جهان ورزش در سالی که گذشت، بیش از همه چیز تحت تاثیر افشای رسوایی و فساد فدراسیونهای ملی و بینالمللی بود.
رسوایی، حرف اول را در جهان ورزش در سال 2015 زد. آنخل ماریا ویار، نایب رییس فیفا است. او همین پست را در یوفا نیز عهدهدار است اما هم یوفا و هم فیفا، به خاطر محرومیتهای سپ بلاتر و میشل پلاتینی، بدون رییس هستند. لورتا لنیچ، قاضی دادگاه عمومی آمریکا دهها نفر از اعضای فیفا را به رسوایی متهم و دستگیر کرد و برخی از متهمان از جمله بلاتر و پلاتینی به نوعی به جرمشان اعتراف کردند. روسای سازمانهای بینالمللی و اروپایی توسط کمیته اخلاق، ابتدا 90 روز محروم شدند و سپس این محرومیت به هشت سال افزایش پیدا کرد.
در جنوب سوییس و در ساحل آبی مونه گاسکا، لامین دیاک، رییس پیشین فدراسیون جهانی دوومیدانی مجبور شد اتاقش در هتلی مجلل را ترک و به دادگاهی در پاریس برود و به جرمش اعتراف کند. به لطف تحقیقات اینترپل، جرمهای دیاک آشکار شد. رشوه، اخاذی و درخواست 1.5 میلیون یورو از مقامات فدراسیون دوومیدانی روسیه برای پنهان کردن تست دوپینگ مثبت ورزشکاران این کشور، از جمله جرایم دیاک است.
در اسپانیا نیز پلیس این کشور با بازرسی فدراسیونها و باشگاهها، مسائل عجیبی را کشف کرد. یکی از روسای فدراسیونها، با بودجهای سازمانی، تعطیلاتش را در دریای کارائیب میگذراند. فدراسیون دیگری هزاران یورو خرج کرد بدون آنکه سخنی از آن به میان آورد. برخی دیگر به همراه خانوادههایشان در ساختمانی وابسته به فدراسیون زندگی میکردند. رسواییهای کوچکی در تنیس، تیراندازی با کمان، راگبی یا تیمهای فوتبالی همچون اوساسونا و الچه و در بسکتبال هم وجود داشت.
ینس سیر آندرسن، موسس play the game در کنفرانسی سالانه در دانمارک درباره مسائل و مشکلاتی از جمله رسوایی و فساد صحبت کرد و افزود: سال 2015، سودجویی در ورزش بیداد کرد. در این سال اعتماد مردم به فدراسیونهای ملی و بینالمللی به خاطر رسوایی اعضای این سازمانها به کمترین حد خود رسید. امیدوارم سال آینده سودجویی در ورزش جایگزین آزادی واقعی انجمنها شود.