هراز نیوز : 13 به‌در آخرین روز تعطیلات فروردین 91 روز طبیعت است که باید در آن بیشتر به فکر طبیعت بوده و دست به تخریب آن نزنیم.
بار دیگر وا شدن گره و جوانه‌های درختان، شکوفه‌های بهاری و باز شدن گل‌ها نوید بهاری را می‌دهد که در آن انسان نیز به نوآوری و تغییر روی می‌آورد.
همه روزهای بهار زیبا و دلنشین است ولی روز سیزدهم فروردین که به نام روز طبیعت نامگذاری شده روزی است که همه دل به جنگل، کوه و دریا می‌زنند تا خوش باشند و با خوشی خود بر طراوت نوروز بیش از پیش بیفزایند.
روزی که مردم با طبیعت عجین می‌شوند و خود را در سرسبزی و سرزندگی آن جای می‌دهند زیرا سیزدهمین روز از هر ماهی در گاهنامه ایرانی میمون و مبارک است ولی روز سیزده ماه فروردین به جشن سیزده بد‌ر نام گرفته است.
فامیل‌ها و بستگانی که دوازده روز عید نوروز را به یاد دوازده ماه از سال خوش گذراندند، به دید و بازدید رفتند و از مهمانان پذیرایی کردند، این بار به دل طبیعت پناه آوردند.
البته سیزده به‌در فلسفه تاریخی خاص داشته که در جای خود نیاز به فرصتی مناسب برای بازگو دارد ولی نیاکان ما این روز را به عنوان پایان جشن نوروز قلمداد می‌کردند.
رسمی که هم‌اکنون در بین ایرانیان مرسوم است اینکه از نخستین ساعت‌های بامداد این روز به همراه تنقلات نوروزی، خانواده‌ها سبزه سفره هفت سین عید را با خود جمع کرده و به طبیعت می‌برند.
علت دور انداختن سبزه‌های عید در سیزده به‌در این است که ایرانیان باستان عقیده داشتند بدی‌ها و مریضی‌ها در این سبزه جمع شده و با به آب دادن یا به دور انداختن آن این پلیدی‌ها و مریضی‌ها را از خود دور می‌کردند.
خانواده‌ها در زمین‌های سبز و تازه روییده که پر از انبوه گل و گیاهان است به جشن، شادی، ترانه‌سرایی، پایکوبی و بازی‌های گروهی مشغول می‌شوند.
پختن آش ترش، فراهم آوردن کاهوی تازه به همراه سکنجبین و شکاندن تخمه و تنقلات از دیگر کارهایی است که در این روز انجام می‌شود.
بستن تاب از دیگر تفریحات روز سیزدهم فروردین به شمار می‌رود البته در قدیم تاب را با ممینه که شاخه درخت تاک جنگلی است یا باربند که نوعی طناب بافته شده از پشم است می‌بستند که اقوام قدیم و گذشتگان ما در این تفریح نیز به فکر سرو سامان بخشیدن مجردهای خانواده بودند زیرا یکی از رسوم خوبی که در گذشته در این روز مرسوم بوده عمل “نوم نومزه” بود.
قدیمی‌ترها وقتی جوانی تاب می‌خورد ترکه‌ای به دست می‌گرفتند و پای جوان را می‌زدند و به او مکرر می‌گفتند “نوم نومزه” یعنی نام نامزدت را بگو، منظور سئوال‌کننده این بود که جوان نام دختری را ترجیحا از فامیل بگوید.
آنقدر با ترکه به پای جوان می‌زدند که دیگر مقاومت بی‌فایده بود و جوان مجبور به اعلام نام همسر آینده‌اش می‌شد همچنین بسیاری از نامزدی‌ها و ازدواج‌های گذشته از همان تاب روز سیزده به‌در آغاز می‌شد.
امروزه این رسم از رونق افتاده و آرزومندان تنها دل به گره زدن سبزه خوش می‌کنند.
سبزه گره زدن نیز از دیگر کارهای نیک روز سیزده به‌در است که این عمل نیز به نوعی با پیوند ارتباط دارد زیرا امروزه دختران و پسران دم بخت با گره زدن سبزه در این روز با گواه گرفتن سرسبزی و نشاط آرزوی پیوندی خوب می‌کنند.
دروغ سیزده نیز بهانه‌ای دیگر برای سرگرمی و شادی در این روز است تا سیزده به خیر و خوشی به در شود.
جای تاسف است بعد از روز سیزدهم فروردین که روز طبیعت نامگذاری شده سری به طبیعت بزنید غربت آن را می‌توانید مشاهده کنید.
انباشت آشغال و زباله مردمی که حاضر هستند به خاطر خوشی و خرمی‌شان طبیعتی را از بین ببرند که تنها یک روز از سال را به نام خود اختصاص داده جای بسی تامل و درنگ دارد زیرا این طبیعت هم‌اکنون به عنوان امانتی در اختیار ما است تا آن را به درستی به دست آیند‌گان بسپاریم.
بیاییم در روز سیزده به‌در امسال با طبیعت مهربان باشیم، دست واقعی با طبیعت دهیم، تلاش‌مان حفظ و حراست از آن باشد تا مقابل آیند‌گان برای ادای امانت شرمنده و شرمسار نباشیم.
————————-
گزارش از قربانعلی مسافر فارس