تئاتری که مظلوم واقع می‌شود

هرازنو: کارگردان نمایش «هنر» با بیان اینکه “این روزها بازار تعهد بازیگران خیلی خراب است” تاکید کرد: برخی بازیگران وقتی پاسخ نهایی را می‌دهند، این پاسخ بیشتر از دو هفته دوام نمی آورد و همه چیز تغییر می‌کند.

سهل قنادیان که قرار است هفته‌ی آینده نمایشش را در تالار «کنش معاصر» به صحنه ببرد در پاسخ به میزان تمرینات بازیگرانش برای اجرا با بیان این مطلب به ایسنا گفت: من هم ابتدا چینش متفاوتی داشتم ولی به دلیل بی‌تعهدی‌ها و اینکه باب شده که بازیگران چند نقش را قبول می‌کنند و بعد بهترین را گلچین می‌کنند، ناچار شدم چهار بازیگر عوض کنم و تا مرض لغو اجرا پیش رفتم. در نهایت با همکاری با بازیگران فعلی دو ماه تمرین کردیم و بازبینی کار هم انجام شده است.

سهیل قنادان با اشاره به “بازار داغ” حضور “چهره‌ها” در تئاتر ادامه داد: این روزها اگر کسی قصد دیدن نمایش داشته باشد، حداقل 20 چهره روی صحنه هستند که نظر او را جلب کنند و گروه‌هایی که بازیگر چهره ندارند مظلوم واقع می‌شوند. اما ما هم سعی می‌کنیم با بالابردن کیفیت کارمان، تماشاگر را جذب کنیم.

کارگردان نمایش «هنر» درباره‌ی مضمون نمایشش با بیان اینکه هر زمان اسم نمایشنامه «هنر» یاسمینا رضا می‌آید، همه از “آن تابلوی سفید” یاد می‌کنند، گفت: این تابلو فقط تمهیدی است که افراد خودشان را بیرون بریزند و بی‌تعارف حرف‌هایشان را به هم بزنند و نکته‌ی اصلی نمایش نیست بلکه در کارهای این نویسنده، روابط افراد حرف اول را می‌زند.

سهیل قنادان درباره‌ی طرح داستانی نمایشنامه‌ی «هنر» توضیح داد: در این نمایش سه دوست با نام‌های “سرژ”، “مارک” و “ایوان” هستند که رابطه‌ای پانزده‌ساله دارند، “سرژ” طرفدار هنر مدرن است در حالی که هنوز با آن آشنایی کامل ندارد، “مارک” بشدت طرفدار هنر کلاسیک است و کلاً با هنر مدرن مخالف است و “ایوان” که نسبت به دو نفر دیگر کم‌سوادتر است، نمی‌تواند نظر خودش را ابراز کند و جلوی دوستانش قد علم کند، او آدمی است که با ترس‌های خود مقابله نمی‌کند؛ بسیار بداهه زندگی می‌کند و برنامه‌ای برای آینده‌اش ندارد.

او ادامه داد: روزی “سرژ” یک تابلوی نقاشی سفید به قیمت 200هزار فرانک می‌خرد و همین مارک را بشدت عصبانی می‌کند و کار بالا می‌گیرد تا جایی که رابطه‌ی دوستی عمیق این سه نفر، در آستانه فروپاشی قرار می‌گیرد و آنها تصمیم می‌گیرند برای ترمیم این رابطه،برای یک دوره با نام «دوره‌ی آزمایشی» همدیگر را تحمل کنند.

قنادان با اشاره به اینکه دوست داشت نمایشنامه‌ی «خدای کشتار» از همین نمایشنامه نویس را اجرا کند، اظهار کرد: این متن در ایران بشدت طرفدار دارد و بارها اجراهای خوب یا بدی از آن به صحنه رفته است اما به دلیل همین اجراهای متعدد تصمیم گرفتم سراغ آن کار نروم و یکی دیگر از نمایشنامه‌های این نویسنده را انتخاب کردم. من به دلیل تم اصلی که در اکثر نمایشنامه‌های یاسمینا رضا هست و آن روابط افراد با همدیگر است، طرفدار قلم و نوشته‌های او هستم.

او درخصوص علت انتخاب این نمایشنامه نیز گفت: یکی از دلایلی که باعث شد من این متن را انتخاب کنم این بود که خیلی شبیه طنزهای وودی آلن است. من بسیار این طنزها را می‌پسندم؛ طنزهای “آلن” معمولا خیلی ظریف هستند و اگر زیاد به آن پرداخته شود به لودگی تبدیل می‌شود و اگر کم پرداخت شود، دیده نمی‌شود. یکی از دلایل دیگر این بود که در نمایش‌هایی که این روزها روی صحنه‌ هستند، خیلی کم به روابط افراد پرداخته می‌شود و به ریزه‌کاری‌های شخصیت‌ها توجه نمی‌شود.

این هنرمند تئاتر ادامه داد: برخی به سمت کمدی‌های مطلق می‌روند تا مخاطب را جلب کنند و عده‌ای هم بیشتر به فرم دقت می‌کنند و با صحنه‌های مینی‌مال و بازی‌های اغراق شده اجرا می‌کنند. اما ترجیح من این بود که عیناً خود متن را اجرا کنم و فقط از نظر طراحی صحنه کمی در نمایشنامه دخالت کردم.

قنادان درباره‌ی مراحل آماده‌سازی این نمایشنامه نیز توضیح داد: از اوایل اردیبهشت درگیر خواندن ترجمه‌های مختلف این نمایشنامه شدم که هیچ‌کدام از آنها نظرم را جلب نکرد چون ریتم دیالوگ‌ها به نظرم درست از کار در نیامده بود. به همین دلیل فکر کردم متن باید دوباره ترجمه شود و این کار را به مترجم گروهمان، خاطره کرد کریمی، سپردم و او این کار را بسیار خوب انجام داد.

او با بیان اینکه در طراحی صحنه نمایش از سه “در” استفاده کردیم که هرکدام متعلق به یک کاراکتر است، در این باره نیز توضیح داد: روی هرکدام از درها یک تابلوی نقاشی است که وقتی در بسته است نقاشی کامل است و اگر در باز باشد دوسوم نقاشی ناقص است. یک میز مثلث متساوی الاضلاع هم روی صحنه است که نوک آن به سمت تماشاگر است و شخصیت‌ها دور آن روی سه صندلی می‌نشینند و از خودشان دفاع می‌کنند.

قنادان ادامه داد: به عقیده من هرکدام از این کاراکتر ها نمونه‌هایی عینی در جامعه دارند که خود من هم ممکن است یکی از آنها باشم؛ آدمهایی بی‌هدف آدمهایی که سینه‌چاک هنر مدرن هستند و آدمهایی که جز هنر کلاسیک چیزی را نمی‌شناسند… به همین دلیل نوک پیکان آن میز به سمت تماشاگر قرار داده شده است.

به گزارش ایسنا، نمایش «هنر» به تهیه‌کنندگی و کارگردانی سهیل قنادان و بازی سهیل قنادان، افشین زمانی و محمد شهباز تهرانی چهارم شهریور تا چهارم مهر در سالن نمایش «کنش معاصر» واقع در خیابان طالقانی تهران روی صحنه است.

سایر عوامل نمایش نیز عبارتند از: مهلا مراد خانی(دستیار کارگردان)، رضا چهرازی(مدیر صحنه)، کیارش ظریفی(طراح صحنه)، ندا نوروزی(طراح لباس)، حمیدرضا یوسفی(گریم)، فرهاد میرمحمدصادقی(آهنگساز)، ساغر رادنژاد(طراح پوستر بروشور)، مصطفی اسفندیاری(طراح نور) و امید امیدپور(مدیر تولید).

منبع: ایسنا

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *