السلام والرحمه
در طول تاریخ پس از ظهور اسلام عالمان بزرگ فراوانی ظهور کردند تا آن اندازه بزرگ که گاهی بزرگی بعضی از آنان به وصف در نیاید.
بزرگانی که گاه دستشان به ساعد ساقی سیمین ساق آویخته و رشته تسبیحشان نیز می گسست یا دامنشان از دست می رفت!
در این بین حافظی بود که پیام داد:
بهشت عدن اگر خواهی بیا با ما به میخانه
که از پای خمت روزی به حوض کوثر اندازیم
با حافظ سخنی ندارم که در زمانه ما نبود و نمیدانم چه قدر به وعده اش عمل نمود اما در روزگار ما عزیزی ظهور فرمود به نام خمینی بی ادعا
که خود خم سرشار از می معرفت بود و نی فریاد کننده از عمق فطرت همه زخم خوردگان تاریخ و عصر!
مردم با گوش جان نغمات او را نیوشیدند که حکایت کننده درد فراق بود:
بشنو از نی چون حکایت می کند
از جداییها شکایت می کند
غم جدایی و فراق را در جان همه احیاء کرد که دوری از معرفه الله و مائده قرآن و پیغمبر و عترت علیهم‌ السلام ما را گرفتار چه ظلمتی کرده است!
مردم را حیاتی دوباره بخشید شد امام شفیق رفیق انیس و مونس مهربان تر از پدر و مادر!
و آنچه با انبیاء محقق می شد در سطحی دیگر با او تحقق یافت:
و یثیروا لهم دفائن العقول
و از مردمی که می گفتند:
دیوار موش دارد و موش گوش دارد…
مردانی ساخت با حشمت و شکوه سلیمانی که تمثال انگشت و انگشتریشان در سراسر عالم منتشر شد و کاخ ظلم پیشگان را به لرزه درآورده تمام اردوگاه کفر را به خاک مذلت کشانده و از شنیدن نامشان تن داعشیان به لرزه در آید!
آری خمینی مردی پرورش یافته عش آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم هم اسلام را و هم انسانیت را و هم ایران و عزت و شرف ملی را و هم استعدادهای مودع در جانهای آماده را حیات بخشیده و به فعلیت رسانده!
فسلام علیه یوم ولد و یوم مات و یوم یبعث حیا
و نقول فی الختام:
السلام علیک یا امین امین الله فی ارضه السلام علیک یا روح الله و رحمه الله و برکاته.

حجت الاسلام ابراهیم یعقوبیان

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *