هراز نیوز – ذبیح الله ابراهیمی -دقایقی پس از آنکه قاسم رضایی مدال طلای کشتی فرنگی را در المپیک 2012 از آن خود کرد، مردم آمل در اقدامی خودجوش به خیابان های این شهر آمدند و با دم دستی ترین ابزارهایی که در اختیار داشتند (سوت و کف و بوق و رقص)، تا ساعاتی پس از بامداد به ابراز شادمانی پرداختند.
از قضا این شب برابر بوده با نوزدهم ماه رمضان و از آنجایی که شب ضربت خوردن امام اول شیعیان در بین محبان این امام همواره با حزن و اندوه همراه بوده است، نحوه شادمانی آملی ها در این زمان مورد انتقاد برخی از وب نگاران و اهالی رسانه قرار گرفته است.
در اتفاقاتی از این دست، راحت ترین کار ممکن انداختن تقصیر بر گردن بخش سطحی ماجرا است، حال آنکه این دریای تلاطم موج های پنهان، بسیار دارد! پس خوب است که دوربین مقصریابمان را کمی بچرخانیم و زوایای دیگر این پدیده را هم ببینیم.
این رخداد با همه جزئیاتش قابل پیش بینی بود! زیرا میزان ازدحام جمعیت و نحوه شادمانی ای که پنج ماه پیش در پی موفقیت تیم والیبال کاله آمل در این شهر دیده شد، حامل پیام مهمی به مسوولان این شهر بود و انتظار می رفت که مدیران شهری با بهره گیری از همه امکانات موجود، در صدد کنترل هیجانات طبیعی جوان ها در این شب برآیند.
آنطور که شاهدان گفته اند تعداد زیادی از مردم پیش از آغاز پیکار قاسم رضایی در میدان 17 شهریور آمل تجمع کردند تا پیکار همشهری خود را از طریق تلویزیون شهری موجود در حاشیه این میدان تماشا کنند. این تجمع خودجوش و بی دعوت، بیانگر انتظار مردم از مسوولان بوده است. حال آنکه گردانندگان این رسانه شهری بدون توجه به این انتظارِ همشهریان، همچنان پخش پیام های بازرگانی را در دستور کار این تلویزیون قرار دادند و از ارائه هرگونه توضیحی درباره چرایی اقدام خود، خودداری کردند.
این رسانه شهری با بُرد مناسبی که داشت، فرصت مغتنمی بود که می توانست نقشی اعتماد ساز داشته باشد. مسوولان می توانستند زمان دیگری را برای برگزاری جشن و شادمانی با حضور پهلوان قاسم رضایی در نظر بگیرند و پیش از آغاز کشتی وی این خبر را از طریق این رسانه منتشر و مردم را در این شب به حفظ آرامش و طمانینه دعوت کنند.
البته این توصیه به حفظ آرامش و حرمتِ این شب، تنها در صورتی امکان محقق شدن داشت که این مسابقه نیز از تلویزیون مذکور پخش می شد.
کمترین دستاورد این اقدام آن بود که مسوولان شهری آمل امروز دفاع قابل قبولی برای عملکرد خود داشتند. سوال بی پاسخ ما اما این است که مدیران شهری آمل برای کنترل هیجانات طبیعی جوان ها در شب پیروزی قاسم رضایی چه کرده اند؟
میخای بدونی چیکار کردن؟ باشه بهت میگم چونکه خودم دیشب لحظاتی رو حول و حوش ساعت 1:30 بامداد اول خیابون هراز بودم.
داشتیم باتفاق خانواده با ماشین رد میشیدم یه هو سرف مون گرفت از ناحیه بینی و گلو احساس سوزش میکردیم دختربچه 7 ساله همرامون تو ماشین داشت خفه می شد گریه ش در اومد دیدم مامورا باتوم بدست گاز اشک آور میزنند.
هیهات از این بی تدبیری ها
می خوای بگم؟
یا توخونه اولشون بودن یا تو خونه دومشون
کلا تو خونه بودن