هراز نیوز – فرشاد راعی -قبل از اینکه بحث اصلی را شروع کنم باید بگویم متاسفانه مخاطبان بعد از خواندن یک مقاله، اگر آن مقاله با مزاجشان موافق بود که هیچ و به به و چه چه می کنند، ولی اگر به مزاجشان ناخوش آید، معمولاً در قسمت نظرات می گویند نویسنده چقدر سواد دارد و یا اینکه طرف باید کارشناس باشه و ازین حرف ها…. که اصلاً منطقی نیست. اصلاً شما دوستان تصور کنید بنده یا هرکس دیگر که مقاله ای ارائه می کند تا کلاس پنجم ابتدایی سواد دارد و فقط سواد خواندن و نوشتن ابتدایی را دارد. ، شما چکار دارید که نویسنده سطح سوادش چقدر است، ببینید طرف چه گفته و آیا منطقی گفته یا نه. مثلاً اگر من در پایان مقاله ام بنویسم دکتر راعی کارشناس فلان موضوع یا اینکه بنویسم فرشاد راعی دانش آموز کلاس پنجم ابتدایی، آیا فرقی در متن مقاله ام ایجاد می شود؟ واقعاً جای بسی تعجب است که یک عده هنوز اینگونه کوته بین هستند. مخصوصاً در این مورد حضرت علی (ع) می فرماید “منگر که گوینده کیست بنگر که گفتارش چیست”
اخیراً بحث های زیادی پیرامون مکان مرکز نمایشگاهی استان در مطبوعات و سایت های استان خواندم که برخی معتقد به ماندن نمایشگاه در مکان قدیمی، یعنی قائمشهر و ادامه اشتباه سال ها پیش و برخی هم به دنبال تصمیم اشتباه دیگر، یعنی احداث مرکز نمایشگاه ها در ساری هستند. این مقاله را از آن جهت نوشتم که پیشرفت و آینده استان را در خطر دیدم و باید بگویم نه از کسی خط می گیرم و نه نفعی از این مقاله برای من است. باید در مکان یابی امکانات و اماکن عمومی استان دقت بیشتری داشت و از تعصبات بخشی و شهری صرف نظر کرد و پیشرفت استان را در نظر داشت. به دلایلی که ذکر می کنم معتقد هستم جای نمایشگاه بین الملی نه در قائمشهر و نه در ساری، بلکه در مازندران مرکزی، یعنی آمل و در حاشیه توریستی رودخانه و دره و جاده ترانزیتی هراز است.
یکی از امتیازاتی که حاشیه رودخانه هزار نسبت به دیگر مکان ها دارد برخورداری از یک جاده بین المللی و ترانزیتی که به مرکز کشور هم دسترسی دارد می باشد. همانطور که می دانیم بیش از 40 درصد مسافران از طریق جاده زیبای هراز به مازندران وارد می شوند تا در بین راه از طبیعت زیبا و مواهب الهی منطقه لاریجان آمل و همچنین آبگرم معدنی که از زیر قله باشکوه دماوند می جوشد بهره ببرند. همچنین باید گفته شود جاده هراز کوتاهترین راه ارتباطی پایتخت و مرکز ایران به شمال کشور است. و همچنین بیشتر زائران مشهدالرضا که قصد عبور از شمال را دارند، این مسیر را انتخاب می نمایند. بنابراین می توان از این ظرفیت مسافران برای هرچه پررونق تر کردن نمایشگاه بهره برد.
از دیگر مزیات این نقطه قرار داشتن در مرکز ثقل استان و حتی شمال کشور است که مکان های تعریف شده دیگر علاوه بر مزیت قبلی، این مزیت را هم ندارند. باید توجه داشت که مرکز نمایشگاهی استان مازندران باید برای همه مردم استان باشد، در حالیکه اگر این مرکز در شهرهای شرق استان ایجاد شود، مردم شهرهای غربی از این مهم بی نصیب می شوند و این خود نیز کم رونق شدن نمایشگاه را در پی دارد. همچنین بیشتر تراکم جمعیت در منطقه مازندران مرکزی می باشد و بیشتر قدرت خرید هم اتفاقاً در این قسمت از مازندران و مازندران غربی قرار دارد. در این مورد شاید بگویید نمایشگاه بین المللی باید به فرودگاه نزدیک باشد… این حرف کاملاً بجاست ولی باید در نظر داشته باشیم نسبت بازدیدکنندگانی که از هواپیما استفاده می کنند به بازدیدکنندگانی که با استفاده از اتومبیل و از نقاط مختلف استان و یا از پایتخت می آیند، چقدر است؟ که می خواهیم آن تعداد اندک بازدیدکننده را مقدم بر تعداد بیشتر بدانیم!! درضمن باید این مورد را متذکر شوم که بازدیدکنندگانی که از استان های دیگر به مازندران می آیند، دوستدار گشت و گذار در مازندران و استفاده از طبیعت هستند و به قولی هم زیارت و هم سیاحت را در کنار هم دوست دارند، بنابراین پیمودن فاصله فرودگاه های ساری و رامسر تا آمل آنقدرها هم برایشان رنج آور نیست. اما هم استانی هایی که حداقل سالی یکی دوبار خواستار بازدید از نمایشگاه هستند، کمی رنج آور است که این مسیر طولانی را طی کنند. البته باز هم متذکر می شوم که نباید تعداد زیاد را قربانی تعداد کم کنیم که البته آن تعداد کمی هم که گفتیم، علاوه بر اینکه قربانی نمی شوند، خیلی هم به آنها خوش می گذرد. همچنین باید بگویم بزرگترین پایانه مسافربری شمال کشور در آمل قرار دارد که توان انتقال مسافر زیادی را دارد. و باید بگویم این مرکز در درجه اول باید نیاز مردم استان را برآورده کند.
صنعت و نمایشگاه دو جزء جدایی ناپذیر از یکدیگرند که با توجه به صنعتی بودن شهر آمل مزیت دیگر این مکان یابی مشخص می شود. بطوری که بیش از 46 درصد صنایع بزرگ و کوچک استان و همچنین شرکت های بزرگ صنایع غذایی کشور در شهر آمل قرار دارد. کارایی و فعالیت این صنایع به قدری زیاد است که 64 درصد صادرات استان را تشکیل می دهند. که این نشاندهنده درایت بالا است.
از دیگر برتری های این مکان یابی شکل ترافیک و راه های ارتباطی آمل است به گونه ای که آمل از طریق پنج شاهراه اصلی با شهرهای اطراف در ارتباط است و دورتادور شهر توسط کمربندی استانداردی پوشش داده شده است، به گونه ای که اجبار به عبور از داخل شهر و ایجاد ترافیک نیست.
البته دلایل را گفتیم، ولی شاید هنوز یک عده بگویند، ساری تنها مرکز استانی است که نمایشگاه ندارد … که در جواب باید بگویم بياييد ما اولي باشيم، مثل تمركززدايي از مراكز كه در تمام دنيا دارد انجام مي شود. از طرفي تقريباً در هيچ استاني، شهرهايي این چنین همسان و هم اندازه تا اين حد نداريم. حتی بعضی از شهرهای استان در سطح و رده بالاتری از مرکز فعلی در زمینه های مختلف تاریخی، علمی، سیاسی، کشاورزی، صنعتی و گردشگری هستند. تا این حد که باید بگویم در هیچ یک از این زمینه ها، ساری حداقل از یک شهر هم برتری ندارد. درضمن، دیگر مرکز استان ها دقیقاً در وسط استان قرار دارند و به قولی واقعاً مرکز استان هستند، و نه یک مرکز استان پوشالی که نه در مرکز است و نه در حد یک مرکز، به گونه ای که به جرات می گویم دو شهر آمل و بابل خیلی هم پیشرفته تر از ساری هستند، با اینکه چندین سال است ساری به بهانه مرکز استان بودن از بودجه ای خاص و رانتی دولتی استفاده می کند، ولی هنوز بافت شهری درست و حسابی ندارد و با یک نمایشگاه آوردن ساری در حد مرکز استان نمی شود، چون صورت مساله غلط است و ساری در مرکز استان واقع نیست که بتواند یک مرکز استان خوب باشد و همین دلیل ضعیف شدن ساری و استان مازندران است که چندین بار راه حل نهایی این اشکال را گفتیم. ولی کو گوش شنوا. مسئولین باید به این باور برسند که سرمایه گذاری بر روی ساری به عنوان مرکز استان کار اشتباهی است که هم به خود ساری و هم به استان سرسبز مازندران ضربه می زند. که یکی از نمونه ها همین مرکز نمایشگاهی است که مدللاً گفتیم مکان یابی درستی ندارد. امیدواریم مسئولین از تعصب بیجا خودداری کرده و بیش از این به استان مازندران خیانت نکنند و کمی به فکر کل مازندران باشند و این را بدانند که مازندران فقط ساری نیست و فکر نکنید که از الگوی دیگر استان ها استفاده کنید و فقط مرکز استان را تقویت کنید و دیگر شهرها را نابود. که اگر این الگو درست بود، الآن استان سیستان باید پیشرفته تر می بود. یا یک مثال دیگر می آورم. در مورد استان اصفهان اگر می بینید بین اصفهان و کاشان، شهر اصفهان مرکز استان شده است، چند دلیل دارد. اصفهان تاریخی تر و صنعتی تر از کاشان است و همچنین تمرکز جمعیتی و تعداد شهر بیشتری در اطراف شهر اصفهان قرار دارد و مهمتر اینکه شهر اصفهان در وسط استان اصفهان قرار دارد. این مثال را آوردم چون بسیاری از متعصبان به ساری در سایت ها معمولا این استان ها را مثال میزنند.
همه با هم به مازندرانی زیبا، سرسبز، گردشگری، دانشگاهی، کشاورزی و صنعتی فکر کنیم.
فرشاد راعی
اصلاً من بی سواد، پلنگی شما که خیلی حرف میزنی و کامنت گذار خوبی هستی به من بگو واسه پیشرفت آمل چه کردی؟
اصلاً فکر کن من غیر کارشناسانه حرف زدم و همش از رو تعصب بود…. ببین اگه این شایستگی هایی که گفتم تو شهر دیگه ای به صورت یکجا هست، همونجا رو بگو
درضمن لازم میدونم که بگم جو مجازی آمل از ابتدا همینطوری بوده…. یه سری همیشه مخالف هستن
از اون وقتایی که قبلا فردی به نام حسین شعبانزاده بین وبلاگ نویسان آمل اختلاف ایجاد میکرد تا الآن که فردی به نام پلنگ نقاب لیتکوهی زده و قصد اختلاف افکنی با حرف های دان پر کن هست
از این قماش کم نیستند در آمل ……… که دعا می کنم خداوندا اگر اینها قابل هدایت هستند، هدایتشان بفرما، وگرنه نیست و نابودشان گردان
پلنگ حرف حسابت چیه اینهمه بحث میکنی؟
بیماری؟
حسینی جان حرف حساب می زنم اینا پاک می کنن و نصفش می کنن
دام فکرشو اصلاح می کنم . خیلی خام
واویلتا وقتی آملی پشت آملی نباشه خوب معلومه چهار تا از جای دیگه میان آمل از تاریخ پاک میکنن . وا ویلتا واویلا
مقاله مترو شمال چی شد؟
آقای رضایی صد در صد معلومه “پلنگ” لیتکوه ، آملی و لیتکوهی نیست…..
البته از بی توجهی و کم مهری برخی از هم شهریان به آمل هم با خبر هستم…………….
کافی ما آملی ها در حس ناسیونالیستی و وطن دوستی و شهر دوستی کمی از بابلی ها درس بگیریم.
فرشاد جون. کامنت آخر رو آقا روزبه پاک کرده. ازش بگیر بخون.یه کم انتقاد پذیر باش.تا رشد کنی. من دوست روزبه ام. فقط از این که به دلیل جو زدگی در انتخابات و با غرض تیتر های زیادی گذاشت ارزشش پیشم پایین اومد چون بی طرفی رعایت نشده و اینکه با یه موفقیت ساده کم ظر فییتی نشون داد و با غرور و بی ادبی بر خورد کردمنم به قول امام علی عین خودش رفتار کردم. انقد عقده بابلی ها رو نداشته باش . بابل هیچوقت از نظر ظرفیت شهری به ما نمی رسه. ولی از نظر کاسبی بازار. حرفه های فنی. کارمندای اصلی ادارات مازندران، حتی آمل(از دانشگاهها بگیر تا ادارات دیگه) پر از بابلی اند. چون از ما تو این زمینه ها بهترن. از بچگی تو خوانواده آموزش می بینن. هنوز تحقیقاتم تموم نشده ولی خیانتکارای اصلی که آمل رو زمان تیمور به خاک و خون کشیدن بابلی بودن که نوادگانشون هنوز با یه فامیلی معروف هستند که از بردن اسمشون خودداری می کنم ولی این عقده هنوز تو آملی ها باقی مونده.آملی باید با هوش عمل کنه. و این نیاز به ساعتها آموزش داره که ما از اون بی بهره ایم و متاسفانه عمل می کنبم. روزبه جان قبل از پاک کردن براش بفرست
تو ادارات آمل، بابلی ها هستن چون وقتی یه مدیر کل یه بابلی میشه فقط همشهریاشو میاره رو کار و سعی میکنه همشهریاشو به شهرهای دیگه بفرسته. و تو بابل هم هیچ غیر بابلی رو راه نمیدن. ولی اگه یه آملی مدیر کل بشه علاوه ب اینکه واسه شهرش کاری نمیکنه، حتی گاهی اوقات سخت گیری های بیجا هم در مورد شهر خودش (فقط در مورد شهر خودش آمل) انجام میده.
برای مثال ما اینهمه استاد دانشگاه آمل معروف داریم ولی تو دانشگاه دولتی بابل، فقط استادای بابلی هستن چون باندبازی دارن. ولی تو دانشگاه غیر انتفاعی آمل استادای بابلی و نوشهری و ساروی و غیرهم رو راه میدن که فکر میکنم این از خوبی های آملی ها و بدی های بابلی هاست…..
درضمن انتقاد فرق میکنه با حرف بی منطق زدن.
اگه حرف منطقی نداری انتقاد هم نکن.
این از طبع بلند آملی هاست. شما نباید مثل اونها برخورد کنید. باید بابلی ها رو درک کنید. منابع اونها خیلی کمتر از آمل. و با کار و تلاش جبران می کنند. برو تو کار خونه ها و … ببین چقد بابلی با کمترین حقوق کار می کنند و یکی مثل برادر من رفت 3 روز کار کرد و اومد بیرون. ما آملی ها اشکالات زیادی داریم که بخشی از اون ها به عهده شماست که کار فرهنگی می کنید.اما باید زیر نظر یه استراتژی کلی و با برنامه اجرا بشه که متاسفانه این ضعف از ساختار برنامه ریزی دولتی نشإت می گیره و دیر یا زود مدیریت کلان شهر و استان به دست خودمون می افته و از الان باید خودمون رو آماده کنیم. من با دلیل،مدرک و تحقیق به شما ثابت می کنم اولین مشکل آمل (حسادت) .آیا برای این میزگرد گذاشتید.ریشه یابی کردید.برای کنترلش برنامه ای دارید اگر نه؟ همین الان بجنبید. و دومین مشکل(غرور) اینها آفت هر حرکت نظام مند و سازمانی و حرکات بسیجی. خدا رو شاهد می گیرم در این طرح های ملی مثل گاز یا مترو تهران شمال. نه نماینده موثر و نه این مقاله نویس های شما تو رسانه ها. اینها تصمیمات کلان که به روی گسل بودن تهران،خطر زلزله،جنگ، مشکلات تهران که سر ما قرار خراب شه که اگه آملی ها برنامه ای نداشته باشند(که ندارند)جز پولدار شدن پولدارا و بدبخت شدن روستایی ها و به خصوص مشکلات فرهنگی که ما مازندرانی ها به شدت ضعف داریم(یعنی خیلی راحت فرهنگهای دیگه رو می پذیریم و وا می دیم و …) خیرش از شرش بیشتره. مگر اینکه بتونیم زودتر به بلوغ سیاسی، مدیریتی و .. که نیاز داریم برسیم. من پیشنهاد می کنم برید سراغ بالا بردن همه قابلیت های فردی خوتون بعد . بهتره برید سراغ تاسیس رادیوی آمل. بعد تلویزیون آمل. بعد با یه استراتژی 5 ساله،10 ساله، 20 ساله و .. که توسط نخبگان آمل و مازندران طراحی میشه .با این ابزار ها فرهنگ پیشرفت رو جا بندازیم. و با همه این ها مقاومت می شه چون بدنه مدیریتی دولت با کنترل همچین ساختارایی مشکل داره چون کار و زحمت داره و کار کردن برای ما سخت ، چون ما غرور و حسادت داریم ،چون آموزش ندیدیم. و ذهن ما بر اساس اطلاعات محدود که به ما می رسه تجزیه و تحلیل می کنه و این اطلاعات از ریشه مشکل داره. اینها یه همت کلی می خاد. و ما هنوز تو فکر آملی و بابلی هستیم. هنوز فرهنگ رقابت انتخاباتی نداریم. حاضریم آخرت خودمدن رو فدای دنیای یکی دیگه کنیم.تو یه جوی قرار می گیریم و فک می کنیم این حرکت رو بزنیم دیگه تمومه. دیگه گرفتیم.ما پیروز شدیم . نگو که شاید فرهنگ غلطی رو تر ویج کردیم که ضرر زیادی به مردم شهرمون و روح جمعی می زنه. دیگه خسته شدم خودت بشین فک کن. موفق باشی
آخه چی میشه به شما گفت جز اینکه بگم آملی بی فرهنگ….. بشین
شما خیلی ناسیونالیست فکر می کنی که برات خیلی خطرناکه – این جور رفتارها تو دنیای امروز که مرزها کمرنگ تر دیده میشوند حاصل نگاه بسته و سطحی شماست .عزیزم من دوستون دارم بنده به شما علاقه مندم نگاه تو به مسائل اصلاح کن دنیا در حال تغییره
کلش مزخرفاتی بود که ازذهن یک عقده ای تراوش یافته بود
روش طرح مساله ولحن و تاکید روی مرکزیت آمل و نقاط توریستی و راههای مواصلاتی آن نشان از غم دیرینه نویسنده بابت مرکز استان نشدن آمل از قدیم از یک سو وحال بی نصیب ماندن از حضور نمایشگاه بین المللی در آمل در سوی دیگر ،بیشتر اهداف متعصبانه و خود محوری امثال نویسنده و بعضی از مسئولان آمل و بابل و ساری را نشان میدهد که همیشه با این حیله ها سعی در ربودن فرصت های خوب از دیگر شهر های مازندران بوده اند و فقط به پیشرفت جزیره ای شهر خود فکر میکرده اند . آیا بهتر نیست حالا بعد از این همه نزاع و بحث های بیفایده در مورد محل نمایشگاه ، با کمی انصاف و ذره ای اتحاد و همدلی به فکر منافع تمامیت استان بود ه و تدبیری برای موفقیت و رونق اقتصادی و کمک به پیشبرد اهداف نمایشگاه در جهت حمایت از تولیدو صنعت مازندران برداریم .!!!
برادر ساری مرکز استان و باید با شهرهای دیگه استان فرق کنه