اعتکاف؛ اوجی آسمانی با قلبهایی زمینی
اعتکاف بهانهای برای توجه به خود، خودشناسی و خداشناسی است، ایام پرباری که بار معنوی آن میتواند انسانساز و جامعهساز باشد.
به گزارش خبرگزاری فارس از آمل، اعتکاف سه روز فراموش نشدنی است که انسان دل از دنیا میشوید و در قطرات الماسگونه اشک شستشوی درون انجام داده و دست به توبه و انابه میبرد.
در این روزهای معنوی که سفره الهی به شکلی ویژه برای خواصاش گسترده شده هر کس باید به قدر توان و وسع از آن توشه بردارد و در این مهمانی دل به وصل با معبود بزند.
این ایام با ولادت مولود کعبه و نخستین امام معصومین که خود از دست مردم زمان سر به چاه میبرد و با معبودش با چشمانی اشکبار و قلبی و اندوهناک به راز و نیاز مشغول میشد، آغاز میشود و تا سه روز ادامه مییابد.
در روزهای سپیدی که به ایامالبیض نام گرفتهاند از سیزدهم تا پانزدهم ماه رجب، ماهی که خداوند آن را از آن خود میداند و در آن بهترین نیکیها را گنجانده است تا جایی که پیامبر مهر و رحمت در حدیثی میفرمایند: “بدانید كه رجب ماه خدا، شعبان ماه من و رمضان ماه امت من است” اگر نجنبیم ضرر کردهایم.
خوشا به حال آنها که ندای آهنگین “این الرجبیون” را با گوش جان شنیدند و به آن لبیک گفتند.
* اعتکاف فرصت پیشی گرفتن از یکدیگر و عزیز خدا بودن
در بیان اعتکاف میتوان گفت همانطور که از ریشه آن برمیآید در آن گوشهنشینی و عزلت اختیار کردن تاکید شده تا انسان خاکی از خلق بریده به خالق نزدیکتر شود.
نیاز است تا انسانی که در جامعه کنونی و مادی غرق شده و به زندگی روزمره مشغول است در طول 365 روز سال سه روز را به خود اختصاص دهد تا در آن به کردههایش بیاندیشد، دست به توبه و انابه ببرد و در مقابل گناهانش مقابل پروردگار سرتسلیم و پشیمانی فرود بیاورد.
باید در این روزها بیشتر به فکر خود بود، به فکر اتصال با خداوند و مستحکمتر کردن این حلقه وصل زیرا اگر در ایامی که به بهترین ایام معروف است، در رجب ماهی که خداوند آن را برای خود میداند دست به استغفار نبریم پس چه زمانی را برگزینیم.
در اعتکاف همدلیها شدت مییابد، دوستیها محکمتر میشود و صمصیت در راس کارها است.
خوشبختانه آنچه که در سالهای اخیر بیشتر در مراسم اعتکاف به چشم میآید و یکی از نقاط قوت این مراسم عبادی و معنوی محسوب میشود، حضور پرشور نسل جوان و نوجوان است.
دانشجویان، دانشآموزان، جوانان و نوجوانان و حتی نونهالانی که به سن تکلیف نرسیدهاند ولی همگام و پایاپای بزرگترها به روزهداری مشغول هستند و با زمزمه، ذکر، دعا و تلاوت قرآن میخواهند از یکدیگر پیشی بگیرند.
* اعتکاف تیری مهلک بر قلب جریح دشمنان بدخواه
در عصری که دشمن استکباری با انواع هزینههای گزاف خود و اشاعه ابزارهای ضد فرهنگ، با ماهواره، اینترنت و شبکههای مستهجن به فکر به دام انداختن نسل جوان است تا با تخریب فرهنگ، ضد فرهنگ را جایگزین کند، تسبیح به دست گرفتن نوجوانان و جوانان، گوشهنشینی و مشغول بودن با ادعیه و مفاتیح، حلقه زدن به دور روحانیون و عالمان دینی، ذوق و شوق انجام نمازها و اعمال مستحبی و عجین شدن با قرآن کریم تیرهایی زهرآلودی است که میتواند زخمهای مهلک دشمنان را بیش از گذشته جریحتر کند.
در کمتر از یک ماه و نیم مانده تا ماه مبارک رمضان، اعتکاف میتواند فرصتی برای خودسازی، تزکیه نفس، رهایی از بند نفس سرکش، استفاده بهینه از فرصتها،آمادگی برای درک صحیح شرایط روزهداری در ماه مبارک رمضان، همدردی با گرسنگان و تشنگان جامعه در اوج گرمای هوا و برداشتن توشه ماندگار معنوی برای یک سال آینده باشد.
چه تمرینی بهتر از این که خداوند آن را خریداری میکند و ارزش پاداش و اجر معنویاش را تنها خودش میداند و بس.
* گلایه دانشآموزان از مسئولان وزارت آموزش و پرورش
البته امسال نیز حضور جوانان در اعتکاف با توجه به فصل امتحانات بسیار چشمگیر و تحسینآمیز بود ولی آنچه که اکثر دانشآموزان مقاطع مختلف تحصیلی در ایام اعتکاف نسبت به آن گلهمند بودند زمان امتحانات درسی بود.
گلهشان از مسئولان شهری و استانی شروع میشد تا به وزیر آموزش و پرورش میرسید، انتقاد و گلایهشان بجا و زیبا بود زیرا آنها معتقد بودند که برگزاری ایام اعتکاف در هر سالی مشخص و واضح است پس مسئولان نباید در این سه روز که روز نخست آن تعطیل است برای حضور دانشآموزان علاقمند در این مراسم معنوی تصمیمی بگیرند و چارهای بیاندیشند.
آنها درخواست داشتند تا از سال آینده در روزهای اعتکاف مسئولان آموزش و پرورش برای دانشآموزان دروس امتحانی قرار ندهند تا مانع حضورشان در این مراسم انسانساز شود.
تمام تلاشمان حفظ روحیه معنوی و حال زیبای بندگی بعد از اعتکاف باشد تا این هوای معنوی را تا سال آینده به اعتکافی دیگر متصل کنیم.
بیاییم در پایان اعتکاف امسال از خداوند صمیمانه بخواهیم تا بهترینها را برای این مملکت اسلامی در بخشهای مختلف فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی رقم بزنند.
“آمین یا ربالعالمین”
————————-
گزارش از قربانعلی مسافر