شب شعر جوانمرد آملی

دل من مي شكند

چه دل است اين دل من؟
كه زيك لرزش اشك
بر رخ رهگذري
يا ز ناليدن مادر به فراق پسري
دل من مي شكند
چه كنم دلم از سنگ كه نيست
گريه در خلوت دل ننگ كه نيست

چه دل است اين دل من
دلم از ناله مرغان چمن مي شكند
ز خيال غم مردم دل من مي شكند
دلم از داغ شهيدان وطن مي شكند

تقدیر و تشکر از دست اندر کاران برای جوانمرد آملی …یا علی

دل من مي شكند

چه دل است اين دل من؟
كه زيك لرزش اشك
بر رخ رهگذري
يا ز ناليدن مادر به فراق پسري
دل من مي شكند
چه كنم دلم از سنگ كه نيست
گريه در خلوت دل ننگ كه نيست

چه دل است اين دل من
دلم از ناله مرغان چمن مي شكند
ز خيال غم مردم دل من مي شكند
دلم از داغ شهيدان وطن مي شكند…

با تشکر از شما برای این اقدام خدا پسندانه برای جوانمرد املی سید حسین ابراهیمیان.یا علی

یه ترانه هس تو قلبم که هنوز نخونده مونده
فکر خوندن یه حرفش همه عمرمو سوزونده
تا حالا هر چی که داشتم, سرخوندنش گذاشتم
صد دفه شکستم اما رو ترانه پا نذاشتم
اگه اون ترانه باشه , هیچ دلی تیره نمیشه
دیگه هیچ نگاه خیسی به افق خیره نمیشه
وقتی این شعر و بخونم پرده ها رو می سوزنم
دستا رو به سیب سرخ باغ قصه می رسونم
ای نفس!تا ته جاده صدا حوصله کن!
اون ترانه رو تا فردا باخودت زمزمه کن
ای ترانه مقدس ! مقصد پاک سفر باش
از توقلب بی قرارم پر بگیر ! معجزه گر باش
ببین آغوش امیدم رو به تصویر تو بازه
گوش بده ! حتی خیالت واسه من ترانه سازه

اگر نمی توانید قهرمان باشید، دست کم مرد باشید.
داداش حسین مرد بود قهرمان بود یادش گرامی روحش شاد

اینـــــجا
ترس من از نبـــودن ابـــدی ات
دنیـــا را به آخـــــــر رسانده!
و تو
تو چه می دانی چه حالی دارد
ایستادن روی لبـــه ی آخر دنیا!؟

کاشکی..
یک نفر بود که می گفت به من:
” همه ی مـــن از آن تو وقتی که دلت می گیرد…

کاشکی میگفت … تو باز میـــگردی…

دلمـــ برات تنگ شده … آبان بوی تورو میـــده داداش عزیــــزم … 🙁
روحـــت شاااااد … ♥

پرواز در هوای خیال تو دیدنی ست
حرفی بزن که موج صدایت شنیدنی ست
شعر زلال جوشش احساس های من
از موج دلنشین کلام تو چیدنی ست
یک قطره عشق کنج دلم را گرفته است
این قطره هم به شوق نگاهت چکیدنی ست
خم شد , شکست پشت دل نازکم ولی
بار غمت ,عزیز تر از جان , کشیدنی ست
من در فضای خلوت تو تو خیمه می زنم
طعم صدای خلوت پاکت چشیدنی ست
تا اوج ,راهی ام به تماشای من بیا
با بالهای عشق تو پرواز دیدنی ست

اهمیت و ارج زندگی در همین است که موقت است ،

که تو باید جاودانگی خودت را در جای دیگری نشان بدهی …..،

و آن جا « انسانیت » است. . .
حسین جان انسانیتت به همه ی دنیا ثابت شد

داداشی چشماتو وا کن
بذار دستاتو بگیرم
دوباره بیا به خوابم
دارم از دوریت میمیرم

ای خدا من اونو میخوام
اما تو ازم گرفتی
دستشو گذاشت تو قلبم
خاطراتش مثل آتیش

باورم نمیشه رفته
گرچه اون برنمیگرده
داداشی غمهای دنیا
ببین با دلم چه کرده

داداشی چشماتو بستی
نمیگیری تو سراغم
دیگه تنها دلخوشیمه
عکس تو تووی اتاقم