کیهان نوشت :نوشته سراسر كينه و نفرت يك مستخدم دون پايه سازمان سيا عليه شهر مقدس قم، آن قدر آميخته با بلاهت بود كه موجب اعتراض ديگر عناصر فراري خارج نشين شد.
مجيد محمدي عضو فراري حلقه كيان كه از قبل همين رفتارهاي عقده گشايانه عليه مقدسات ارتزاق مي كند، پيش از اين علنا در سايت ارگان سازمان سيا (راديو فردا) نوشته بود «جاسوسي و فروش اطلاعات به بيگانه يك شغل شرافتمندانه است». او همچنين تصريح كرده بود بزرگترين علت شكست جنبش سبز در ايران، نه قانون اساسي و نه حتي رهبري بلكه دينداري و اسلامگرايي مردم ايران است حال كه اين حركت به دنبال آزاد كردن شرابخوري و روابط آزاد نامحرم و… است.
نامبرده به تازگي در مطلبي سراسر اهانت و اتهام، به سياه نمايي عليه شهر مقدس قم و مردم شريف آن پرداخت. اين مطلب به قدري بي پايه و مبتذل و لج بازانه بود كه موجب شد مهدي جامي از عناصر ضدانقلاب خارج نشين نسبت به وي واكنش نشان دهد.
جامي در وبلاگ خود نوشت: مقاله مجيد محمدي مرا در حيرت فرو برد. متاسف شدم كه كسي چنان با بغض به شهر قم نگريسته است. اين نوشته اعتباري براي نويسنده و ناشرش فراهم نمي كند بلكه ترور يك شهر و مردمان آن با كلمات بغض آلود و كينه توزانه است. نويسنده مي تواند بي طرف نباشد اما بايد منصف باشد. روزنامه نگاري كه چنين مي كند، سقوط كرده است.
جامي در بخش ديگري از اين واكنش ادامه مي دهد: نويسنده مدعي است كه قم از پول نفت و از جيب همه شهروندان ايراني ثروتمند شده است. اين هم نوعي كج انديشي ديگر است. اگر اين قصه اختصاص به قم داشته باشد درست اما كدام شهر ديگر ايران هست كه از پول نفت بهره مند نمي شود؟ كدام قسمت از اقتصاد ايران هست كه به نفت وابسته نيست و از نفت تغذيه نمي كند؟ نمي توان حكم عام را به يك شهر خاص اختصاص داد مگر اينكه بخواهيم تصويري كژنما ارائه كنيم. او حتي آب شيرين قم را هم بخشي از حمايت دولتي مي بيند و تخطئه مي كند گويي مردم قم محكومند براي هميشه آب شور بخورند(!)
او به تحقير اين شهر و مردم آن مي پردازد و بي آنكه شناختي داشته باشد و يا تلاشي هم براي اين شناخت كرده باشد، با نگاهي كينه توزانه به شهر قم نگاه مي كند. من نوشته او را عقده گشايي آشفته اي مي دانم كه قادر نيست چيزي به دانش ما بيفزايد يا نمونه اي از مطالعه توصيفي يك شهر مذهبي باشد.
البته مهدي جامي فراموش كرده كه تروريست هاي قلمي نظير «ابوجهل» فراري حلقه كيان، براي علم و آگاهي و دانش افزايي نمي نويسند بلكه صرفا مامورند و معذور، و بايد به نوعي عليه ارزشهاي ملت ايران بنويسند كه نزد سازمان سيا و نهادهاي مشابه آن نوشته ها را فاكتور كنند و پول بستانند.
