🔺 «امیرآباد بهشهر منطقه آزاد شد» خبری که این روزها تیتر یک و داغ سایت‌های خبری و روزنامه‌های محلی استان مازندران شد.
پس از سالها مطالبه و انتظار مردم شرق مازندران، سرانجام با پیگیری‌های مجدانه مسئولین علی‌الخصوص دکتر شاعری نماینده بهشهر-نکا-گلوگاه در مجلس شورای اسلامی، دکتر یوسف نژاد نماینده ساری و میاندرود و دکتر فلاح جلودار استاندار مازندران، شورای عالی مناطق آزاد کشور بندر امیرآباد بهشهر را بعنوان منطقه آزاد تجاری-صنعتی انتخاب کرد و پیرو آن نیز در نامه‌ای از سوی اکبر ترکان، دبیر شورای عالی مناطق آزاد تجاری-صنعتی و ویژه اقتصادی، آقای سجودی، مشاور استاندار مازندران در جذب سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی به‌عنوان مدیر پروژه منطقه آزاد تجاری- صنعتی امیرآباد منصوب شد.
🔺 همانطور که انتظار می‌رفت، این اتفاق درحالی‌که می‌تواند تا حدودی موجب رونق اقتصادی استان مازندران و خروج آن از رکود و کاهش نرخ بیکاری و افزایش سرمایه‌گذاری‌ها شود، مخالفت نمایندگان و فعالان سیاسی و اجتماعی غرب استان را به‌همراه داشت.
🔺 برای نمونه می‌توان به نامه جمعی از فعالان سیاسی دانشجویی مازندران به ریاست جمهوری اشاره کرد؛ که البته تناقض‌گویی نیز در آن وجود دارد.
🔺 بطور مثال در قسمتی از نامه آمده: “جناب آقاي رييس جمهور، من به عنوان يك فعال سياسی و دانشجويی حامی دولت شما، انتظار داشتم تا استاندار شما، حافظ منافع و آينده‌ی دولتتان باشد، نه اينكه شش ماه قبل از انتخابات مهم و سرنوشت‌ساز رياست جمهوری، با تيتر كردن خبر ايجاد منطقه‌ی آزاد تجاری در اميرآباد، اذهان نيمی از مردم استان پهناور مازندران را دچار تشويش، نگرانی، و دلخوری نمايد و مردم شريف غرب مازندران را كه حامی شما بودند دلسرد و مأيوس كند!” و به این ترتیب استان مازندران را به دو بخش غرب و شرق تقسیم کردند.
🔺 در بخش دیگری از نامه می‌خوانیم: “بخوبی مي‌دانيد كه مردم غرب مازندران، اين مردم شريف و با فرهنگ همواره دارای خط فكری و عقيدتی معتدل و معقول و به دور از تندروي‌های سياسی شهره‌ی عام و خاص هستند.
مطمئن هستم حماسه‌ی باشكوه مردم نوشهر در استقبال از حضرتعالی را هرگز فراموش نخواهيد كرد.
جناب آقاي رييس جمهور، از شما انتظار داريم تا با اين اختلاف‌افكنی و دامن زدن به تفرقه و دوقطبی كردن استان، آنهم بوسيله‌ی استاندار برخورد قاطع، جدی و سريع نماييد.”
… و در این قسمت از متن کاملا موضع‌گیری خود را نسبت به شرق استان نشان داده و بر طبل اختلاف کوبیدند؛ بطوریکه استقبال از رئیس جمهور در نوشهر را به انحصار خود درآوردند، نه تمام مازندران.
🔺 حال که شرق استان مازندران پس از سالها در آستانه خروج از محرومیت و رکود قرار گرفته، باید با پذیرش تعدد و تنوع ظرفیت‌ها در خانواده بزرگ مازندران، در راستای رسیدن استان به جایگاه واقعی تلاش کرد؛ نتیجه‌ی این نامه نگاری‌ها و سنگ‌اندازی‌ها نه‌تنها پیشرفت عادلانه استان به نسبت ظرفیت‌های موجود نیست، بلکه بروز نفاق و دودستگی در مردم مازندران را در پی خواهد داشت و دید ملی به آنها را تغییر خواهد داد.
🔺 لذا باید با دید کلان به مسائل استانی راه استفاده مناسب از ظرفیت‌ها را پیدا کرد؛ دستیابی به این وجدان عمومی دستاورد بزرگی است و اگر به‌دست نیاید، چه هزینه‌های گزافی که بر مازندران تحمیل نمی‌شود!
چه باید کرد؟ در پاسخ به اين پرسش نخستین قدم آن است که بدانیم چه باید بخواهیم تا بهترین و بیشترین را خواسته باشیم:
✅ تئوری ارائه شده و پیشنهاد ما به نخبگان غرب استان مازندران و شرق استان گیلان این است که با بررسی‌های کارشناسی و علمی، از ظرفیت و شانس حضور در مثلث “انزلی-تهران-امیرآباد” نهایت استفاده را ببرند و با اجرای طرح و برنامه و ساز و کارهایی، در مسیر رسیدن به مازندرانی ایده‌آل همراه و همگام شوند.
یادداشت به قلم مهندس بابانژاد