ایرانه تو ایران از نظر شهر نشینی حرف اول رو میزنه
اما فرهنگ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
فرهنگ یعنی اینکه ما به زبان شهرمان یعنی زبان مازندرانی صحبت کنیم نه اینکه مثل تازه به دوران رسیده ها بیایم با.. کلاسی فارسی صحبت کنیم
یه ذره غیرت و اصالت رو از کردستان یاد بگیرید بد نیست که برای زبانشان از جانشان مایه میزارن نه مثل ما که زبان خودمان و اصالتمون رو فراموش کردیم
ننگ بر ما که وارث زبان اجدادمان هستیم ولی ان را پاس نمیداریم