هراز نیوز -الناز پا‌ک نیا خبرنگار و روزنامه نگار متعهد و توانای مازندران در یادداشت امروز روزنامه حرف نوشت :وقتی روز خبرنگار می‌شود و یا همین جشنواره مطبوعات که باز هم حرف و حدیثش شهره خاص و عام شده است باور کنید غصه‌امان می‌گیرد ما مطبوعاتی‌ها و رسانه‌ای ها.
هر روز و هر ساعت این نوک تیز انتقادات ماست که روانه اعمال و عملکردهای مسئولان و مدیران می‌شود اما کاش سوزنی هم به خودمان زده باشیم.
هیچ گاه نتوانستیم مایی که همیشه منتقد بودیم و می‌گفتیم درست می‌گوییم برنامه‌ای بی‌عیب و نقص و یا حتی با کمترین میزان خطا ارائه دهیم.
یکی از سایت‌ها درست نوشت هر سال دریغ از پارسال؛ امیدی واهی است که ما نیز طعم روزهای خوش به نام خود را بچشیم.
جای بسی شکر داشت که روزنامه حرف مازندران در این جشنواره شرکت نکرد تا مبری از این گزینش‌ها باشد.
ولی واقعا مایه تاسف است که اشتباه به این بزرگی به نام خبرنگاران و فعالان رسانه‌ای استان صورت می‌گیرد که به اشتباه به یک فرد جوایزی داده می‌شود که اصلا برای آنها آثار نداده بود.
آخر مگر می‌شود یک نفر در دو بخش برنده اعلام شود در حالی که بنده خدا فریاد می‌زند که من در این بخش اثری نداشتم..
اقدام ربابه حسین‌پور را تحسین می‌کنم؛ شجاعتش در آشکار کردن اشتباهات آقایانی که همیشه می‌خواهند آن را بپوشانند و حتی در خلوت خود نیز برای سال‌های آتی درصدد رفع آنها نیستند.
باور کنید اینکه نام چه کسانی در این لیست بود یا نبود مهم نیست اما هر عقل سلیمی درک می‌کند که چگونه می‌شود به یک نفر در دو بخش اشتباهی برگزیده شود.
سهل‌انگاری در برگزاری آنچه به نام مهمترین و آگاه‌ترین قشر فرهنگی یک جامعه صورت می‌گیرد خوشایند نیست و موجب رنجش اهالی رسانه مازندران می‌شود.
سال‌ها است که اهالی رسانه مازندران خواستار برگزاری مراسم‌هایی با شکوه و درخور شان و شخصیت این قشر هستند اما بازهم هر سال دریغ از پارسال.
روز خبرنگار و نمایشگاه و جشنواره مطبوعات در این سال‌ها به هیچ عنوان در خور شان و جایگاه رسانه‌های مازندران نبوده و متاسفانه در هیچ سالی نیز اقدامی برای رفع کاستی‌های این برنامه‌ها صورت نگرفته است.
همیشه مراسم‌هایی که برای خبرنگاران تدارک دیده می‌شود عجولانه و انگار از سر اجبار است و برای رفع تکلیف و انتهایش همانی است که امروز شاهد آن هستیم.
اشتباهاتی فاحش و گزینش‌هایی ناعادلانه از سوی متولیان این جشنواره‌ها که اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی مازندران است و خانه مطبوعاتی که انگار از ما نیست.
در یکی دو سال اخیر آنقدر اشتباهات فاحش بوده و گزینش‌ها نادرست که داد اهالی رسانه را درآورده است؛ با خبر بودیم که بسیاری از اهالی رسانه چون روزنامه حرف مازندران آثاری به این جشنواره ارسال نکرده است تا شاید بخشی از این بی‌حرمتی‌ها نادیده گرفته شود.
شاید برای اولین بار در این جشنواره بخشی از اشتباهات جبران شد و نام داوران آثار جشنواره اعلام شد تا بخشی از ابهامات درباره روند برگزاری این جشنواره رفع شود اما بزرگترین سوال در این بخش هنوز باقی است چگونه داورانی در اندازه‌های ملی و در سطح مسئولان ارشد مطبوعات کشور اشتباهات فاحشی داشتند و افراد را در بخش‌هایی که اصلا شرکت نکرده بودند معرفی کردند و یا افرادی را در بخش‌هایی معرفی کردند که آیتم‌های آن در فراخوان نبود.
ابهاماتی از این دست نمی‌تواند حس اعتماد را به متولیان این برنامه‌ها از سوی اهالی رسانه بدهد چرا که این قشر تفاوتی بسیار با اقشار دیگر دارد.
توزیع جوایز نمایشگاه مطبوعات نیز در حالی صورت گرفت که لوح‌هایی که به برگزیدگان داده بودند با آنچه در عناوین قرائت شده کاملا متفاوت بود.
در حالی که تنها تعداد اندکی از خبرنگاران خبرگزاری‌ها اقدام به پوشش گسترده خبری نمایشگاه کرده بودند، نشریاتی برگزیده در بخش فعالین غرفه‌ها معرفی شدند که فعالیتی در این بخش نداشتند و شائبه سیاسی و رابطه‌ای بودن این بخش را نیز قوت بخشید.
اقدام مسئولان ارشاد در نوع خود نیز در مراسم اختتامیه جالب بود که از تنها برنده بخش تیتر درخواست کرد که تیترهای خود را برای حضار قرائت کند، این نشان میدهد که وی نیز به این موضوع آگاه بود که عناوین آثار برگزیده ها باید در دسترس و در معرض اذهان عمومی قرار بگیرد تا اهالی رسانه‌های استان خود به خوبی برگزیدگان و معیارهای معرفی این آثار را نه برای روشن شدن افکار عمومی که برای نشان دادن توانمندی‌های خبرنگاران و اهالی رسانه مازندران استفاده شود.
در طول برگزاری چندین دوره جشنواره مطبوعات هیچ گاه آثار منتخب در دسترس عموم قرار نگرفته است تا شاید اندکی از سو تفاهم‌ها رفع و در این زمینه شفاف سازی شود.
وقتی می‌گوییم برنامه‌هایی از این دست برای رسانه‌ها انگار از سر اجبار و برای رفع تکلیف برگزار می شود بیراه نگفته‌ایم؛ دوستان منتخب که در سال گذشته نیز برگزیده شده بودند از تکراری بودن متن الواح اعطا شده به منتخبین خبر می‌دادند که همانند سال گذشته بود فقط نام برگزیدگان تغییر کرده بود.
این اشتباه بزرگی برای برگزارکنندگان است؛ آیا واقعا قشری که در فرهنگ و ارشاد فعالیت می‌کند و یا متتخب مطبوعاتی‌ها در خانه مطبوعات مازندران است نمی‌توانستند چند خط ناقابل در راستای ارزش نهادن به قشری که همه روزهای سال در راستای رسالت و وظیفه فعالیت می‌کنند بنگارند و یا اینکه آقایان این قشر را درخور زحمتی چند به خود نمی‌دیدند.
نکته جالب دیگر در بخش عکس جشنواره مطبوعات مازندران بود و آن اینکه دقیقا همان افرادی که سال گذشته برگزیده شده بودند امسال نیز منتخب شدند در حالی که مازندران در بخش خبرگزاری‌ها عکاسانی دارد که در سطح ملی حرفی برای گفتن دارند آیا واقعا خانه مطبوعات و اداره ارشاد از اقشار تحت پوشش خود آگاهی ندارد و آنها را نمی‌شناسد و آیا نمی‌توانند با دعوت از خبرگان این بخش‌ها کیفیت جشنواره را افزایش دهند.
ارزش قایل شدن به نخبگان و خبرگان هر قشر موجب ارتقای جایگاه آن قشر می‌شود و اینجاست که مطمئن می‌شویم متولیان ما در ارشاد و خانه مطبوعات هیچ شناختی از فعالین حوزه رسانه در مازندران ندارند و یا درصدد شناخت توانمندی‌های همه فعالین نیستند.
متاسفانه اقدام جالب توجه دبیر جشنواره در نام بردن از افرادی که در جشنواره شرکت نکرده بودند صحه‌ای دیگر بر این مبحث است که بسیاری از اهالی رسانه مازندران این جشنواره را درخور شان خود برای حضور مناسب ندانسته بودند.
ایشان خود نیز به این موضوع واقف بودند که بسیاری از فعالین رسانه‌ای استان از کم و کیف چگونگی برگزاری این جشنواره خبر داشتند که نخواستند نامشان حتی در میان شرکت کنندگان باشد.
جشنواره و نمایشگاهی که همواره تحت تاثیر جریانات سیاسی و اجتماعی قرار می‌گیرد مورد تایید و خواست فعالین رسانه‌ای استان نیست.
هر ساله زمان برگزاری این جشنواره بارها تغییر می‌کند تنها به دلیل اینکه مسئولان دولتی و مدیران برنامه‌ای در آن روز دارند و حاضر نیستند زمان برنامه خود را تغییر دهند و این ما هستیم هر ساله باید خود را با این بخش‌ها هماهنگ کنیم.
هیچ گاه نتوانستیم جایگاه خود را به آقایان بقبولانیم که شان رسانه‌ها بیش از این‌ها است چون از ماست که بر ماست؛ خانه مطبوعاتی که همواره در تصمیم گیری‌های سیاسی و اجتماعی نفر دوم بوده و نتوانسته است خواسته افراد تحت پوشش خود را برآورده کند.
به نظر می‌رسد متولیان این بخش؛ باید تجدید نظر اساسی در عملکرد خود در حوزه رسانه داشته باشند و با افزایش دایره تصمیم‌گیری خود بیش از این بی حرمتی به اهالی رسانه‌های استان ننمایند.