هراز نيوز: برای همه آنهایی که شبهنگام برای تماشای مسابقه پرسپولیس و شهرداری تبریز مسیر ورزشگاه آزادی را طی کرده بودند، نمایش ضعیف سرخها قابل قبول نبود و چنین بود شعار علیه حمید استیلی و البته حبیب کاشانی. سرمربی پرسپولیس پیش از این مورد غضب هواداران پرسپولیس قرار گرفته بود، اما شعار علیه حبیب کاشانی در هفته سوم لیگ تازگی داشت.
به گزارش «فردا»، ظاهرا همه آن هواداران پرسپولیس که از جزییات چگونگی حضور استیلی در کادرفنی تیمشان خبر نداشتند، در روزهای گذشته با موضعگیری بیسابقه برخی از قدیمیهای این تیم (حمید درخشان، ضیا عربشاهی و…) و افشاگری آنها پی به جزییات این انتخاب بردهاند. اینکه حبیب کاشانی بنا به دوستی دیرینه با حمید استیلی و به زعم درخشان «بچهمحل» سرمربی فصل ۹۱-۹۰ پرسپولیس را منصوب کرد.
البته کاشانی پیشتر زمانی که برای اولین مدیریت باشگاه پرسپولیس را به عهده گرفت، سعی در انتخاب استیلی به عنوان رهبر کادرفنی این تیم داشت. زیرا کاشانی دوستی خود را با استیلی حفظ کرده و به واسطه علاقمندیاش به فوتبال این دوستی عمیقتر شد. او البته در دهه ۶۰ با بازیکنانی چون محسن گروسی آشنا بود، ولی هیچگاه فرصت حضور در فوتبال را پیدا نکرده بود.
بنابراین، روی کار آمدن دولت نهم، روزنه امیدی برای ورود حبیب کاشانی به بدنه ورزش بود. مدیر مدرسه هما به خاطر روابط خوبش سرانجام با گذشت ۲ سال از دولت نهم، در ۱۳۸۶ مدیرعامل پرسپولیس شد.
کاشانی که پیش از آن سابقه مدیریت ورزشی نداشت و در کارنامهاش فرماندهی حوزه بسیج در غرب تهران دیده میشد، در همان شروع کارش در پرسپولیس استیلی را به سرمربیگری این تیم نزدیک کرد؛ درست در سالهایی که کمتر کسی فکر میکرد استیلی سرمربی پرسپولیس شود، نامش را را به عنوان یکی از گزینههای مربیگری این تیم مطرح کرد.
نام استیلی اما هیچگاه به عنوان گزینه جدی مطرح نشد، زیرا کاشانی خیلی زود متوجه شد این انتخاب مورد قبول هواداران و قدیمیهای باشگاه نیست.
در واقع حبیب کاشانی برخلاف میل باطنیاش مجبور شد قید استیلی را بزند و در این هنگام افشین قطبی سر از ایران درآورد. قطبی، سرمربی پرسپولیس در یک فصل عجیب و دراماتیک در هفته آخر لیگ برتر توانست با گل سپهر حیدری به قهرمانی برسد.
این قهرمانی اما حبیب کاشانی را به موفقیت ناخواستهای رساند و حمید استیلی نیز چنین ادعایی داشت؛ «تیمی که با افشین قطبی قهرمان لیگ شد را من بسته بودم.»
کاشانی البته دلش با حمید استیلی بود و اینکه چرا نتوانسته او را رهبر کادرفنی کند و دستیار قطبی بوده است.
کاشانی بعد از این قهرمانی، توسط سازمان تربیت بدنی کنار گذاشته شد. محمد علی آبادی، رئیس وقت سازمان تربیت بدنی که کاشانی را به مدیریت پرسپولیس منصوب کرد، به دلیل اختلاف با او و حسن بیادی سال ۸۷ کاشانی را برکنار کرد.
جدایی کاشانی از پرسپولیس استیلی را هم از حاشیه امنیت خارج کرد و این در حالی بود که کاشانی هر طوری بود میخواست کاری برای استیلی انجام دهد. کاشانی که اواسط لیگ نهم بازهم توانست حضور در باشگاه پرسپولیس را تجربه کند، با مشکلات زیادی روبرو بود. عضویت او در آموزش و پرورش و شورای شهر تهران باعث شد که با سختگیریهای از سوی سازمان بازرسی کل کشور مواجه شود. طوری که به عنوان سرپرست موقت قانون ممنوعیت چند شغله بودن را دور زد.
جالب اینکه کاشانی بعد از برکناری کرانچار، علی دایی را بعد از مدتها غیبت در فوتبال به عنوان سرمربی پرسپولیس منصوب کرد. علی دایی اما در لیگ دهم خیلی زود با کاشانی به مشکل خورد؛ مصاحبههای گاه و بیگاه این دو علیه هم باعث شد که دایی تصمیم به جدایی از پرسپولیس بگیرد: «بعد از جام حذفی از پرسپولیس جدا میشوم.»
نکته اینجاست که بعد از جام حذفی حبیب کاشانی زودتر از علی دایی از جدایی سخن گفت و تاکید کرد که ماموریتش در فوتبال به پایان رسیده و به آموزش و پروش بازخواهد گشت. کاشانی اما به گفتههای خودش هم عمل نکرد و در پرسپولیس ماندگار شد.
ظاهرا حبیب کاشانی در پرسپولیس ماند تا ماموریت نیمکاره اش را در این تیم به پایان برساند و آن ادای دین به استیلی بود. البته سرپرست پرسپولیس با داشتن تجربه اولش در این تیم، حربه دیگری اندیشید. کاشانی که انتخاب خود را کرده بود، با تشکیل کمیته فنی و مطرح کردن گزینههایی چون علی دایی، منصور ابراهیمزاده، محمد مایلیکهن و حمید درخشان در کنار استیلی نمایش عجیبی به راه انداخت. باشگاه پرسپولیس از آنها برنامه خواست و ابتدا نام علی دایی را به عنوان سرمربی انتخاب کرد؛ در حالی که دایی معتقد بود هیچگاه نگفته که به پرسپولیس بازنمیگردد، مسوولان باشگاه از پذیرفتن این پست توسط او خبر دادند.
بدین شکل، بلافاصله استیلی را به عنوان سرمربی پرسپولیس معرفی کردند و به سرعت قرارداد این مربی هم در هیات فوتبال ثبت شد تا کاشانی ادای دین کرده باشد.
اکنون حبیب کاشانی، مردی که به واسط مناسبات سیاسی پستهای ورزشی به دست آورد و حتی گفته میشد یکی از گزینههای دولت برای تصدی پست وزارت ورزش بود، گویا به آخر خط رسیده است. حمید استیلی، کسی که به واسطه دوستی با کاشانی نتیجه نمیگیرد و این موضوع بیشتر از هر چیزی موقعیت کاشانی را به خطر میاندازد؛ آیا کاشانی این بار تصمیم قاطعی برای رفتن از باشگاه پرسپولیس خواهد گرفت یا بازهم با استفاده از رانتهای سیاسی باشگاه پرسپولیس را ضعیفتر از گذشته خواهد کرد؟