اختصاصی بلاغ – ابراهیم علوی/ وقتی  این روزها  شاهد هجمه ها‌ چه در فضای مجازی و چه حقیقی، به مقدسات اسلام بالاخص هتاکی  به ساحت غریب سامرا، امام هادی علیه السلام، هستیم و در هفته ای بسر می بریم که تمام نهادی های فرهنگی برای خنثی کردن توطئه دشمن ، دست به اجرای برنامه های مختلف روشنگری  در زمینه این اهانت ها و هتاکی ها و تبیین شخصیت امام هادی علیه السلام با برگزاری مراسمات و جلسات ، زده اند و در حالی که در روز شهادت این امام همام ،تمام کشور در سوگ بسر می بردند ؛ متاسفانه در استان مازندران ودر یکی از دانشکده های مرکز استان ، بی مسئولیتی مسئولان فرهنگی به جایی رسیده که شاهد حرکتی بی شرمانه و اهانت آمیز، آنهم  برپایی اردوی مختلط همراه با ساز وآواز در روز شهادت امام هادی علیه السلام بودیم که باید گفت دست کمی از هتک حرمت به مقام شامخ این امام غریب ندارد.

حال یک نفر با گفتارش اهانت می کند و دیگری با رفتارش جسارت می کند، آیت الله مکارم شیرازی در باب اهانت و تخریب مسجد می گوید: اهانت به مسجد که یکی از مقدسات و شعائر دین ماست با کلنگ و بیل نیست ،هر برنامه ای که باعث عدم رونق شعائر دین باشد اهانت و تخریب دین محسوب می شود.

اما آیا مسئولان فرهنگی ما در دانشگاه ها که باید مهد پرورش مدیران متعهد آینده این نظام باشند به این امر واقف نیستند؟

روی صحبتم با مدیران و مسئولان فرهنگی این دانشگاه است

آقایان ،در خواب بسر می برید؟ یا تمام افتخارتان به این است که چند جلسه شورای فرهنگی بگیرید و قانون هایی من جمله اردوی مختلط وضع کنید ؟یا اینکه از اتفاق بوجود آمده  اظهار خوش آیندی داشته  و یا شاید سرتان به کارهای بزرگ و کلانی فرهنگی برای پرورش مدیران مومن و متعهد کشور،مشغول است و این حادثه شنیع برایتان بی اهمیت است؟

آیا مسئولان فرهنگی نمی دانند طبق فرمایشات رهبری،نفس اردوی مختلط بد است وکاری است بسیار بی قاعده وآقایانی که  دست به برپایی این ارودهای مختلط می زنند دارای تفکرات لیبرالی در فرهنگ هستند؟

ای کاش این آقایان مسئول در دانشگاه ها اندکی به دغدغه های رهبر معظم انقلاب در حوزه فرهنگ توجه می کردند، مقام معظم رهبری در سال 1373 در دیدار با عناصر فرهنگی حوزه‌ی فرهنگ فرمودند:

“بنده به عنوان گران بارترین مسئوول در نظام جمهوری اسلامی ، در عالم سیاست هیچ دغدغه ای ندارم ؛ از لحاظ حرکت اقتصادی جامعه، هیچ نگرانی ندارم ؛اما در عرصه فرهنگی، بنده به معنای واقعی کلمه ، احساس نگرانی می کنم و حقیقه دغدغه دارم.این دغدغه از آن دغدغه هائی است که آدمی بخاطر آن ، گاهی ممکن است نصف شب هم از خواب بیدار شود و به درگاه پروردگار تضرع کند، من چنین دغدغه ای دارم”

مسئولین فرهنگی و به تعبیری شوالیه های فرهنگی در جنگ نرم که در خط مقدم مبارزه یعنی دانشگاه ها باید باشند به جای اینکه از بینش اسلامی و انقلابی نسبت به امور فرهنگی و برنامه ریزی کارآمد  برای دانشجو در جهت فرهنگسازی صحیح؛ یعنی توجه دقیق دینی به دستورات تربیتی استفاده نمایند؛چنان درخواب غفلت بسر می برند که در روز شهادت با بودجه فرهنگی کارناوال رقص و آواز مختلط  براه می اندازند.

آیا این دهن کجی به مقدسات مخصوصا در روز شهادت نشات گرفته از بی کفایتی مسئولان دانشگاه و متولیان امور فرهنگی نیست؟ حتی وقتی مسئولان دانشگاه  به ابتدایی و درعین حال اصولی ترین مکان دانشکده یعنی نمازخانه که با موکتی کثیف و نمدار فرش شده تا جایی که کسی رغبت نمی کند وارد آن شود،هیچ توجهی ندارند و این بی توجهی یعنی اینکه به نماز اهمیت نمی دهند ، باید هم شاهد چنین هتک حرمتهایی از سوی دانشگاه باشیم.

آقایان به خود بیایید و استغفار کنید.