فیلمی از فیلمبردار اصلی ۱۱ سپتامبر شاهد دیگری بر یافتههای علمی دانشمندان علوم فیزیک و مهندسی است که با آزمایشهای دقیق به انفجار مهندسیَشده ساختمانهای تجارت جهانی معتقدند.
به گزارش فارس، گاه گذشت زمان تنها عاملی است که اسرار و پیچیدگیهای حادثهای مرموز را آشکار میکند؛ زمان، با پردههایی که جسته و گریخته از ابعاد حادثهای کنار میزند، آرام آرام تکّههای جورچین حادثهای شگفتانگیز و مبهم را کنار هم قرار میدهد تا سر انجام بر آن پرتو حقیقت بتاباند.
حادثه یازده سپتامبر نیز به عنوان یکی از بحثانگیزترین حادثههای دهه اخیر، از این قاعده مستثنی نبوده است. دولت وقت آمریکا در تبیینهای اولیه از این واقعه، این حملات را طرح تروریستها برای مخدوش کردن امنیّت ملّی آمریکا جلوه داد و با این توجیه بستر جنگ با افغانستان و عراق را فراهم آورد؛ امّا زمان، آرام آرام حائلهای ترس را از ذهنهای منتقد و علمی کنار زد تا آنها بتوانند با بررسیهای مستقل و مستند بار دیگر دست کسانی که چشمها را کور و گوشها را کر میخواهند رو کنند.
کتابهای «دروغ بزرگ»، تألیف «تری میسان»، و «سیا و یازده سپتامبر» به قلم «آندراس فون بولو»، که هر دو در سال 2003 چاپ شدند را شاید بتوان اولین گامها در مخالفت با گزارشهای رسمی آمریکا در این موضوع دانست.
پس از آن، محققانی دیگر، تبیینهای رسمی دولت آمریکا را از زاویههای دید متفاوت به چالش گرفته و بر آنها خط بطلان کشیدهاند؛ با آنکه این اندیشمندان از لحاظ نگاههای تخصصی به شدت با یکدیگر متفاوت بوده و تخصصهایی از علوم و جغرافیای سیاسی تا علوم فیزیک و مهندسی و حتّی فیلمبرداری داشتهاند، همگی آنها در یک نتیجه به اتفاق نظر رسیدهاند: دولت آمریکا در گزارش شرح واقعه صادق نبوده است.
این گزارش که در چند قسمت تقدیم خوانندگان گرامی میشود تحقیقات مختلفی است که گروههای مختلف، با ذهنهای به دور از تعصّب و پیشداوری و با نگاههای موشکافانه علمی از این واقعه انجام دادهاند. در بخشهای اول، دوم و سوم این گزارش استدلالها و دلایل «کورت ساننفیلد»، فیلمبردار اصلی 11 سپتامبر و از مقامات آمریکا در زمان این واقعه را خواندیم.
«کورت ساننفیلد»، فیلمبردار اصلی دولت آمریکا در حادثه 11 سپتامبر و مدیر بخش رسانهای «سازمان مدیریت در شرایط اضطرار» آمریکا (که از سازمانهای تابعه آژانس امنیت ملّی آمریکا است) به واسطه منصبش و همچنین فیلمهای منتشرنشدهای که از این حادثه در اختیار دارد، یکی از مهمترین ردکنندگان گزارشهای رسمی آمریکا در این خصوص بوده است.
«ساننفیلد» به خاطر تهدیدهای آمریکا به همراه خانوادهاش پناهنده آرژانتین شده است و دو سال پیش (آگوست 2010 مصادف با شهریور 89) دولت آمریکا خواهان استرداد وی به آمریکا شد، اما آرژانتین با این درخواست موافقت نکرد.
«ساننفیلد» بر اساس آنچه دیده و با دوربینهایش ثبت کرده، معتقد است دولت آمریکا از این حملهها اطلاع داشته و ساختمانهای امنیتی موجود در برجهای تجارت جهانی را قبل از حملات 11 سپتامبر تخلیه کرده است. وی بر اساس فیلمهایی که از خرابههای ساختمان شماره 7 تجارت جهانی و ساختمانهای مجاور آن گرفته بود (همان ساختمانی که پس از فروریختن برجهای دو قلو ناگهان فرو ریخت) اظهار کرد که نحوه روی هم انباشته شدن این آوارها و سالم ماندن ساختمانهای کناری ساختمان شماره 7 نشان میداد که این ساختمان با انفجار بمبی از داخل فرو ریخته است.
«کورت ساننفیلد» فیلمبردار اصلی آمریکا از حوادث 11 سپتامبر بود که روایتهای رسمی آمریکا از این واقعه را با چالشهای جدی مواجه کرد |
بخش چهارم این گزارش را با فیلمی منتسب به «ساننفیلد» که شاهدی بر وجود ماده فوقانفجاری «نانو ترمیت» در ساختمانهای تجارت جهانی بوده است پی میگیریم. این فیلم شاهدی بر تحقیقات علمی پرفسور «استیون جونز»، استاد فیزیک هستهای دانشگاه بیرمنگام و تیم همکار وی است که بر اساس آزمایش نمونههای به دست آمده از خاکروبههای ساختمانهای تجارت جهانی گفته بود این ساختمانها پیش از حمله با مواد منفجره خاصی روکش شده بودند.
کارشناسان میگویند دود سفید و آهن مذاب دیده شده در عکسها و فیلمهای گرفته شده از ساختمان 11 سپتامبر شاهدی بر این هستند که ریزش ساختمان بر اثر ماده منفجره «نانوترمیت» صورت گرفت. |
پرفسور «استیون جونز» در آزمایشهایی که بر روی چهار نمونه متفاوت خاکروبه ساختمان تجارت جهانی انجام داد به این نتیجه رسید که از نوعی ماده منفجره «نانو ترمیت» برای تخریب برجهای دو قلو استفاده شده بود.
ماده نانوترمیت (سوپرترمیت) نوع بسیار قدرتمندی از ماده ترمیت است (اکسید آهن و آلمونیوم) که حداقل یک عنصر با اندازهای بسیار ریز، در اندازههای نانو یا حتی ریزتر از آن، دارد. ماده سوپرترمیت از لحاظ قدرت تخریبی به اندازهای بالاست که هر گرم آن، از هر ماده منفجره سنّتی دیگر که در عملیاتهای تخریب از آن استفاده میشود، انرژی بیشتری تولید میکند.
«استیون جونز» در مقالهای که در همین مورد نوشته نتیجهگیری کرده است که لایه قرمز رنگ موجود در تراشههای قرمز و خاکستری رنگ کشف شده در خرابههای برجهای تجارت جهانی، ماده ترمیت فعال و عملنکرده است.
شواهد استفاده از ترمیت در اولین لحظات حادثه 11 سپتامبر مشهود بود. ابر نارنجی کمرنگ که در سمت چپ تصویر دیده میشود از نقطه اصابت هواپیما به ساختمان برخواستهاند. کارشناسان ابرهای سفیدرنگ موجود در این تصویر را نشانه جاسازی مادههای منفجره ترمیت در سطوح این ساختمان، قبل از حمله میدانند. |
شواهدی که جونز و تیم او آزمایش کردهاند ذرههای بسیار ریزی بوده اند که در چهار نمونه متفاوت از خاک ساختمانهای برج تجارت جهانی به دست آمده بود.
این تیم تحقیقاتی در هر کدام از این نمونهها تکههای ریز یا تراشههایی متشکل از دو لایه، یکی به رنگ قرمز و دیگری به رنگ خاکستری یافتند.
لایه خاکستری شامل اکسید آهن بود، درحالی که لایه قرمز حاوی آهن، اکسیژن، آلمونیوم، سیلیسیوم و کربن بود ـ یعنی همه عناصری که نانوترمیت را تشکیل میدهند.
فلزات مذابی که چند ثانیه قبل از سقوط برج جنوبی تجارت جهانی مثل آبشار از آن پایین میآمدند، علاوه بر کشف ذرات ریز آهن یافتشده در نمونههای خاک مخروبههای برجها، شاهدی دیگر بر استفاده از مواد ترمیت برای منفجر کردن ساختمانها بودند. آیا جاسازی ترمیت در سطوح برجهای تجارت جهانی هم کار اسامه بنلادن بوده است؟ |
آزمایشهای بیشتر بر روی این تراشههای قرمز و خاکستری نشان داد که این تراشهها، به طرز عجیبی در دمای 430 درجه سیلیوس آتش میگرفتند و با راهاندازی یک واکنش انفجاری باعث ایجاد حلقههای آهن میشدند ـ یعنی دقیقاً همان اتفاقی که در ترمیت میافتد.
این تیم با مقایسه بیشتر مواد یافت شده در مخروبههای تجارت جهانی با مواد منفجره سنتی نظیر تی.ان.تی به این نتیجه میرسد که سوپرترمیت یافت شده در مخروبههای تجارت جهانی نوع بسیار قدرتمندی از سوپرترمیتها بوده است.
تیم تحقیقاتی دکتر جونز توضیح میدهد این سوپرترمیت که محققان «آزمایشگاه ملی لاورنس لیومور» و سایر آزمایشگاهها آن را شبیهسازی کردهاند دارای خصوصیاتی است که میتوان آنها را به لایه سطحی یک مکان یا ساختمان اسپری کرد و یا حتی آن را مانند رنگ چسباند تا بدین ترتیب لایهای به شدت انرژیزا و قابل انفجار روی سطح ساختمان ایجاد شود.
در فیلم زیر، «کورت ساننفیلد» از موردی مشکوک به ماده منفجره در خرابههای برجهای تجارت جهانی تصویربرداری کرده است که عدهای آن را شاهدی بیشتر بر استفاده از سوپرترمیتها برای فروپاشی این ساختمانها دانستهاند.