محسن رضایی در دیروز امروز فردا :هاشمی نامه من خطاب به وی را نامه به امام(ره) قلمداد می‌کند

در نامه‌ای به آقای هاشمی طرح کاملی برای ادامه جنگ ارائه دادم و گفتم اگر امکانات فراهم شود و دولت از حاشیه به متن جنگ بیاید، می‌توانیم صدام را سرنگون کنیم اما هاشمی این نامه را به اسم نامه به امام(ره) قلمداد می‌کند.

به گزارش هراز فارس، محسن رضایی دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام و فرمانده سپاه در دوران دفاع مقدس شب گذشته با حضور در برنامه تلویزیونی دیروز، امروز، فردا درباره شرایط پذیرش قطعنامه 598 اظهار داشت: قبول این قطعنامه شاهکار سیاسی امام بود و رهبر انقلاب نیز این موضوع را توضیح دادند و فرمودند قبول قطعنامه 598 از سوی جمهوری اسلامی توطئه دشمن را با هدایت الهی به خود او بازگرداند.

رضایی با بیان اینکه قبول قطعنامه دشمن را خلع شعار کرد،‌ افزود: این امر حقانیت جمهوری اسلامی در دنیا آشکار ساخت و شعار صلح طلبی از آنها گرفته شد و به سمت ما آمد.

دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام ادامه داد: صدام نمی‌خواست قطعنامه 598 را بپذیرد و در صدد بود با حمله مجدد به ایران آنها را وادار کند که قطعنامه 599 را صادر کنند لذا دست به حملات مجدد زد.

* امام با پذیرش قطعنامه احساسات مردم را به حرکت درآورد

وی در پاسخ به این سؤال که شما چرا با وجود آنکه قطعنامه در سال 66 از سوی سازمان ملل صادر شد، آن را در سال 67 پذیرفتید، اظهار داشت: همانطور که آقا هم فرمودند ما هیچ گاه قطعنامه 598 را رد نکردیم بلکه به دنبال آن بودیم که برخی از مسائل همچون کمیته تشکیل متجاوز شفاف‌تر شده و برخی بندها جابجا شود.

رضایی خاطرنشان کرد: وقتی در روزهای آخر ورق جنگ برگشت ما این شکست را که آنها می‌خواستند به ما تحمیل کنند با یک بدل سیاسی به خودشان بازگرداندیم.

دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام با تاکید بر اینکه پذیرش قطعنامه از سوی جمهوری اسلامی وضعیت کشور را زیر و رو کرد و مردم را از لحاظ فکری تحت تاثیر قرار دارد، یاد‌آور شد: امام در واقع با پذیرش این قطعنامه عواطف و احساسات مردم را به حرکت درآورد چراکه مردم فکر می‌کردند ما در حال شکست هستیم و جنگ فایده‌ای ندارد.

* «نگرانی و ابهام» احساس بنده از پذیرش قطعنامه بود

وی در پاسخ به این سؤال که احساس شما از پذیرش قطعنامه چه بود، گفت: پذیرش 598 از سویی ابهام آفرین بود چراکه ما نگران سرانجام جنگ بودیم و از سویی دیگر آرزو داشتیم صدام این انسان جنایتکار را از بین ببریم؛ لذا حالت «نگرانی و ابهام» احساس بنده از پذیرش این قطعنامه بود اما وقتی خدمت امام رسیدیم و آرامش ایشان را دیدیم مطمئن شدیم.

رضایی درباره این سؤال که نظر هاشمی رفسنجانی و نخست وزیر وقت نسبت به این قطعنامه چه بود، خاطرنشان کرد: آنها صحبت خود را کرده‌اند اما سیاسیون از این پذیرش خوشحال بودند چراکه معتقد بودند جنگ باید زودتر تمام شود.

* اعلام آمادگی برای بازخوانی تاریخ جنگ در صداسیما 

فرمانده سابق سپاه با بیان اینکه صدا و سیما باید در یک برنامه جداگانه تاریخ انقلاب و جنگ را مرور کند، برای حضور در چنین برنامه‌ای اعلام آمادگی کرد.

وی با بیان اینکه در زمان جنگ سیاست پشت صحنه این نبود که کل کشور وارد جنگ شود، افزود: برخی از آقایان معتقد بودند که جنگ باعث فشار اقتصادی بر مردم شده اما از نگاه ما نظامی‌ها کل کشور باید به جنگ ورود می‌کرد.

* مهمترین علت پذیرش قطعنامه مشکلات اقتصادی بود

رضایی در پاسخ به این سؤال که آیا مشکلات اقتصادی منجر به قبول قطعنامه شد یا خیر، تصریح کرد: قطعا مهمترین مسئله مشکلات اقتصادی بود؛ البته استفاده دشمن از سلاح‌های شیمیایی که امام هم در آن پیام به آن اشاره کردند در این مسئله حائز اهمیت بود.

وی با تاکید بر اینکه ما اولین نظام سیاسی در دنیا بودیم که در یک جنگ خارجی موفق شدیم، خاطرنشان کرد: ما توانستیم در چنین جنگی سرزمین‌های خود را آزاد کنیم و به شعارهای خود جامه عمل بپوشانیم.

دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام تصریح کرد: ما باید امروز را با دیروز پیوند دهیم و از تجربه‌ای که در مورد تحریم‌ها در زمان جنگ داشتیم در حال حاضر نیز استفاده کنیم.

رضایی با بیان اینکه بنده از سال 50 که سیاست مبارزه را آغاز کردم جوان 18 ساله‌ای بودم اما وقتی با شرایط اشغال کشور روبرو شدم به نظامی‌گری روی آوردم همانطور که بسیاری از دانشجویان، کشاورزان و سایر مشاغل با هدف آزادسازی سرزمین‌های کشور به جنگ آمده بودند.

رضایی ادامه داد: سال 87 که از کاخ‌های صدام دیدن کردیم، یادمان آمد این همان کاخ‌هایی بود که می‌خواستیم آنها را بگیریم.

* ماجرای نامه به امام برای ادامه جنگ

دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام درباره نامه‌ای که به امام درباره ادامه جنگ نوشت، توضیح داد: بنده در نامه‌ای که به آقای هاشمی نوشتم طرح کاملی برای نحوه ادامه جنگ ارائه دادم و گفتم که اگر قرار باشد جنگ ادامه یابد، ارتش و سپاه باید در زمینه اسلحه، آموزش و بسیج مردمی به یک سطحی برسند و تاکید کردم اگر این امکانات فراهم شود و دولت نیز از حاشیه به متن جنگ بیاید، می‌توانیم از طریق نظامی صدام را سرنگون کنیم.

وی با بیان اینکه آقای هاشمی همه جا این نامه را که خطاب به وی نوشتم به اسم نامه به امام قلمداد می‌کنند، افزود: بنده این نامه را یک ماه قبل از قبول پذیرش قطعنامه 598 نوشتم.

رضایی در خصوص این سؤال که مگر دولت در فضای و متن اصلی جنگ قرار نداشت؟ گفت: سیاست پشت صحنه این نبود که کل کشور وارد جنگ شود چراکه برداشت آقایان این بود که این کار باعث فشار به مردم شده و اقتصاد کشور نیز کشش چنین امری را ندارد اما از نگاه ما نظامی‌ها کل کشور باید به امر جنگ ورود می‌کردند.

فرمانده سابق سپاه ادامه داد: صدا و سیما باید برنامه‌ای جدا برای تاریخ انقلاب جنگ بسازد؛ برخی از دوستان از دوره هخامنشیان و صفویه سخن می‌گویند و همواره سالگرد پیروزی انقلاب مرور می‌شود. منظور بنده از دولت کل کشور و قوای سه گانه است.

وی در پاسخ به سؤال دیگری مبنی بر اینکه آیا پذیرش 598 نقطه مناسبی برای پایان جنگ بود، اظهار داشت: امام این قطعنامه را پذیرفت و ما هم سرباز انقلابیم و آن را قبول کردیم، هرچند ما نگران جنگ بودیم اما وقتی امام توضیح دادند همگی به آرامش رسیدیم.

رضایی با تاکید بر اینکه قبل از تصمیم امام برای قبول قطعنامه، پذیرش آن را مناسب نمی‌دانستیم، یادآور شد: از آنجا که به حکمت امام معتقد بودیم آن را پذیرفتیم.

* برخی در شرایط فعلی تحریم، فقط شعار خنثی‌سازی سر می‌دهند

دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام با بیان اینکه ما در زمان جنگ اهل شعار دادن نبودیم،‌خاطرنشان کرد: برخی در این تحریم‌ها شعار می‌دهند که ما آن را خنثی می‌کنیم لذا باید از آنها پرسید چرا در چنین وضعیت اقتصادی قرار داریم.

وی با بیان اینکه ما در زمان جنگ با دو گروه از افراد دچار مشکل بودیم،‌ خاطرنشان کرد: برخی افراد شعارهای انقلاب را غیر واقعی و غیر عملی می‌دانستند و برخی دیگر معتقد بودند شعارها باید تندتر و کوبنده‌تر باشد در حالی که ما نمی‌توانستیم به آنها عمل کنیم؛ دلیلی نداشت که آنگونه شعارهای تند داده شود.

رضایی تاکید کرد: شعار بدون برنامه نیروهای انقلاب را تضعیف می‌کند و ما باید از چنین کاری پرهیز کنیم.

فرمانده سابق سپاه با بیان اینکه اشتباه برخی از آقایان این بود که فکر می‌کردند جنس شعارهایی که ما می‌دهیم منجر به هلاکت کشور می‌شود، یادآور شد: در زمان جنگ همه مردم به پای میدان مبارزه آمده بودند.

* ماجرای حادثه پادگان ولیعصر و پیام امام

وی در ادامه به حادثه پادگان ولیعصر اشاره کرد و گفت: در آن زمان دو گروه درباره لزوم عدم ادامه جنگ حرف می‌زدند که امام آن پیام را صادر کرد؛ بنابراین ما باید رفتاری معتدل داشته باشیم البته نه اعتدال مستقل از آرمان‌ها.

رضایی با بیان اینکه بنده در آینده درباره حادثه پادگان ولیعصر صحبت خواهم کرد، گفت: معتقدم باید با صبر و آرامش حرکت کرد و همانطور که بنده در مناظرات چنین موضعی داشته و حتی پس از 14 سال و همین چند روز پیش، درباره دلایل خروجم از سپاه توضیح دادم.

فرمانده سابق سپاه ادامه داد: بنده روزی از اکبر گنجی و بچه‌هایی که بعدها شهید شدند، خواهم گفت که چگونه بعد از پیام امام در پادگان ولیعصر به دو گروه تقسیم شدند.

* تحریم‌های زمان جنگ “مکمل” جنگ نظامی بود

وی در ادامه درباره تحریم‌هایی که علیه کشورمان در زمان جنگ اعمال شد، ‌گفت: آن زمان تحریم‌ها مکمل جنگ زمینی و موشکی بود اما نبرد اصلی در خاک و سرزمین صورت می‌گرفت لذا دشمن از تحریم‌ها برای تقویت و پیشروی عراق استفاده کرد تا ما را تحت فشار قرار داده و برای صنعت نظامی و مردم ایجاد مشکل کند.

رضایی با بیان اینکه دشمن حتی سیم خاردار که جنبه دفاعی داشت برای ما تحریم کرده بود، گفت: آنها حتی لودر و بولدوزر هم برای ایران تحریم کردند چراکه متوجه شدند ما از آنها برای ایجاد خاکریز و دفاع از خود استفاده می‌کنیم.

دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام با اشاره به عبور از آن بحران‌ها تصریح کرد: خود رزمندگان شروع به جبران کمبودها کردند و از سویی دیگر ما از کره و سوریه اسلحه قاچاق کردیم در حالی که روسیه و چین به ما به صورت مستقیم اسلحه نمی‌دادند اما وقتی متوجه کمک سایر کشورها می‌شدند، به روی خود نمی‌آوردند.

* ما همواره در جنگ حرکت‌های بعدی دشمن را پیش‌بینی می‌کردیم

وی تاکید کرد: نکته مهمی که در زمان جنگ به آن رسیدیم این بود که نباید دشمن را دست کم گرفت چراکه هر وقت او را دست کم گرفتیم، شکست حوردیم؛ لذا ما سعی داشتیم حرکت بعدی دشمن را پیش‌بینی کنیم.

رضایی با بیان اینکه وقتی در کربلای 5 اسیر گرفتیم آنها اعتراف کردند که 6 ماه است که برای حمله به فاو آموزش دیده‌اند لذا پس از گرفتن فاو برای ما قابل پیش‌بینی بود که دشمن درصدد جبران این شکست خود است.

* تحریم‌های اخیر علیه کشورمان قابل پیش‌بینی بود

فرمانده سابق سپاه با بیان اینکه این تحریم‌های اخیر علیه کشورمان قابل پیش‌بینی بود اما برخی اقدامی انجام ندادند و باید سند ارائه دهند که چه‌کار کرده‌اند، اظهار داشت: شهید باقری در خاطرات خود نوشت که در جلساتی که با فرماندهان داشتیم برادر محسن درباره رابطه ایران و آمریکا صحبت کرد و احتمال داد یا آمریکا مثل کره با ایران سازش می‌کند یا اگر ما خط امام را دنبال کنیم آمریکا این شرایط را تحمل نمی‌کند و اقدام به انزوای ایران در عرصه بین‌الملل و محاصره شدید اقتصادی می‌کند.

* تحریم‌های فعلی “نقطه اصلی” جنگ اقتصادی است

وی به تفاوت تحریم‌های زمان جنگ و تحریم‌های فعلی اشاره کرد و گفت: جنگ اصلی در آن زمان جنگ نظامی بود اما اکنون جنگ اصلی در عرصه اقتصاد است.

رضایی به نام‌گذاری اقتصادی سال‌ها توسط مقام معظم رهبری اشاره و تصریح کرد: امروز متوجه می‌شویم که نگرانی‌ها در این زمینه به حق بوده است و اگر سیاسیون، مجلس و دولت پیش بینی می‌کردند که ما چگونه با تحریم‌ها مواجه شویم، اکنون 50 درصد تحریم‌ها خنثی می‌کردیم اما ما در این زمینه خوب عمل نکردیم هر چند نمی‌گوییم هیچ اقدامی هم نداشتیم.

دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام با تاکید بر اینکه اقتصاد یک موضوع گنگ نیست که نتوان آن را پیش بینی کرد،‌ افزود:‌ در حال حاضر بانک‌ها کمتر به مردم وام می‌دهند در حالی که باید در چنین شرایط دست به دست هم بدهیم و به وحدت برسیم و فکر نکنیم هر کدام‌مان در جبهه مستقل قرار داریم بلکه باید خود را در یک جبهه واحد علیه دشمن ببینیم.

* جای خالی باکری‌ها و همت‌ها در جنگ اقتصادی 

وی خاطرنشان کرد: جای مهدی باکری‌ها و حاج همت‌ها در تحریم اقتصادی امروز خالی است و دولتمردان باید اجازه دهند دوباره چنین عشق شکست ناپذیری نشان داده شود و جوانان باید وارد میدان این تحریم‌ها شوند.

رضایی به جلسات مشترک مجمع و دولت اشاره و خاطرنشان کرد: این جلسات 9 ماه است که آغاز شده و بعد از اعلام نگرانی‌ مجمع از وضعیت اقتصادی کشور، دولت توضیحاتی درباره اقدامات انجام شده ارائه داد؛ از این رو ما این جلسات مشترک را مثبت ارزیابی می‌کنیم و معتقدیم باید ادامه یابد.

دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام با بیان اینکه توضیحات دولت و راهکارهای آنها جالب بود، یادآور شد: خود رئیس جمهور هم جلسات زیادی را درباره وضعیت اخیر با وزرا داشته که نشان از دلسوزی دولت و تلاش آنها برای رفع این مشکلات دارد.

* مردمی کردن اقتصاد مثل عصای حضرت موسی معجزه می‌کند

وی درباره راهکارهای رفع مشکلات اخیر اظهار داشت: ما فرمولی همچون عصای حضرت موسی داریم که آنهم مردمی کردن عرصه اداره کشور است؛ ما در زمان انقلاب بزرگترین رژیم استبدادی را و در زمان جنگ بزرگترین موفقیت‌ها را با حضور مردم به دست آوردیم.

رضایی بر همین اساس تاکید کرد: اقتصاد باید مردمی باشد و باید کاری کرد افرادی که خوب کار می‌کنند، پاداش بگیرند و در حوادث اخیر که در فضای اقتصادی کشور ایجاد شد ما باید با شدت با مفاسد برخورد کنیم تا اعتماد مردم از بین نرود.

دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام به لزوم حمایت از کارآفرینان اشاره کرد و گفت: همانطور که ما دادگاهی برای رسیدگی به مفاسد اقتصادی داریم باید دادگاهی از حمایت از تولید ایجاد کنیم تا به افرادی که به آنها در عرصه تولید ظلم می شود به این دادگاه مراجعه کنند.

وی با تاکید بر اینکه مسئولان نباید با یکدیگر دعوا داشته باشند البته در عین حال فضای انتقاد و رقابت باید ادامه داشته باشد، ادامه داد: ما در زمان جنگ حتی با اسرا هم در برخی موارد مشورت می‌کردیم.

رضایی به لزوم ایجاد ظرفیت بزرگ برای اداره کشور اشاره کرد و ادامه داد: ما اگر عرصه را تنگ کنیم فرزندان انقلاب از این دایره بیرون می‌مانند؛ لذا باید ظرفیت به گونه‌ای عظیم شود که ما از خارج کشور نیروی کار بیاوریم.

* لزوم بسیج عمومی در عرصه اقتصاد کشور

فرمانده سابق سپاه با بیان اینکه ما به عنوان سرباز کشور از مردم و مسئولان انتظار داریم در شرایط فعلی با وحدت در سایه این نظام سیاسی و رهبر معظم انقلاب حرکت کنند، خاطرنشان کرد: ما نباید تحریم می‌شدیم اما تحریم‌ها مثل جنگ به کشورمان تحمیل شد؛ لذا معتقدیم باید با دیپلماسی و مذاکره با آن مبارزه کرد.

وی با تاکید بر اینکه ما نیاز به یک بسیج جدیدی در عرصه اقتصاد داریم، گفت:‌ ما باید در کنار دیپلماسی نشان دهیم که در این مرحله نیز متحد و شکست ناپذیر هستیم.

* بیانات رهبر معظم انقلاب درباره قبول قطعنامه 598

به گزارش فارس، مقام معظم رهبری در 14 خرداد سال 75 درباره قبول قطعنامه فرمودند که آن وقتى که جنگ تحمیلى شروع شد. شما فکرش را بکنید! ملتى با آن همه ویرانیهاىِ دوران ستمشاهى و آن همه احتیاج به کار و نوسازى، ناگهان مورد حمله دشمن قرار گیرد و همان چیزى را هم که دارد از کار بیندازند! راه آهن را از کار انداختند، پالایشگاه‌ها را از کار انداختند، صادرات نفت را از کار انداختند، کارخانه‌هاى آهن را از کار انداختند. خوب؛ هر کس باشد، در مقابل چنین حرکتى به زانو در مى‌آید.

طرف هم که فقط رژیم عراق نبود! همه مى‌دانستند که رژیم عراق، به اضافه شوروى، به اضافه فرانسه، به اضافه «ناتو»، به اضافه کارشناسان امریکایى – همه و همه – بودند. اگر امام ضعیف بود، این‌جا ممکن بود بگوید «دیگر تکلیف از ما برداشته شده است. اینها مى‌خواهند که ما بر قوانین اسلام چندان اصرار نکنیم؛ خیلى خوب، نمى‌کنیم! اینها مى‌خواهند که ما با اسرائیل مبارزه نکنیم؛ خیلى خوب، مبارزه نمى‌کنیم. چون فشار زیاد است. چه کار کنیم؟!» امام، چنین چیزى نگفت و ایستادگى کرد.

قطعنامه را هم که امام قبول کرد، به خاطر این فشارها نبود. قبول قطعنامه از طرف امام، به خاطر فهرست مشکلاتى بود که مسؤولین آن روزِ امورِ اقتصادى کشورْ مقابلِ روىِ او گذاشتند و نشان دادند که کشور نمى‌کِشد و نمى‌تواند جنگ را با این همه هزینه، ادامه دهد. امام مجبور شد و قطعنامه را پذیرفت. پذیرش قطعنامه، به خاطر ترس نبود؛ به خاطر هجوم دشمن نبود؛ به خاطر تهدید امریکا نبود؛ به خاطر این نبود که امریکا ممکن است در امر جنگ دخالت کند. چون امریکا، قبل از آن هم در امر جنگ دخالت مى‌کرد. وانگهى؛ اگر همه دنیا در امر جنگ دخالت مى‌کردند، امام رضوان‌اللَّه علیه، کسى نبود که رو برگرداند. بر نمى‌گشت! آن، یک مسأله داخلى بود؛ مسأله دیگرى بود.

در تمام عمر ده ساله حیات مبارک امام رضوان اللَّه تعالى علیه، پس از پیروزى انقلاب، یک لحظه اتّفاق نیفتاد که او به خاطر سنگینىِ بارِ تهدیدِ دشمن، در هر بُعدى از ابعاد، دچار تردید شود. این، یعنى همان برخوردارى از روحیه حسینى.