نیره خادمی|  زنان آسيب‌ديده اجتماعي درگذشته، جایی در آمارهای رسمی نداشتند، حالا اما مسئولان سازمان بهزيستي دست از انكار برداشته و جسته گریخته آمارهایی از آسیب‌دیدگی زنان اعلام می‌کنند، با همه اینها اما هنوز معلوم نيست كه چه سياست‌هايي در برابر اين زنان درپيش گرفته شده است. رئيس مركز اورژانس اجتماعي كشور معتقد است، همچنان توافقي در آمارهای مرتبط با زنان در معرض آسيب كشور وجود ندارد اما اين آسيب اجتماعي نسبت به گذشته گسترده‌تر شده است: «اين آسيب در هتل‌ها، فضاي مجازي، خانه‌هاي فساد و به صورت آنلاين دركشور دیده می‌شود.»
حسن اسدبيگي در نشست «كار جنسي زنان؛ مواجهه با مسأله در ايران» كه دیروز در سالن انجمن جامعه‌شناسي دانشكده علوم اجتماعي برگزار شد، سخناني را درباره تن‌فروشي يا كار جنسي زنان مطرح كرد: «از سال‌هاي گذشته ما در اين حوزه از واژه آسيب‌ديده اجتماعي استفاده مي‌كنيم، چون كار جنسي زنان و كارگر جنسي اين امر را قبح‌زدايي مي‌كند و معمولا بار منفي دارد اما دركشور‌هايي كه اين امر را به‌عنوان شغل پذيرفته‌اند، از واژه‌هايي مانند كار جنسي استفاده مي‌کنند.»
او با اشاره به آمارهايي كه در دولت‌هاي گذشته در اين‌باره داده مي‌شد، توضيحاتي را ارایه كرد: «درآن زمان يك‌بار مسئولان بهزيستي تعداد اين زنان را ٣٠٠‌هزار نفر عنوان كردند، اما به دليل فشارها اين آمار ابتدا به ٣٠‌هزار نفر و در نهايت به ٣‌هزار نفر کاهش پيدا كرد. اين آمار هم براي افراد پذيرش‌شده ٢٣ مركز سازمان بهزيستي در استان‌هاي كشور بود، اما حالا وضعيت اين آسيب‌ها با توجه به ظهور تكنولوژي‌ها گسترده شده است.» در ابتداي اين نشست «احمد بخارايي»، جامعه‌شناس آمارهايي رسمي و دانشگاهي درحوزه آسيب‌هاي اجتماعي را مطرح كرد: «٤٠‌درصد زنان آسيب‌‌ديده متأهل هستند، سن فحشا به ١٦‌سال رسيده است، تهران ٨‌هزار باند فحشا دارد و ٤٠‌درصد مردان مشتري متأهل هستند. با وجود اين همچنان آسيب‌شناسي عرياني درحوزه آسيب‌ها صورت نمي‌گيرد، درحالي كه حتي اگر نيمي از آمارها درست باشد، باز فاجعه است.» اورژانس اجتماعي مركز فوريت‌هاي اجتماعي است كه از‌ سال ٧٨ به‌طور رسمی كار خود را با هدف مداخله در بحران آغاز كرده است، اما دفتر آسيب‌ديدگان اجتماعي از ‌سال ٦٧ و زماني كه «شهرنو» را تخريب كردند، تأسيس شد تا زناني كه از اين قسمت شهر به محله «جمشيديه» پناه برده بودند، را در دومركز در تهران و مشهد پذيرش كنند اما بعدتر در‌سال ٨١ خط‌هاي تماس هم راه‌اندازي شد. رئيس اورژانس اجتماعي كشور به آمار‌هاي اين مراكز كه حالا به اشكال مختلف، خط ١٢٣، خودروهاي اورژانس اجتماعي و مراكز حضوري خدمات مي‌دهند، اشاره كرد: «از ١٩٠ مركزي كه در اين حوزه فعاليت مي‌كنند، ٣٤‌هزار نفر پذيرش به صورت حضوري داشته‌ايم و از ٦٠٠‌هزار تماس به خطوط ١٢٣ حدود ١٤٢‌هزار تماس مرتبط وجود داشته است.» او مي‌گويد:  «يك‌درصد از تماس‌هاي مركز مربوط به خودكشي، ٨‌درصد كودك‌آزاري و ٧‌درصد هم همسرآزاري بوده است. همچنين حدود ١٢٦‌هزار خودروهاي سيار و پايگاه خدمات اجتماعي هم حدود ٤‌هزار پرونده براي مردم محل تشكيل داده‌اند.» ناكارايي اين مراكز در مداخله‌هاي مواقع بحران (همسرآزاري و كودك‌آزاري) يكي از انتقاداتي بود كه ازسوی یکی از فعالان اجتماعی، در اين نشست مطرح شد اما اين انتقاد بازهم همين پاسخ را ازسوي مسئولان اورژانس اجتماعي كشور داشت که: «مددكاران بهزيستي ضابط قضائي نيستند و همين موضوع مداخلات را با مشكل مواجه كرده است.»

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *