با همه این‌ها اما هنوز کارلوس کی‌روش بزرگترین امید ما برای صعود است؛ کسی که روز پس از بازی برابر آرژانتین، بازیکنان را جمع کرد و به آن‌ها یادآور شد حالا حالاها به تهران برنمی‌گردید. مربی جاه‌طلبی که نمی‌خواهد یک شکست خورده سرافراز باشد، بلکه می‌خواهد پیروز میدان باشد.

چهارم تیرماه ‌را در تقویم‌هایتان علامت بزنید. چند ساعت دیگر‌ به یکی از بزرگترین روزهای تاریخ فوتبال ایران بدل خواهد شد. تیم ملی فوتبال ایران، سرانجام به جایی رسید که آخرین دیدارش در جام‌جهانی صرفا یک دیدار تشریفاتی نباشد، بلکه نبرد مرگ و زندگی باشد برای صعود یا حذف. چنان که کارلوس کی‌روش در کنفرانس خبری‌اش دیدار امشب ایران و بوسنی را فینال ایران در جام‌جهانی می‌داند.

به گزارش «تابناک»، بازی‌های درخشان ایران در جام‌جهانی امشب یک پیروزی شیرین می‌خواهد تا کلکسیونش را در جام‌جهانی 2014 پر کند. یوزپلنگ‌های تیم ملی که پیش از آغاز جام نه ‌تنها رقبا، که هواداران داخلی‌ هم چندان روی آن‌ها حساب باز نمی‌کردند، در دو دیدار خود در جام‌جهانی فراتر از انتظار ظاهر شدند و در دو بازی زیبا، یک تساوی و یک شکست را در کارنامه خود ثبت کردند و هرچند پس از دو بازی تنها یک امتیاز گرفته‌‌‌‌اند، امیدوارند امشب با یک پیروزی دلچسب برای نخستین بار در تاریخ فوتبالی خود، راهی مرحله حذفی جام‌جهانی شوند.

کارلوس کی‌روش می‌گوید، برای بازی امشب برابر بوسنی هم تغییری در شیوه خود ایجاد نمی‌کند و این یعنی امشب هم تیم ملی ایران با یک دفاع منطقی و تیمی و چندلایه و با پلن مشخصی برای حمله به میدان می‌رود؛ همان تاکتیکی که در برابر آرژانتین پیاده ساخت و همه را شگفت‌زده کرد؛ دفاع تیمی و ساختار یافته و ‌بموقع و یورش به سمت دروازه حریف.

تنها چیزی که در تحلیل‌های پیش از آغاز جام‌جهانی و حالای رسانه‌های داخلی و خارجی در خصوص تیم ملی ایران درست از آب درآمده، تأکید همه منتقدان‌ و کارشناسان بر دفاع مستحکم تیم ملی ایران است.

کارلوس کی‌روش که با پرتغال در جام‌جهانی قبلی هم تنها یک گل دریافت کرده بود، در یک سال گذشته نیز دفاع منسجمی برای تیم ملی ساخته و اکنون تیم ملی ایران، یکی از بهترین خطوط دفاعی تیم‌های حاضر در جام‌جهانی را از آن خود کرده است.

«جاناتان ویلسون»، نویسنده گاردین در آستانه بازی تیم ملی ایران برابر بوسنی در ‌مقاله‌ای بلند‌بالا به تمجید از کارلوس کی‌روش می‌پردازد و او را «استاد سیستم‌های دفاعی» می‌نامد و با اشاره به تمجیدهای گری نویل و پاتریس درباره تفکرات دفاعی او می‌نویسد: «حالا معلوم شد چگونه منچستر سال 2008 توانست بارسلونا را زمینگیر کند!».

ویلسون گزارشش از کی‌روش را چنین آغاز می‌کند: «تنها دو تیم در جام بیستم توانسته‌اند دروازه خود را مدت زمان طولانی‌تری نسبت به تیم ملی ایران بسته نگه دارند. دروازه ایران را هم لیونل مسی با خلاقیت خود باز کرد. سیستم دفاعی ایران را که در آن یازده بازیکن پشت توپ قرار می‌گیرند، تنها یک نفر توانسته اجرایی کند: کارلوس کی‌روش‌».

اما نکته‌ای که در ایران موجب شده، بسیاری از منتقدان همیشه بهانه‌گیر بر کی‌روش بتازند و به بازی سراسر تدافعی او ‌پس از بازی با نیجریه ‌اعتراض کنند، مورد توجه نویسنده گاردین قرار گرفته، ولی به نکته جالبی هم اشاره می‌کند: «پس از بازی تدافعی و کسل‌کننده برابر نیجریه، انتقادهای زیادی از تاکتیک تیم ملی ایران در این بازی مطرح شد؛ اما مربی پرتغالی ایران پس از پایان این مسابقه اعلام کرد، با توجه به اینکه تیمش بازیکن ستاره ندارد و اردوی آماده‌سازی این تیم نیز با مشکلات زیادی همراه بود، باعث شد تا ایران با سیستمی دفاعی در جام‌جهانی قرار گیرد‌»؛ نکته‌ای که شاید بسیاری از ایرانی‌ها‌ با بازی‌های خوب ایران، آن را فراموش کرده‌اند و حالا از تیم کشورمان تنها یک پیروزی می‌خواهند.

‌نباید فراموش کنیم که تیم مقابل ما بووسنی است که هرچند در دو بازی اخیرش شکست خورده، نگاهی به ترکیب آن‌ها نشان می‌دهد، از چه ستاره‌های بزرگی بهره می‌برند. اگر فکر می‌کنید‌ آن‌ها با دو شکست انگیزه‌ای برای نمایش دلچسب در برابر ایران ندارند، اشتباه می‌کنید. به دست آوردن دست‌کم یک پیروزی در نخستین جام‌جهانی می‌تواند انگیزه فراوانی به بازیکنان بوسنی برای پیروزی بدهد.

با همه این‌ها اما هنوز کارلوس کی‌روش بزرگترین امید ما برای صعود است؛ کسی که روز پس از بازی برابر آرژانتین، بازیکنان را جمع کرد و به آن‌ها یادآور شد حالا حالاها به تهران برنمی‌گردید. مربی جاه‌طلبی که نمی‌خواهد یک شکست خورده سرافراز باشد، بلکه می‌خواهد پیروز میدان باشد.

این بار ایرانی‌ها می‌خواهند چند ساعت دیگر به یاری اندیشه‌های کارلوس کی‌روش و با یک بازی زیبا و دیدنی، راهی دور حذفی جام‌جهانی شوند؛ اما واقعیت اینجاست که داستان صعود ایران هم کمی پیچیده است.

با شکست يک بر صفر ايران مقابل آرژانتين و برتري يک‌گله نيجريه مقابل بوسني و هرزگوين در دور دوم از مرحله گروهي جام جهاني 2014، صعود آلبي سلسته از گروه F اين مسابقات قطعي شد و نيجريه چهار امتيازي بالاتر از ايران يک‌امتيازي در آستانه صعود قرار گرفت.

تيم ملي فوتبال کشورمان با اين شرايط تنها در صورتي به مرحله يک‌هشتم نهايي جام جهاني راه می‌یابد که در ديدار با بوسني پيروز شود و نيجريه از ديدار با آرژانتين عايدي نداشته باشد.
البته اگر ايران با نتيجه يک بر صفر پيروز شده و نيجريه با يک گل مغلوب ياران مسي شود،‌ شرايط دو تيم در جدول رده‌بندي گروه F جام جهاني يکسان خواهد شد. اگر اين نتايج در ديدارهاي پاياني گروه F رقم بخورد، جدول رده‌بندي اين گروه به ‌شکل زير در‌خواهد آمد؛

1 ــ آرژانتين 9 امتياز
2 ــ ايران 4 امتياز ــ تفاضل گل صفر، يک گل زده و يک گل خورده
2 ــ نيجريه 4 امتياز ــ تفاضل گل صفر، يک گل زده و يک گل خورده
4 ــ بوسني بدون امتياز

فيفا براي رده‌بندي تيم‌ها در هر گروه، نخست امتياز آنها را مدنظر قرار مي‌دهد و پس از آن عواملي چون تفاضل گل، تعداد گل زده و بازي رودررو در چيدمان هر گروه تأثيرگذار است اما اگر دو تيم شرايطي مشابه داشته باشند،‌ قرعه‌کشي تعيين‌کننده تيم برتر خواهد بود. با اين اوصاف، اگر ايران در بازي پایانی با يک گل پيروز و نيجريه با يک گل مغلوب شود،‌ شرايط دو تيم از هر نظر مساوي خواهد بود که در آن شرايط، قرعه‌کشي تيم برتر را مشخص مي‌کند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *