“احترام نامه” آملی ها می آید +عکس

ای هوار میان علما اختلاف افتاد!
آقایان از اصل موضوع دور شدید!
آقایان احسان محمدی آملی اصل و
فربیرز حسنی اصل
و دیگر آقایان طرفدار این اثر به اصطلاح ادبی!!!
کجای این اثر ادبی است؟!چه شمشیری استااااوود از رو بسته ؟!!
اثر ادبی رو علی بمون بهتر از شما گویا میشناسه!
اگر استاااود اسم این رو میذاشت “آگهی نامه آمل “وجدانن بیشتر درآمد داشت! و حرف و حدیثی نداشت
آخه کجای بعضی از این آدمایی که ایشون تو کتاب آوردن علمی یا ادبی یا جزء مفاخر آمل هستن
مگه نشنیدین که میگن:
پول بده رو سبیل شاه نقاره بزن
شما هم پول بده اسمت رو تو احترامنانه ببین!
ضمنا غفار کجا بودی تا حالا؟

آخ که چه داستانی شده این آجودانی هراسی و پروین هراسی. میگین آجودانی میخواد پروین رو چهره کنه؟ اگه چهره نیست چرا اینقدر جلیز ولیز میکنین؟راستی حال و احوال چهره هایی مثل استاد دانشمند فاضل آقای دکتر حیدرزاده از اکابر و اعاظم و مفاخر علوم و….چه خبر؟ضمنا آقای زر- ببخشید آقا یا خانم ذه- خلاصه چی رو قبول کنیم آجودانی با وصل شدن به ملیاردرهای شهر ملیونر شده یا واسه بدهی هاش دنبال وام میگرده؟اگه ملیونره که دیگه بدهکار نیست. اگه بدهکاره که دیگه ملیونر نیست. آقا این احترام نامه هم نیومده عجب حالی داد به هراز نیوز. صبر کنیم ببینیم چاپ بشه و در بیاد چه شود.اما گوش بزنگ باشید فکر کنم احترام نامه چند روزه نایاب بشه به خاطر تحریم های حسین آهو و علی بمون و یار آملی و گج رمضون و شل الی و خل الی وبقیه بی مخ های محترم .

ما از مدیریت سایت هراز نیوز، می خواهیم کامنت های آجدانی را تایید نکند.برای مثال، بدون شرح، کامنت اوست و قلم اوست که می خواهیم حذف شود.درضمن مثل سایت های کشوری امکانات رای دادن به نظرها را اضافه کنید تا آجدانی بداند چرا دیگر سکه رایج رسانه ها نیست.ممنون و سپاس

باسلام وآرزوی شکیبایی برای همه ی دوستان ناشکیبا . درجایی می خواندم که : ” گرفته ای به جهان ، ماتم نیامده را …” باپوزش از آقای آجودانی که واژه ی ماتم نیامده را بکاربردم . دوستان ، نقد را به حقد نیالائید . آیا بهترنبود ونیست که بگذارید ومی گذاشتید تا کتاب چاپ ومنتشر شود آن گاه به نقدش می نشستید ؟ کاش صبرمی کردید موضوع ، نقد (چاپ ) می شد .الآن این طوری تلقی می شود که شما روی ماهی صیدنشده قیمت وعیب گذاشته اید . شاید شخصی پیداشود واسم این طعن وکنایه های تان را به جای نقد ، “نسیه ” بگذارد . جدا بعنوان یک آملی بی طرف ، منتظر انتشاراین کتاب هستم . تا این جایش منطق حکم می کند که از زحمت های مولفین وپدیدآورندگان کتاب قدردانی شود . مطمئن باشید پس از خواندن کتاب من هم به جمع بررسی کنندگان کتاب خواهم پیوست . تا همین جا از آقای آجودانی که هنوز ندیدم شان به خاطر تهیه ی این کتاب تشکرمی کنم . شاید این ایده ، فردا توسط دیگران یا گروهی ازهمین منتقدان گرامی تداوم وتکمیل شود . برای همه ، صبروشکیبایی وگشادگی صدر آرزو می کنم . راستش راقم این سطور ، داستان نویس ومنتقد ادبیات هستم . لطفا بابت این نوشته برمن خرده نگیرید . زیرا سعی کردم جانب انصاف را نگه دارم نه حواشی را .

از شما که حسب ادعایتان داستان نویس هستید، انتظار نمیرود که نصاب سواد تان، چیزی کمتر از خودآزمایی ادبیات دوم دبیرستان باشد.اینکه شما می فرمایید باید پس از انتشار آثار ان را نقد کرد، اصالتا حرف درستی ست اما:
با توجه به تصویر ذهنی ِ کتاب، و مقصود گردآورنده در که خبر آمده، می توان حضور برخی اسامی را مورد برسی رسانه ای قرار داد.از این جهت که در کتابی با چنین مختصات، میتوانست برخی اسامی نباشد.در نقد همینقدر بحث حضور و عدم حضور است و تفصیل آن می رود تا زمان انتشار!
ببخشید.شما استاد هستید ولی خب نیاز به یاد آوری ست:
واژه ی نیالائید نادرست است.املای درست آن آلاییدن و نیالاییدن است که انچه که شما نوشتید با «ئ» در هیچ فرهنگ مضبوط نشده!
دوم آنکه واژه نقد و نسیه که آن را در برابر هم به کار گرفتید، از حیث معنا قرابتی ندارند و عموما نویسندگان زمانی، واژگان را به بازی می گیرند که بین آنها رابطه معنوی برقرار باشد.
نقد-جدا کردن سره از ناسره – و دیدن محاسن و معایب اثر با آنچه که نسیه است فرق می کند و جمله در ساختمانی که شما بنا کردید، بلاوجه است.
و ایی جمله تان:
“تا همین جا از آقای آجودانی که هنوز ندیدم شان به خاطر تهیه ی این کتاب تشکرمی کنم”.
خواننده در خوانش ِ این جمله، خصوصا وقتی به ندیدم شان میسرد، به علت نارسایی افعال، آهنگ کلام از دستش خارجی می شود.می شود اینطور نوشت:
“تا همین جا، از آقای آجودانی به خاطر تهیه ی این کتاب تشکرمی کنم.البته راقم سطور هنوز موفق به دیدن نویسنده کتاب نشده است”.
یا اینطور:
“بنده هنوز آقای آجدانی را ندیده ام اما به خاطر تهییه ی این کتاب تشکر می کنم”
در جمله بندی شما، اهنگ کلام به علت نارسایی فعل به هم می ریزد.
و این جمله تان:
“شاید این ایده ، فردا توسط دیگران یا گروهی ازهمین منتقدان گرامی تداوم و تکمیل شود”.
در نوشته، دو اسم را زمانی با یک واو در کنار هم می آورند که یک فعل به هر دو اسم اصطلاحا بخورد.شیوه درست آن این است که تداوم یابد و تکمیل شود.در نخسه شما، یا تداوم بی مورد است(به خاطر فعل شود) و یا تکمیل ( به علت حضور تداوم)
یک مثال درست، فارغ از این متن:مثلا اجرا و سپس اصلاح شود.شود هم به اجرا بر می گردد و هم به اصلاح.اما در مثال شما فقط به یک اسم بر می گردد.
در این جمله تان که نوشتید:
راستش راقم این سطور ، داستان نویس ومنتقد ادبیات هستم!!
که اینطور باید نوشته شود:راستش، راقم این سطور، داستان نویس و منتقد ادبیات هست.(نه اینکه هستم)

به نظر من شما جانب زبان فارسی و املا و ادبیات را نگه دارید به تر است!

واقعا چه مفاخری ! نصرت شاندیز – آجودانی (لطفالله ) و مریم پروین هاهاها . چه مفاخری ؟؟؟؟؟؟؟!!!!

فکر میکنم این که برای مفاخرمون احترام قایل باشیم و براشون کتاب و پوستر و مجله بسازیم کار خوبی هست واین کتاب هم یکجور کتاب تاریخی محسوب میشه و خوندنش باعث میشه نسل های بعدی یک حس خود باوری برای رسیدن به مدارج عالی پیدا بکنن من بعنوان یه فعال صنعت غلامعلی سلیمانی بنیانگذار کاله رو یک اسطوره برای ایران میدونم فکر میکنم جای اسمش خالی بود تو این کتاب!!!