شب شعر جوانمرد آملی

من که رفتم ، رفتنم بهر چه بود؟
من که رفتم ، حاصل چه بود؟
آری این کلامی عاشقی است
عاشق دل باخته ای است
عشق او رسم و مرام مردانگیست (بود)
او که رفت ، رفتنش بهر نجات زندگیست
او که رفت ،حاصلش جاودانگیست
بی مزد ،بی منت ، بدون محسابه دنیوی
وای به حال عمر ما
عمر ما از بهر چه بود و چه هست؟؟!!
حسین جان تو رفتی خوشا به سعادتت که جاودانه رفتی حال ما ماندیم و حسرت عمر از دست رفته های بی تو ، ما ماندیم و شرمنده ندیدن بزرگیت.
کمی مراقب باشیم ،مراقب اسم این عزیز که مبادا دست مایه توشه دنیای مادی ما گردد .

هرگاه دفتر محبت را ورق زدي و هرگاه زير پايت خش خش برگها را احساس كردي هرگاه در ميان ستارگان آسمان تك ستاره اي خاموش ديدي براي يكبار در گوشه اي از ذهن خود نه به زبان بلكه از ته قلب بگو :
يادت بخير

زندگی شهد گل است
زنبور زمان می خوردش
آنچه می ماند عسل خاطرهاست…

روحت شاد

…تو یادم ندادی که چگونه در لحظه های تهی از تو ،دلم برایت تنگ نشود
من تاب تحمل این هجرت ناگهانی ات را ندارم
عشقم ،می دانی بعد از رفتنت گل غنچه ها و کوچه ها حتی دریا هم بغض کرد ؟
من هنوز آشفته چشمان زیبای توام
نمی دانم در انتظارت بسوزم یا در افتخارت غره شوم
تو خود بگو ،من با لحظه لحظه های خاطراتمان چه کنم قاب می گیرم تمام آن خاطرات را و بر دیوار دلم حک می کنم که بی تو ،یعنی مرگ خنده های من
نه سرزنشت می کنم نه گله ای،چون تو روحت آسمانی بود
احسنت به خالقت که اینگونه سرشتت را نقاشی کرده که برای نجات جان انسانی جان عزیزت را هدیه کردی
می پرستم فداکاریت را ولی بگذار آهسته بگویم

دلم برایت شده ………

روحت شاد وبهشت برین

جایگاهت باد

ا

ا
ا
ا

این جوان روح پهلوانی را در شهر وبین جوانان زنده کرد این اقدام مسئولین بسیار بجا وارزشی میباشد .
پهلوان سیدحسین یادت گرامی ونامت همیشه تاریخ جاودان باد .
حتما بهمراه دیگر ورزشکاران در مراسم شب شعر شرکت می کنیم.

وای باران باران
شیشه پنجره را باران شست
از دل من اماااااااااااا
چه کسی نقش تو را خواهد شست؟!!

بامحبت دست پیران راببوس ورنه برروی مزارش تاج گل چیدن جه سود یک شبی بازنده ای غمخوار باش ورنه برروی مزارش زار نالیدن چه سود تازمانی زنده ایم با یکدگر بیگانه ایم در عزاهاروی یکد یگر بوسیدن چه سود گر توانی زنده ای راشادکن در عزا روی عطر وگلاب ناب پاشیدن جه سود ازبرای سالمندان یک گل خوشبو ببر تاج گلها درکنار همدگر چیدن چه سود گر نرفتی خانه اش تازنده بود خانه صاحب عزا شبها خوابیدن چه سود گر نپرسی حال من تا زنده ام گریه وزاری ونالیدن چه سود سالها عید آ مدورفت نکردی یادمن جای خالی مرادر خانه ام دیدن چه سود گر نکردی یادمن تا زنده ام سنگ مرمر روی قبر چیدن و رفتن چه سود