روز خبرنگار; تریبونی به نام ما به کام مسئولان

17 مرداد به نام روز خبرنگار به جای روزی برای اصحاب قلم و گفتنی‌های دل‌هایشان تریبونی به کام مسئولان با ارایه درس اخلاق شد.

به گزارش هرازنو، 17 مرداد یادآور دلیر مردی بنام محمود صارمی روز خبرنگار در تقویم شمسی ما به ثبت رسید و هر سال با این عنوان یادی از این ایثارگر 30 سال می‌شود که جان خود را برای اطلاع‌رسانی از وضعیت مردم آسیب‌دیده افغانستان به جهانیان نثار کرد.

به پاسداشت این روز و به نام دیگر شهدای غیورمرد ایرانی اصحاب قلم که خامه و جوهر قلم‌شان را براساس قسم« ن والقلم و ما یسطرون» به دفاع از ارزش‌های اسلامی بکار گرفتند، هر ساله در اقصی نقاط کشور برنامه‌های مختلفی برگزار می‌شود.

خبرنگارانی که وصف آنها شاید با وجود داشتن این قلم گویا و ناصح قابل گفتن نباشد، آنهایی که در جنوب گرمای بالای 50 درجه را طاقت می‌آورند، سرمای زیر صفر درجه را به جان می‌خرند، ریزگردهای جنوب غرب را به جان می‌خرند، از جاده‌های صعب‌العبور محورهای مواصلاتی شمال عبور می‌کنند تا بدون هیچ‌گونه منتی به تنویر افکار عمومی بپردازند و مردم را از اوضاع جامعه مطلع کنند.

آنها برایشان مهم نیست گاز متان زباله به بدنشان ضرر می‌رساند، مهم نیست در جاده‌های پرپیچ و خم تصادفی هست، مهم نیست  در این کار دریافتی نیست که امورات‌شان بگذرانند…

اما مهم است با قلم‌شان برای کودکان کار در کنار آغوش گرم خانواده‌شان سرپناهی فراهم کنند، برای شناساندن نخبگان شهرشان در عرصه‌های علمی، فرهنگی، هنری و ورزشی با جان و دل بنویسند، برای توسعه و آبادانی جایی که در کنار همه است، به تنویر افکار عمومی بپردازد.

364 روز دوشادوش مدیران، روسا، تشکل‌های دولتی و غیردولتی، مسئولان ارشد کشوری و حتی مهمانان خارجی گام برمی‌دارند و با وجود حتی رد شدن از سوی بادیگاردهای وزاری ریاست جمهوری برای تهیه خبر، باز با سماجت و صبوری قلم را در دست می‌گیرد تا بتواند بر وظیفه خود یعنی آگاهی‌بخشی مردم به ایفای نقش بپردازند.

از این روزهای سال با  عنوان مناسبت‌های متفاوت در تقویم شمسی، یک روز نامی با عنوان «روز خبرنگار» قرار گرفت، نامی که به مانند روز مهندسین، روز پرستار، روز پزشک و روز…. به مردم بگویند که در این جامعه قشری هستند که در کنار دیگر مشاغل فعالیت می‌کنند تا با توجه به تاکیدات مقام معظم رهبری موجبی بر ایجاد بصیرت‌افزایی و آگاهی‌بخشی مردم نظام شوند.

تشکیل ستاد هفته رسانه بدون استقبال مسئولان

امسال به پاسداشت 17 مرداد با برنامه‌ریزی‌های انجام شده و با تصمیم‌گیری‌ها در فرمانداری ویژه آمل پس از تشکیل ستاد، هفته رسانه اعلام شد و اصحاب قلم از این برنامه مسئولان دستگاه‌های اجرایی این شهرستان استقبال کردند.

اگرچه در همان نخستین جلسه ستاد اصحاب رسانه مورد بی‌مهری بسیاری از مدیران و روسای دستگاه‌ها قرار گرفتند و به نوعی تشکیل ستاد هفته رسانه بغیر از حضور چند مدیر بدون استقبال مسئولان شکل گرفت.

با همه رایزنی‌ها و صلاح‌مشورت مسئولان دو گروه فعال خبری چون انجمن صنفی خبرنگاران و خانه مطبوعات به دبیری اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی نخستین گا م دیدار با امام جمعه شهرستان آمل در دستور کار قرار گرفت و اصحاب قلم با حضور در دفتر خطیب نماز جمعه این شهرستان به انجام وظیفه پرداختند و فقط به شنیدن پندونصیحت در امر خبررسانی و بدور بودن از جریان‌سازی و حاشیه‌سازی پرداختند و به منظور احترام‌داری لبخندی بر لب آوردند و بدون اعتراضی با امام جمعه عکس یادگاری گرفتند.

در ادامه برگزاری برنامه‌های هفته رسانه تجلیل از خبرنگاران، مدیر مسئولان سایت‌های محلی، هفته‌نامه‌ها و خبرگزاری‌ها در دستور کار قرار دادند. روزی که تمام قلم‌بدستان در ذهن خود روزی برای خود خواندند و گفتند با حضور همه مسئولان می‌توان ناگفتنی‌ها را گفت!!!!

روز خبرنگار; تریبونی به نام ما به کام مسئولان

همه حضور یافتند، از مدیران مسئول سایت‌های محلی گرفته تا خبرنگاران دو هفته‌نامه و هفته‌نامه، از خبرگزاری‌ها تا نمایندگی‌های روزنامه‌های کثیرالانتشار و بومی استان و همه آنه به نوعی خرسند از برگزاری این همایش بزرگ با عنوان تجلیل از خبرنگاران شهرستان آمل….

با وجود حضور همه اصحاب قلم ظاهرا این همایش برای مدیران و روسای دستگاه‌های اجرایی زیاد مهم نبود چرا که فقط نماینده مردم آمل در مجلس، معاونین فرماندار ویژه آمل، بخشدار و شهردار و مدیران بخش دابودشت، امام جمعه شهر دابوودشت‌سر،خسرو ابراهیم زاده رییس شورای شهر، شهردار امام زاده عبدالله، رئیس جمعیت هلال‌احمر و رئیس اداره ورزش و جوانان و بهزیستی شهرستان حضور رساندند که تعدادشان کمتر از تعداد دو انگشت دستان می‌شد.

حرف داشتیم، اما به احترام گذاشتیم در آغاز امام جمعه شهر دابو و دشت‌سر سخنرانی کنند و ما بر حسب وظیفه بنویسیم، باز هم چشم‌انتظار بودیم نام یکی از ما برای ایراد گفته‌هایمان از تریبون  سخنرانی خوانده شود اما معاونت فرمانداری ویژه خوانده شدند و باز هم قلم در دست گرفتیم و نوشتیم….

و در ادامه چشم‌ها را به مجری دوختیم و گوش‌ها را تیز کردیم تا اسمی از ما گفته شود و یا حداقلی نماینده‌ای از ما خوانده شود تا به بیان ناگفته‌هایمان بپردازد اما اینبار شاهد دعوت نماینده شهرمان شدیم و باز هم سر پایین گرفتیم و کاغذ خود به بیانات ایشان به تحریر درآوردیم.

انگار این تریبون شد« به نام ما، به کام مسئولان»

همایشی که با کلاس درس اخلاق اشتباه گرفتند

از آغاز برنامه تا زمان دعوت نماینده شهر خبرنگاران به نکته جالبی رسیدند، این برنامه تجلیل و قدردانی از زحمات ما بود یا برگزاری کلاس اخلاق!؟ هر یک از مهمانان مسئول پس از جای گرفتن در پشت تریبون گفتند که منصف باشید، حاشیه‌ساز نباشید، به تخریب مدیران نپردازید، بدنبال جریان‌سازی نباشید، صادق و راست‌گو باشید و …

اگرچه ما به این توصیه‌ها با جان و دل قبول داشتیم اما سوال است، چه کسی موجب ایجاد این جریان‌سازی‌ها می‌شوند؟، چه افرادی پشت این حاشیه‌ها قرار می‌گیرند؟، چه مدیرانی قلم خبرنگاران را به سمت دروغ و یا افترا می‌برند؟ چه کسی برای نفع خود از خامه قلم‌بدستان سوءاستفاده می‌برند؟ و بسیاری از چراها که شاید در این متن شایسته نباشد به قلم آورده شود.

دبیر ستادی که یک ساعت قبل از برگزاری همایش خبری از برنامه نداشت!؟

همایش رو به پایان رسید اما در سین برنامه ستاد هفته رسانه نامی از خبرنگاران آورده نشد تا به دفاع از همکارانش سخنی بگوید.

اینبار تریبون در اختیار دبیر اجرایی ستاد هفته رسانه قرار گرفت، دبیری که با قرار گرفتن در پشت تریبون از اطلاع یک ساعت قبل خود برای حضور در همایش تجلیل از خبرنگاران دعوت شد و این به عنوان دبیر اجرایی برایش جالب بود!

مدیر فرزانه‌ای که گله از عدم استقبال مدیران دستگاه‌های اجرایی پرداخت و این همایش را برای خبرنگاران دانست تا آنها به بیان مشکلات و دردودل‌ها خود بپردازند.

مدیری که کلامش را کوتاه کرد و حق صحبت خود را به خبرنگاران داد تا در پشت تریبون قرار بگیرند و حرف بزنند.

و پایان ….

با وجود این تذکر دبیر ستاد مجری سریع به پایان برنامه‌اش رسید و به اعلام اسامی مدیران مسئول، خبرنگاران و سردبیران برای دریافت هدایا پرداخت و توهینی دیگر که انگار این قشر زحمت‌کش فقط برای دریافت این هدیه در این همایش حضور یافتند.

همایشی که حرف‌های بسیار خبرنگاران مسکوت ماند و دردودل‌های آنها به گوش مسئولان نرسید که اگر شما راست‌گویی را از خبرنگاران می‌خواهید، ما احترام‌گذاری از مدیران را خواستاریم، شما درج خبر بدون دامن زدن اختلالات دورن شهری انتظار دارید، صاحبان قلم رسیدگی به شکایات رسانه‌ای برخی مدیران قبل از فیلتر شدن سایتش یا پلمپ شدن دفتر روزنامه‌ای انتظار دارند، شما بدنبال تنویر افکار عمومی برای آگاهی‌بخشی مردم هستید، مدیران مسئولان بدنبال دغدغه مالی برای انعکاس این تنویر افکار عمومی هستند….

و در پایان خبرنگاران نگران قطع شدن بیمه‌شان هستند که به مانند همکاری برای ادامه این بیمه با سابقه بیش از 20 ساله‌اش راهی پایتخت می‌شود تا با رایزنی‌ها و خواهش‌کردن‌ها بگذراند چند صباح از باقی‌مانده این بیمه برای بازنشستگی ادامه یابد تا پس از سال‌ها عشق بر قلم زدن حاصب زحماتش را بچشد همچنین نگاهش به هدیه‌ای از سوی برگزارکننده ستادی نباشد که با گذشت یک سال از فعالیتش با وجود این همه تغییر و تحول اقتصادی در کشور، افزایش گرانی و تورم با همان هدیه سال‌گذشته تجلیل شود.

یادداشت: کبریا مقدس