هراز نیوز – رحمت عزیزی – این مراسم با حضور علما، روحانیان، مسئولان و اقشار مختلف مردم و با سخنرانی آیت الله غلامعلی نعیم آبادی، نماینده ولی فقیه درهرمزگان و امام جمعه بندرعباس، در زادگاه آیت الله کوهستانی پنج شنبه 29 اردیبهشت برگزار شد.
همچنین برپایی نمایشگاه عکس و خاطرات آیت الله کوهستانی(ره) از دیگر برنامه های جنبی چهلمین سالگرد ارتحال این عالم ربانی بوده است.
زندگینامه و سجایای اخلاقی این عالم ربانی
آیت الله محمد کوهستانی در سال 1308 قمری( 1267 هـ . ش ) در روستای کوهستان در خانه علم و تقوا چشم به جهان گشود پدرش محمد مهدی کوهستانی از عالمان وارسته و صاحب نام بوده که در فضل کم نظیر بود.
طبق اسناد و مدارک نسب این عالم بزرگوار به «ملا محمد شریف کاشانی» فاضل و عالم برجسته می رسد .
ملا محمد شریف از علمای زمان خود بشمار می آمد او را بعنوان قاضی به قریه «رستمکلا» ـ از توابع شهرستان بهشهر دعوت کردند که بعد یکی از نوادگان او به نام حاج محمد کاشی در کوهستان سکنی گزید و فرزندان او نیز در همان کوهستان ماندگار شدند و به کوهستانی شهرت پیدا کرد.
شیوه آیت الله محمد کوهستانی(ره) در تبیین مسائل اعتقادی و مباحث عمیق خداشناسی استفاده از معارف بلند قرآن و عترت بود.
شاگردان خود را به استفاده از این منابع عظیم و پربار دعوت می کردند و برای دریافت آن حقایق معنوی و عرفانی آمادگی روحی و دعا و توسل را بسیار مهم می دانستند؛ یعنی وی راز و رمز رسیدن به توحید ناب و دست یابی به عرفان حقیقی را طهارت باطن و تزکیه نفس همراه با دعا و تضرع و دست گیری اهل بیت عصمت(ع) می دانست.
استعداد و نبوغ فوق العاده وی، پدر را بر آن داشت در همان طفولیت، وی را به مکتبخانه فرستاده تا با قرائت قرآن و خواندن و نوشتن آشنا گردد و خود نیز شخصاً در تربیت او مراقبت کامل داشت.
وی در هشت سالگی پدر بزرگوار خود را ازدست داد و در نوجوانی پس از فراگیری قرآن و فارسی به حوزه علمیه بهشهر که در آن زمان نیز فعال و پر رونق بود رفت و علوم پایه از قبیل صرف ونحو و منطق را آنجا فرا گرفت و چند ماهی نیز در حوزه علیمه بابل در مدرسه «کاظم بیک» و «سقا» نزد اساتید آن سامان به تحصیل پرداخت.
آیت الله کوهستانی(ره) پس از اتمام پایه و فراگیری دروس عرب عازم مشهد شد و در حوزه علمیه مشهد به فراگیری علوم دینی پرداخت و پس از اقامت طولانی در جوار حضرت رضا(ع) جهت تحکیم مبانی اجتهاد و رسیدن به مدارج عالیه علمی، حدود سال 1340 قمری رهسپار حوزه بزرگ و پرآوازه نجف اشرف گردید.
وی بعد از فراگیری علوم دینی در نجف اشرف به زادگاهش روستای کوهستان در بهشهر بازگشت و حدوداً از سال 1312 شمسی جهت تشکیل حوزه به جمع آوری و تربیت طلاب علوم دینی همت کرد؛ در ابتدا که هنوز بنایی ساخته نشده بود حسینیه خویش را در اختیار طلاب گذاشت.
سرانجام این عالم برجسته در ساعت یک بعد از نیمه شب 14 ربیع الاول مصادف با هشت اردیبهشت ماه 1351 بر اثر بیماری و کهولت سن در گذشت و در جوار بارگاه امام هشم در مشهد مقدس آرام گرفت و به دیدار معشوق شتافت