هراز نیوز :روح الله دشتی
من و حسین، نزدیک به ده سال در یک کوچه بودیم.روزان و شبان، همدیگر را می دیدیم و گاه این دیدار،به گفت و گویی کوتاه نیز می انجامید.کمتر اتفاق می افتاد که بحثی کنیم و روابط مان متجاوز از سلام و علیک نبود.آتش دوستی و شوق ، بیشتر از ناحیه حسین بود.او همیشه -با همه- روی گشاده داشت و لبخند به خرج می داد و اگر سوار بر ماشین ِ خودش نیز بود، ترمزی می کرد،لبخندی میزد،سری می تکاند و در حالیکه می خندید می تاخت.واقعا می تاخت.
حالا او دیگر در این کوچه نیست، که بخندد، که بتازد و گرما ببخشد.این را می شود از سرمای کوچه فهمید.از سختی باران این روزهایش.از سکوتِ کوچه که رفتن حسین را عزتمندانه روایت کرد.او برای نجات انسانی رفت و نیامد دیگر.حسین با کار خود، معرفت را -دستکم در حوزه دوستان- احیا کرد و فلسفه حیات و دنیا را به تمسخر گرفت و بدان خندید.این همیشه ِ خندان، حتا به مرگ هم لبخند زد.الله اکبر!
اعتراف باید کرد.این روزها، کمتر کسی را می توان یافت که مانند او رفتار کنند.اینکه برای نجات انسانی،که هیچ نسبت با تو ندارد، حقیقا،واقعا -و نه از روی حرف و ادعا- از جان پر ارزش خود مایه بگذاری.درحالیکه فقط بیست چهار سال سن داری و داری لذت زندگی و تعیش را احساس می کنی.در این دنیای بی ترحم،که انسانها با یکدیگر بر سر نزاع و مِرا اند،حسین فهماند که انسان، گرگ انسان نیست.
او هنگامی که می رفت تا جان انسانی را نجات دهد،شاید به این هم فکر می کرد که ممکن است امواج، گریبان او را هم بگیرد و امانش ندهد.اما بی توجه به آن، دلش را به دریا زد و برای نجات جان انسانی،بی واهمه تاخت.او بی محابا از شان و منزلت انسانی دفاع کرد.اگرچه در مسئولیت قانونی او نبود.او خواست تا خانوده ای را از وجود انسانی، بی نصیب نگذارد، که خودش را از ما گرفت.حسین فقط از بین ما رفت.نمرد.من این مرگ را باور نخواهم کرد…
روح الله دشتی
چقدر اینطرفها
حوالی عصر که می شود جای خالی تو آزار دهنده است
راستش را بخواهی این روزها حسابی بد می گذرد
و من حسابی دلتنگم…
حسین دادا دلتنگتم
ما همیشه بیاد حسین هستیم… روحش شاد
چقدر بده که بغضی داشته باشی که حتی گریه هم اونو نشکنه.حسین با دلتنگی و بغض نشکسته چیکار باید کرد؟؟؟؟؟؟؟؟اون دنیا هوای ما رو هم داشته باش از اربابت بخواه هوامونو داشته باشه
حسین جان
با این فداکاریت برای همیشه موجب سربلندی خانواده و دوستانت خواهی بود
ان شاء الله روحت با مولایت حضرت ابا عبدالله محشور خواهد بود
سلام خبر رو از تو سایت خوندم تماس گرفتم با دوستان در آمل و عجیببه نزدیک ماه رمضان و یک ایثار به تمام معنی یک شاهکار از یک انسان با گذشت از جان ، نمی دونم شاید این بنده خدا رو دیده باشم اما حالا تا آخر عمرم اسمش یادمه ، امید وارم نه به شعار بلکه به عمل یک کاری برای این جوون و خانوادش مسولین انجام بدن ، ساخت تندیش عالیه آرش اساطیری هنوز زندست هنوز با وجود این ادمها ، یک حس خوب به آدم دست میده که یکی هست..
یک سوال اون بنده خدایی که این جوانمرد نجاتش داده کجاست ، ایا یه حالی از خانواده این حسین خان ابراهیمی که بحق نامش حسین بوده میگیره ؟
حسین هیچ چیز برای گفتن باقی نگذاشتی
چه حرف بی ربطیست كه مرد كه گریه نمی كند!
گاهی آنقدر بغض داری…
كه فقط باید مرد باشی تا بتوانی گریه كنی.
نگاهت کافیست
تا دوباره،
در هوای آمدنت بمیرم…
تو همیشه دعوتی …
رأس ساعت دلتنگی…
بعد از رفتنت …
نه تنها شدم … نه قامتم خمیده شد !
خاطرت جمع !
ستاره های آسمان را هم از عشق تو دانه یه دانه نمی شمارم !
فقط بغض می کنم …
بغض میکنم
و
بغض …
همین بغض لعنتی به تنهایی …
به یک باره
حریف افکارم می شود
و من
آرام آرام
روزی هزار بار در خودم می شکنم …
می بینی؟
داغ تو آنقدرها هم که دیگران فکر می کنند سخت نیست !!!…
دلتنگی
خوشه انگور سیاه است
لگدکوبش کن
لگدکوبش کن
بگذار ساعتی
سربسته بماند
مستت می‌کند اندوه …
چارچوبِ خیالم تنگ میشود.
نگاهم سرد میشود.
و در تاریکی و سکوت, نور بازی میکنم,
فکر میبافم…
دستم میلرزد.
دلم میترسد.
قلبم شمارش معکوسش را شروع کرده
چیزی نمانده تا ماندن و رفتن
ماندن و تردید!
رفتن و تلخی!
5
4
3
2
1
بــــــــــوم!
یک انفجار خیس………………….
فراموش کردنت هنر می خواهد ومن بی هنرترین انسان روی زمینم برای همیشه
کل من علیها فان و یبقی وجه ربک ذو الجلال و الاکرام خانواده محترم ابراهیمیان:ضایعه درگذشت پسر غیور و مومنتان را از صمیم قلب تسلیت عرض می کنیم خداوند متعال روح پاکش را با مولایش علی (ع) محشور نماید و به بازماندگان صبر جزیل عنایت فرماید…………………
خداوند شما را اجر صابرین دهد که حضرتش فرمود:
و بشر الصابرین الذین اذا اصابتهم مصیبه قالو انا لله و انا الیه راجعون. عرض تسلیت خانواده مرحوم یوسفیان را بپذیرد.
این جمله رو آقا سید حسین رو دیوار اتاقم نوشته همیشه به یادتم حسین جان
گرچه بیرقت زمین افتاد
ولی تمام عمر کنم به عشقت علم داری
21.12.89 حسین
یاد و خاطرش همیشه در ذهنمون میمونه.