دکتر حسن روحانی، یک خاتمی تصحیح‌شده با ورژن نوینی از آیت‌اله هاشمی

اعتدال نه تحجر را می پسند و نه آزادی لجام گسیخته را و نه رفتار عوام فریبانه را. اعتدال مرز بین افراط و تفریط است .
گاهی اعتدال هم، مورد خشونت و هجمه آزادیخواهان واقع می شود و گاهی هم مورد غضب متحجرین .
گاه از دل اعتدال آزادی را بیرون می آورند و گاه تحجر را.
این هنرنمایی سخت یک مدعی اعتدال خواهد بود که چگونه پاسخگوی دو جریان اصلاح طلب و اصولگرا باشد.تا متهم واقع نگردد.
و امروز طیف دوجریان داعیه دار اعتدال را بخود نزدیک تر می بیند و به عبارتی : هر کسی از ظن خود شد یار من.
و مطمئناً صداقت و درستی در برقرای اعتدال و توازون گفتار یاری کننده کسی است که داعیه آن را دارد. به امید کشوری بدور از افراط و تفریط ملال آور…

اعتدال گرایی یک شوخی دیپلماسی است که برای جذب آدمهایی است که از تضاد ها بیزارند و از دشمنی و تحریک و توهین های بین المللی و جنگ و بی حرمتیها و حر مانها خسته شده اند و خواهان جامعه ای بی تضاد و دشمنی و توهین و فحش های بین المللی اند و تنها کشوری می خواهند که عاری از بدیها و کینه باشد و مردمش رشد یافته و اهل تحقیق و تفحص وبا شعار “بنی آدم اعضای یک پیکرند +که در آفرینش زیک کو هرند ++چه عضوی بدر آورد روزگار+دگر عضو ها را نماند قرار +++توکز محنت دگران بیغمی + نشاید که نامت نهند آدمی “و این زاویه زاویه بسیار نجات بخشی است و گرنه در تئو ریهای اجتماعی و مسایل اقتصادی خوب خوب است و بد بد و فقر همیشه نکبت بار چه کنیم که فقر را زایل سازیم و خوبها را حراست کنیم که به بدی نگرایند هنر است و گرنه جامعه را به سمتی هدایت کرد که یک کمی فقر باشد ویک کمی خوب و اعتدال این دو ظاهرا”پسندیده نیست جامعه ایده آل آن جامعه است که تصمیماتش بر محور علم باشد و تئوریهایش رنگ و بو سلیقه یا اعتدال جویی برای تایید موید و منکر نباشد بدانید سلیقه گرایی مملکت را به بن بست می رساند امید آنکه اعتدال گرایی جناب رو حانی این گونه نباشد انشائ الله