•       اکثریت اعضای ستاد شما، جوانان و دانشجویان هستند. دلیلش چیست؟ آیا شما خودتان گزینش کردید؟
_ من هیچ گزینشی انجام ندادم. همه جوانان عزیز خودشان آمدند. هیچ کدام حقوق بگیر ما نیستند و حتی برخی پول تو جیبی شان را هم برای ما خرج کردند بی هیچ چشم داشتی. من معتقدم سالم ترین و بی غل و غش ترین طیفی که با معامله گری وارد کار نمی شوند، همین طیف جوانان و دانشجویان هستند. متأسفانه برخی دوستان هم  سن و سال ما بنا به دلایلی وارد عرصه نشدند. ولی این مساله هیچ گاه در طیف جوانان اتفاق نمی افتد. این حضور به دلیل سنخیت هایی است که در بین ما وجود دارد و قدرت انفجاری هم ایجاد کرده است.
•      برخی از نامزدها از روش های منسوخ شده مثل پخش غذا در وسط شهر، پخش گوشـت و… استفاده می کنند. نظرتان چیست؟
–       هر کسی با قواعد خودش بازی می کند. قبلاً هم گفتم بهتر است مردم را فهیم بدانیم و برای فکرشان خوراک تأمین کنیم؛ چرا که مردم با فکرشان رأی می دهند نه با شکمشان.
•      دیده شده مسئولین شهری با خودروهای دولتی اقلام تبلیغاتی کاندیداهای خاصی را پخش می کنند. آیا اگر شما نماینده شوید چنین مسئولینی در شهر جایی خواهند داشت؟
–       قطعاً جایی نخواهند داشت. هر جرم،بزه و ناهنجاری در بستر مساعد، رشد می کند. وقتی بسترها فراهم نباشد، بزه ، جرم و تخلف هم وجود نخواهد داشت. یقیناً ما چنین فضایی را فراهم نخواهیم کرد.
•      اگر وارد مجلس شوید، آیا جزء کسانی هستید که اگر تخلفی از رییس جمهور یا وزرا ببینید، تا آخر پایش بایستید؟ حتی اگر چندین بار رأی گیری شود و پشت گوش انداخته شود؟
–       از روز اول شعار ما این فرمایش حضرت امام بود: «ما تا آخر ایستاده ایم». اگر تشخیص دهیم امری درست است و باید انجام شود، تا آخر پایش می ایستیم تا حتماً انجام شود. چون حق مردم قابل معامله و چشم پوشی نیست.
•      این روزها جبهه های مختلفی تشکیل شده و لیست های انتخاباتی داده اند. چرا نام شما را در میان آنها نمی بینیم؟        –      جبهه هایی که تا 12 اسفند فعال باشند و از 13 اسفند به بعد مانند حباب از بین بروند هیچ خاصیتی ندارند. ارزش مقطعی دارند و نه ارزش بلندمدت. بهتر است این جبهه ها به حزب های هدفمند تبدیل شوند و اساس نامه و برنامه داشته باشند و شرایط را برای احقاق حقوق مردم فراهم کنند.  به جای اینکه نامم در لیست این جبهه ها باشد، جمع کثیری از اهالی جبهه و جنگ در ستاد ما هستند. این برایم بسیار با ارزش است.
•      زمانی که وارد عرصه شدید، آیا از بزرگان شهر و منطقه اجازه گرفتید یا یک تصمیم شخصی بود؟    –      افرادی که آنها را بزرگ تشخیص دادم، به خدمتشان رفتم و عرض ادب کردم. ولی از هیچ کس به غیر از پدرم اجازه نگرفتم.
•      منظور شما از اینکه «من فقط نماینده مردم هستم» چه بوده است؟       –      در کشور ما پست ها و مناصب از بالا به پایین تعیین می شوند. اما نمایندگی مجلس پستی است که از پایین به بالا تعیین می شود و به تعداد مردم حوزه ی انتخابیه «آقا بالا سر» دارد! نه به تعداد افرادی که به وی رأی داده اند، بلکه به تعداد افرادی که به او رأی داده یا نداده اند باید پاسخگو باشند. خلاصه ی مطلب در همان جمله ی قدیمی عهد قاجار بیان می شود که نماینده مجلس می بایست وکیل الملّه باشد نه وکیل الدوله.
•      قبلاً گفته بودید در مسیر شرکت در انتخابات به دوراهی های مختلفی برخوردید. ممکن است کمی توضیح دهید؟
–       آخرینِ دوراهی مشاهده ی لیست افرادی بود که قصد نامزدی در انتخابات را داشتند و چون در میان آنها شخص شاخصی ندیدم، کارم را ادامه دادم. مثلاً اگر آقایان دکتر برزگرنژاد، مهندس کشاورزیان، شاعری یا حجت الاسلام رحمانی می آمدند، بنده شرکت نمی کردم.
•       می بینیم که دو کاندیدا به شدت در مقابل هم ایستاده اند. در حالی که پیش از این هر دو از یک طیف محسوب می شدند. این انشقاق را در چه می بینید؟
– ریشه انشقاق این دوره، در انتخابات دوره ی  قبل نهفته است. در دوره قبل، قومیت گرایی از جانب یک شهر دامن زده شد و در این دوره از جانب شهر بعد به آن دامن زده می شود. منشأ قومیتی که اکنون حرکت رفلکسی و حرکت انفعالی میکند، در حرکت دوره ی قبل نهفته است و طی چهار سال اخیر به آن دامن زده شده است و عقده و حقارتی در شهرستان نکا ایجاد کرده است و به همین دلیل به این جمع بندی رسیده اند که چرا از میان ما یکی نباشد. اینها ناقض و نقیض هم هستند و به گمان من هر دو در حرکت باطل سیر می کنند. به نظر من «بهشهر، نکا و گلوگاه» سه برادر تنی هستند و یقیناً اتحاد این سه شهر به نفع همگان است.
• این قومیت گرایی چه آفتی می تواند داشته باشد؟
–  آفتش این است که اصلح انتخاب نمی شود. اهالی یک منطقه تهییج می شوند و انتخابات بر اساس احساسات و تعصبات صورت می گیرد. انتخاب اصلح با منطق و برنامه و ایده سازگار است.
•       نظرتان درباره عدم اعتماد مردم و شبهه نسبت به انتخابات چیست؟
–       تا نباشد چیزکی مردم نگویند چیزها! این شبهه می تواند اشکال مختلف داشته باشد. بالا و پایین کردن آرا، شبهه در روش ها و… کسی که به جامعه القا می کند من از بالا انتخاب شده هستم، این فرد بیشترین تأثیر را در القای شبهه در جامعه دارد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *