راه یابی سهیل روحی پسر نوجوان آملی به تیم نوجوانان صبای تهران

سهیل روحی : پسر نوجوان آملی که  در تست فوتبال صبای تهران نمره قبولی را گرفته

• پدرو مادرم ناشنوا هستند و از بدو تولد صدای خنده و گریه هایم را نمی شنیدندمثل همه بچه های هم سنو سالم آرزوی اینکه مرا به نام صدا بزنند آرزویی که همیشه در گوشه دلم جا خشک کرده همه محبت ها و خنده ها یشان با ایما اشاره بود برخلاف تمام پدرو مادر های دیگر که بچه هایشان را با نام صدا می کردندولی من با حرکات دستشان متوجه چیزی می شدم .

خانواده ام تاثیر خوبی در زندگیم داشتند  مثل همه بچه هایی که وقتی کاری انجام می دهند و پدر و مادر برایشان دعا می کنند نگاه آرامش بخش پدر و مادرم ودعایی که از ته قلبشان برایم می کردند مرا برای رسیدن به اوج قله های موفقیت بیشتر ترغیب می کرد  هر چند می دانم در اول راه قرار دارم اما با نگاه پراز مهرو محبت آنها که با زبان بی زبانی مرا برای ادامه مسیر درسی وورزشی دعا می کنند سعی می کنم قدم های محکمی بردارم ده سالم بود که جزءاولین وکوچکترین مترجم کشور و سومین مترجم ناشنوایان استان انتخاب شدم .

به خاطر علاقه ای که به ورزش فوتبال داشتم بعد از مدرسه به باشگاه می رفتم فوتبال بازی می کردم چند وقت پیش بر حسب اتفاق علامیه ای روی دیوارخیابانی به چشمم خورد که برای تیم نوجوانان صبای تهران تست می گیرند که به همراه والدینم به باشگاه صبای تهران رفتیم هفته قبل به عنوان دروازه بان تست دادم و قبول شدم و تیر ماه برای بازی در این تیم به امید خدا شروع به بازی خواهم کرد .

می دانم که در اول راه قرار دارم اما به عنوان یک آملی امیدوارم همه مرا دعا کنند تا در مسیر ی که تازه قرار گرفتم موفق شوم در پایان از پدر و مادرزحمت کشم کمال تشکر را دارم و بر دستانشان بوسه می زنم .