عبدالله کوثری: میزان دانش پذیری جامعه ما پایین است

عبدالله کوثری گفت: حوزه های مختلفی از علوم در ایران وجود دارد که به خاطر تفاوت در قدمت و پیشینه نمی توان همه آن علوم را در یک مجموعه بررسی کرد. مثلا اگر بنا به نقد شعر و جامعه شناسی در یک کفه ترازو باشد بدون شک با مشکل روبرو خواهیم شد چرا که شعر در ادبیات پارسی سابقه‌ای حدود هزار و چهارصد سال دارد در حالی که علوم انسانی در ایران عمری بیش از صد سال ندارد.

این مترجم معاصر توضیح داد: طبیعی است که شعر فارسی نسبت به جامعه شناسی در ایران هم با سابقه تر باشد و هم از استحکام بیشتری برخوردار باشد. از سوی دیگر اینکه جامعه شناسی و تحقیقات صورت گرفته در مورد این علم در ایران جوان است، عمری واضح است. با این توضیحات یک دوره صد ساله از شعر و جامعه شناسی در ایران کاملا با هم متفاوت خواهند بود و نمی‌توان این دو را در یک جایگاه دانست.

کوثری گفت: عدم رشد تفکر نقادانه در جامعه ما به این معنا نیست که ما نسبت به گذشته اصلا متحول نشده‌ایم. بر این اساس اگر جامعه امروزمان را با وضعیت اجتماعی دوره ناصری مقایسه کنیم به راحتی در می یابیم که ایران در این دو دوره کاملا متفاوت است. ما نسبت به گذشته تحول پیدا کرده‌ایم اما بحث بر سر این است که علوم جدید در ایران تا چه حد توانسته از طریق کتاب‌ها و دانشگاه به جامعه نفوذ کند.

او ادامه داد: به نظر می‌رسد میزان دانش پذیری جامعه ما در حد بسیار پایینی قرار دارد . درکشوری که بیش از چهل درصد مردمش را جوانان و دانشجویان تشکیل می دهند و هشتاد میلیون هم جمعیت دارد با آمار هزار و دو هزار تیراژ رو به رو می‌شویم و فقط می توانیم برای فرهنگ این کشور متاثر و متاسف باشیم. وقتی کتابی در مورد بررسی شاهنامه با تیراژ هزار و پانصد کتاب منتشر می شود و همین مقدار هم به دو، سه سال زمان احتیاج دارد تا فروخته شود، نشان دهنده کمی طرفداران فکر و اندیشه در سطح جامعه است.

او در پایان گفت: کشور ما در طول صد و پنجاه سال اخیر چنین زمینه‌ای را نداشته است و نتوانستیم همانند غربی‌ها در زمینه فرهنگی تولید داشته باشیم. در ادبیات هم این مورد وجود دارد و به جای معرفی نویسندگان قوی بیشتر به ترجمه روی آورده‌ایم. در این شرایط ترجمه توان ارائه اندیشه های نو را دارد و طبعا بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد.

منبع:هنرآنلاین