حسین ابراهیمیان جوان فداکار آملی با نجات یک زن جان خود را از دست داد

من خودمو ققنوس نامیدم
اما تو مثل یک ققنوس سوختی تا یکی دیگه زنده بشه…
روحت شاد

حسین جان
خبر هجرتت دل ما رو شکست. شما خیلی جوون بودی وقتی من از ایران امدم بیرون و شاید منو یادت نیاد! ولی من چهره معصومت یادمه. خدا به پدر و مادر صبر بده و به خواهر و برادر عمر با عزت عنایت بفرمایید.

پسر عمو های بزرگوار از همین جا تسلیت عرض میکنم.

روحت شاد

چه تقابل عجیبی ست …

به دنیا می آییم ولی به آخرت می رویم ؛

آری برای رسیدن به آخرت باید از دنیا گذشت …

تمام خوبی ها را برایت آرزو می کنم نه خوشی ها را؛

زیرا خوشی آن است که تو می خواهی؛

و خوبی آن است که خدا برای تو می خواهد …

نشستم در فرافت گریه کردم
تمام شب بیادت گریه کردم
میان کوچه های سرد و خلوت
بیادت تا بینهایت گریه کردم
تمام روز در فکر تو بودم
چو دیدم ردپایت گریه کردم
در ان خاموش سرد و مه الود
به اهنگ صدایت گریه کردم
تو ای ابر بهاری شاهدی که
چگونه بپایت گریه کردم
مبار ای اسمان امروز دیگز
که دیشب بجایت گریه کردم

زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست
هر کسی نغمه خود خواند و از صحنه رود
صحنه پیوسته به جاست
خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد
روحش شاد…فاتحه ای نثار روحت میکنیم

پسری مهربان و دوست داشتنی باقلبی پاک که جان خود را فدا کرد

حسین جان مرد فداکاری بود که با قلبی پاک چان خود را درراه برای نجات یک انسان فداکرد ما اورا همیشه به یاد خواهیم داشت وفراموشش نخواهیم کرد.
روحش شاد و غریق رحمت خداوند باشد

دلخوش از آنیم که حج می رویم- غافل از آنیم که کج می رویم
مکه به دیدار خدا می رویم – او که همین جاست کجا می رویم
حسین جان کاری که کردی به نظر من بالا تر از چندین حج بوده یادمه تو هیئت وقتی می خوندی بی دست کربلا دست مرا بگیر ابوالفضل خیلی ها گفتند چراغ چرا آقا دستت رو نگرفت ولی من میگم آقا دست تو گرفتو رفتی خوش بحالت کاش من بجات بودم
مکه یک سنگ نشانیست که ره گم نشود – حاجی اهرام دگر بند ببین یار کجاست
دوستت دارم – دلداده عباسm-sh