“احترام نامه” آملی ها می آید +عکس

من به این دعوا و جدال کاری ندارم.در تصویر کتاب یک گاف وجود دارد.در برگردان احترام نامه را اصطلاحا فینگلیش نوشتند.
فرض کنید کتابی در امریکا نوشته می شود مثلا به اسم حقیقت(the truth).در ترجمه اش نوشته می شود حقیقت نه اینکه بنوسیند:دِ تروث!!
برعکسش هم صادق است.اگر در ایران کتابی نوشته شود به اسم حقیقت و در امریکا ترجمه شود، میشود
the truth
درست نمیگم؟

آقای دبیر محترم زبان نه ادعای شما درست نیست برین لطفا از دکتر بشیری دکترای آموزش زبان انگلیسی و استاد دانشگاه مازندران و مترجم احترام نامه بپرسید تا به شما بیاموزاند که شما دبیر محترم زبان گاف دادید.

آجدانی عزیز، همکار گرامی من در مدارس آمل…گاف بزرگی دادی عزیز.دانستن این قضیه نیاز دانستن زبان در حد دکترا نیست که داری چماقش را به سر ما میکوبی.هر منطق سلیمی به این نکته ای که من میگم واقفه.اصلا تو داری درست میگی.خب؟من سوال دارم.فرض کن این کتاب برسد به کتابخانه کمبریج.خب؟دانشجویی که رو جلد رو می بیند چه واکنشی می تواند داشته باشد با اسمی این چنین: Ehteram-Name
هان؟

فقط در مواردی که اسم خاص هست فینگلیش می نوسیند.مثلا وقتی بخواهند بنوسیند مشروطه، دیگر به انگلیسی برگردان نمیکنند.چون اسم خاص هست و فینگلیش می نوسیند و هکذا در مورد مناطق و جغرافیا و اسامی.اما احترام نامه یک تعبیر است که برساخته شما و اسم خاص نیست و دو اینکه باید معنی شود به انگلیسی که منظور کتاب، احترام و پاسداشت بزرگان است.این فینگلیش مراد شما را به مخاطب خارجی نمی رساند.البته مخاطب خارجی اینجا محلی از اعراب ندارد.بحث گاف بزرگ شماست

آقای اجدانی لطفا به شبهه و ابهام زبانی پاسخ بدید.فکر کنم ایشان درست میگن.البته من زبانم در حد کلاس سوم دبستانه! با این حال فک کنم که عرایض معلم زبان کمی درست هست.

جا داره در اين اشفته بازار فرهنگي از استاد اجوداني و استاد حسن زاده تقدير شود كه اين با همه وجود اين همه توهين وهتاكي و مشكلات حاضر به فعاليت در اين مقوله هستند.اگر بزرواران نفدي دارند مخترمانه و چهره به چهره قابل طرح هست. متاسفانه ادبيات منتقدان نشان از تسويه حسابهاي شخصي دارد اما بد نيست مثل خود استاد شمشير از رو بزنيد مطمئنا به هر اثري انتقاداتي وارد است اميد است دوستان ادبيات نقد را با هتاكي عوضي نگيرند

وبلاگ نصیری بخونش
amol-tasnim.blogfa

جایی که بزرگان هستند من نباید صحبتی کنم.
اما از باب اینکه بنده هم مترجم یکی از زبانهای دنیا هستم و سابقا با اینطور موارد مواجه شدم و پیگیر شدم باید عرض کنم در اینجا با اسم کتاب به صورت اسم خاص برخورد باید بشه و نباید ترجمه اش کرد.. مثلا کتاب بوستان را وقتی به عربی ترجمه میکنیم نمیگیم الحدائق..می نویسیم همون بوستان..
اما معمولا در مورد نویسنده هایی که اسم و زبانشون برای دیگر زبانها آنچنان شناخته نیست و بحث کتاب هم تعبیری مستقیم از عنوان کتاب هست اونوقت رسم مترجمان اینه که در کنار اسم اصلی که ترجمه نمیشه داخل پرانتز معادل ترجمه ش رو می نویسن..
پس ضمن احترام به نظرات دیگر اساتید صاحب نظر باید عرض کنم در ترجمه اسم اشتباهی رخ نداده.. اما اینکه چرا کتاب اسم یه گروه رو آورده و اسم عده ی دیگری نیومده خب باید گفت این کتاب که وحی مختوم نیست.. اگر نویسندگان این کتاب اسم عده ای را بنابر سلایق و یا بقول برخی ها مصلحت هایی آورده اند و اسم دیگران که شایسته تر هستند ذکر نشد دلیل بر این نیست راه برای دیگران بسته شده و آقای آجودانی که من نمیشناسمشون بنده خدا که انحصار چاپ چنین کتابهایی را این موضوعات به نام خودشون نزدن که.. ما هم بریم تحقیق کنیم و کسانی که فکر میکنیم شایته ی نام مقدس هست رو بزنیم تو کتابمون..گرچه اینو هم موافقم که تو این شهر بدون روابط و …..نمیشه به این آسونی ها خطر کرد و از جیب شخصی کتاب زد .. باید یجورایی بجایی وصل بود که خیلی از شایسته های شهر ما این فرصت و وابستگی رو ندارن و علای رغم شایستگیشون الان گوشه ی عزلت گرفتن..

ممنونم که حرفهای شاگرد کوچک خودتون رو هم خوندید و تحمل کردید.