هراز نيوز: جویتا براون می گوید که رابطه خونی با قذافی دارد و هم اکنون که انقلابیون بر طرابلس سیطره پیدا کرده اند، نمی دانیم که او کجاست.
به گزارش شبستان براون گفت: خواهر مادربزرگم، مادربزرگ قذافی است و سال 1949 با خانواده اش به اسرائیل مهاجرت کرده اند و قذافی در آن زمان 7 سال بیشتر نداشته است.جویتا براون درباره خاطرات کودکی خود با قذافی می گوید: در شهر سرت لیبی، زادگاه قذافی متولد شده ام و بارها در کودکی او را دیده ام.
روزنامه آحارونت ادعاهای این زن یهودی درباره ارتباط خونی با قذافی را مبهم دانست و اعلام کرد که نیاز به تحقیق است، ولی وی درباره وضعیت او ابراز ناراحتی کرده است.جویتا براون می گوید: مادربزرگ قذافی با یک مرد یهودی ازدواج کرد، ولی به دلیل بدرفتاری شوهر از دستش فرار کرد و با یک شیخ مسلمان ازدواج کرد و از او صاحب فرزندی شد که آن مادر قذافی بود.
هر چند مادر قذافی مسلمان شد که در برخی از سایتها عکس این خبر را گفته اند، او بر اساس قانون اسرائیلی ها یهود باقی می ماند.مجله«اسرئیل تودی» نوشت: اگر این خبر صحت داشته باشد و او یهودی باشد، پس حق دارد تا بر اساس قانون یهود به اسرائیل بازگردد.
خاله قذافی در سخنان خود برای وضعیت سرهنگ ابراز ناراحتی کرد و مدعی شد: او مرد بدی نیست، حق نیست که چنین سرنوشتی داشته باشد و انقلابیون گفته اند که به او آسیبی نمی رسانند و امیدوارم که اینگونه باشد و امیدوارم به ایتالیا برود و آنجا تنها مکانی است که امکان دارد مورداستقبال واقع شود.
بنابر گزارش مفکره الاسلام، وی در ادامه تصریح کرد: اگر تمام کشورها از پذیرش معمر قذافی خودداری کنند، اسرائیل او را می پذیرد.انقلابیون لیبی پس از ماهها مبارزه، سیف الاسلام، فرزند معمر قذافی را هنگام مصاحبه با الجزیره دستگیر کردند و نیروهای انقلابی طرابلس را گرفتند و فریاد الله الاکبر برآوردند.
سرهنگ معمر محمد قذافی، دیکتاتور لیبی اول سپتامبر سال 1969 میلادی با کودتایی آرام حکومت محمد ادریس سنوسی، پادشاه وقت لیبی را سرنگون کرد. وی پس از کودتا، حکومت لیبی را به جمهوری عربی لیبی تغییر داده و خود رهبر لیبی شد. حکومت طولانی مدت سرهنگ قذافی از کودتای 1969 میلادی تا کنون، یکی از دارندگان طولانی‌ترین دوره‌های زمامداری در طول تاریخ را به وجود آورد.
طی دهه‌های 1970 و 1980 میلادی، لیبی تحت رهبری قذافی، از سوی غربی‌ها، یک ایالت ناحیه‌ای به حساب می‌آمد که ستم ناشی از اختلافات داخلی، تروریسم، قتل و غارت توسط رهبران را نشان می‌داد که در این اثنا قدافی مبادرت به اندوختن چندین بیلیون دلار ثروت برای خودش و خانواده‌اش کرد.
قذافی بر پایه فلسفه سیاسی و ملی‌گرایانه‌ای که در کتاب سبز تشریح کرده‌است، در سال 1977 میلادی نام جمهوری عربی لیبی را به جماهیریه تغییر داد. وی در سال 1979 میلادی لقب نخست‌وزیر را کنار گذاشت و از آن پس «برادرْ رهبر» و یا «راهنمای انقلاب سوسیالیست لیبی» نامیده شد. قذافی از حامیان شرکت آُپیک بود که تور پان‌آفریکان برای ایالات متحده آفریقا را رهبری کرد.
پس از بمباران لیبی در سال 1986 میلادی و تحریم‌های اقتصادی ضد این کشور از سوی سازمان ملل، تغییراتی در رفتار لیبی صورت گرفت. این تغییرات شامل برقراری روابط قتصادی و همکاری‌های امنیتی نزدیک با غرب، همکاری و شرکت در بررسی پرونده حمایت لیبی از تروریسم، پرداخت غرامت به بازماندگان حوادث تروریستی منتسب لیبی، کنار نهادن برنامه دستیابی به سلاح هسته‌ای. مجموعه این تغییر رفتارها منجر به برداشته شدن تحریم‌های سازمان ملل متحد علیه لیبی در سال 2003 میلادی شد.
معمر قذافی در فوریه 2009 میلادی به عنوان رئیس دوره‌ای اتحادیه آفریقا انتخاب شد.در فوریه 2011 میلادی گروهی از معترضان سیاسی که از مخالفان و معترضان جدید تونس و مصر و دیگر بخش‌های جهان عرب الهام گرفته بودند،علیه دولت قذافی در لیبی به‌پا خاستند و این موضوع به سرعت به یک شورش عمومی مبدل شد.
قذافی عهد کرد که در برابر شورشیان و نیروهای خارجی مقاومت کند تا در راه وطن شهید شود، اما سرانجام پس از شکل گیری انقلاب عربی در تونس و مصر، مردم لیبی بیدار شده و علیه قذافی بلند شدند و به خیابانها ریخته و مبارزه کردند و امروز نیز با یاری انقلابیون حکومت قذافی در حال سقوط است و باید دید که از این پس سرنوشت لیبی چه می شود؟