*جریان ولادت امیر مؤمنان(ع)
در منابع متعدد آمده است که راوی می‌گوید: من و عباس بن عبدالمطّلب و عده‌ای دیگر در مقابل خانه کعبه در مسجد الحرام نشسته بودیم که ناگهان فاطمه بنت اسد که درد زاییدن فرزند او را ناراحت کرده بود، پدیدار گشت و نزد خانه آمد و گفت: پروردگار من ایمان دارم به تو و به همه پیامبران و کتاب‌هایی که از سوی تو آمده و گفتار جدم ابراهیم خلیل را تصدیق دارم و به او که این خانه کعبه را بنا کرد، پروردگارا به حق همان کسی که این خانه را بنا کرد و به حق این نوزادی که در شکم من است، ولادت او را بر من آسان گردان.
ای فاطمه! نام این مولود را علی بگذار که خدای علیّ اعلی می‌فرماید: من نام او را از نام خود جدا کردم و او کسی است که بت‌ها را در خانه من می‌شکند
ناگهان دیدیم قسمت پشت خانه کعبه شکافته شد و فاطمه به داخل خانه رفت و از دیدگاه ما پنهان شد و دیوار خانه نیز مانند نخست به هم پیوست، ما که چنین دیدیم خواستیم قفل در را باز کنیم، ولی در باز نشد. این مطلب به سرعت در شهر پیچید، سه روز از این ماجرا گذشت و چون روز چهارم شد فاطمه از همان مکان بیرون آمد و علی(ع) را در دست داشت و به مردم گفت: خدای تعالی مرا به زنان پیش از خود برتری بخشید، و من در خانه خدا رفتم و از روزی و میوه بهشتی خوردم و چون خواستم از خانه بیرون آیم، هاتفی ندا کرد: ای فاطمه! نام این مولود را علی بگذار که خدای علیّ اعلی می‌فرماید: من نام او را از نام خود جدا کردم و او کسی است که بت‌ها را در خانه من می‌شکند.[1]
*جریان ولادت حضرت در منابع اهل سنّت
1. حاکم نیشابوری در مستدرک جلد 3 صفحه 550 حکمت 6044 می‌گوید: در اخبار متواتر آمده (اخباری که یقین آور است) آمده که فاطمه بنت اسد، امیر مؤمنان علی(ع) را در درون کعبه به دنیا آورد.[2]
2. حافظ گنجی شافعی در کفایة المطالب ص 407 آورده است: امیر مؤمنان علی(ع) شب جمعه در 13 ماه رجب در خانه خدا به دنیا آمد، و هیچ کسی قبل از او و بعد از او در خانه خدا به دنیا نیامده است.[3]
3. شهاب الدین السید محمود آلوسی صاحب تفسیر روح المعانی در کتاب: «سرح الخریدة الغیبة فی شرح القصیدة العینیّه، تألیف عبدالباقی افندی عمری، در ذیل یکی از اشعار او می‌گوید: این مسأله که امیرمؤمنان علی(ع) در خانه خدا به دنیا آمد مسأله مشهور و معروف است و در کتاب‌های شیعه و سنی نقل شده است.[4]
بنابراین جریان تولد امیرمؤمنان حقیقتی است که نه تنها شیعه بلکه برادران اهل سنّت نیز به آن اذعان دارند که در الغدیر به تفصیل آورده شده است.
*جلوه‌ای از اسرار ولادت حضرت در کعبه
امّا اسرار این قضیه که چرا حضرت امیرمؤمنان(ع) در خانه خدا به دنیا آمده، در برخی منابع درباره آن مطالبی مطرح شده که در اینجا بیان می‌شود:
1. برخی از بزرگان اهل سنّت پس از بیان جریان تولد حضرت امیر(ع) در کعبه گفته‌اند: این کرامت و بزرگی برای علی(ع) است که در خانه خدا به دنیا آمده و تجلیل برای محل تولد او شمرده می‌شود.[5]
2. آلوسی که قبلاً نیز از او یاد شد (یکی از بزرگان اهل سنّت است) بعد از نقل جریان تولد حضرت در کعبه تعبیر لطیفی دارد که عین عبارت او آورده می‌شود که گفته است: «سبحان من یضع الاشیاء فی مواضعها و هو احکم الحاکمین»؛ یعنی منزه است خداوندی که هرچیزی را در جایگاهش قرار می‌دهد و او بالاترین حکم کنندگان است.[6]
هنگامی که وقت ولادت عیسی فرارسید، مریم ندایی شنید که بیرون شو، اینجا عبادتگاه است نه زایشگاه، اما فاطمه بنت اسد هنگامی که زایمانش نزدیک شد در حرم بود، دیوار کعبه شکافته شد
نامبرده (آلوسی) در ادامه گفته است: گویا علی(ع) نیز خواست تا در مورد خانه کعبه که موجب این افتخار برای او شده بود و در دل او متولد گشته بود جبران کند و به همین جهت بت‌ها را از روی خانه به زیر افگند، زیرا در پاره‌ای از اخبار آمده که خانه خدا به درگاه حق تعالی شکایت کرده و گفت: پروردگارا تا چه وقت در اطراف من این بت‌ها را پرستش کنند؟ و خدای تعالی به او وعده داد که آن مکان مقدس را از آن بت‌ها تطهیر کند.[7]
3. شیخ صدوق نیز در این باره گفته است: اینکه حضرت امیر(ع) در کعبه به دنیا آمده، بزرگداشتی بود از جانب خدای متعال و اکرامی بود که نسبت به مقام شامخ و با عظمتش عنایت فرمود.[8]
4. از صعصعه بن صوحان روایت شده که در واپسین لحظات زندگی علی(ع) از حضرتش پرسید: تو برتری یا حضرت عیسی بن مریم؟ علی(ع) فرمود: مادر عیسی در بیت المقدس بود، هنگامی که وقت ولادت عیسی فرارسید، مریم ندایی شنید که بیرون شو، اینجا عبادتگاه است نه زایشگاه، اما مادر من فاطمه بنت اسد هنگامی که زایمانش نزدیک شد در حرم بود، دیوار کعبه شکافته شد و من آنجا متولد شدم و هیچ کسی دارای چنین فضیلتی نیست نه پیش از من و نه پس از من.[9]
5. و برخی دیگر گفته‌اند: … پیداست که خانه کعبه در داشته که از آن وارد شود. امّا اینجا در خانه باز نشد، بلکه دیوار کعبه شکافته شد تا دلیلی روشن‌تر و آشکار‌تر بر یک اعجاز باشد و برای اینکه بعدها نتوانند جریان را نوعی تصادقی و اتفاقی به حساب بیاورند و جالب این جاست، با اینکه در خلال چندین قرن کعبه تجدید بنا شده است، هنوز هم اثر آن شکاف روی دیوار خانه وجود دارد و موضع شکاف را با نقره پر کرده‌اند و در قسمتی که معروف به مستجار است، این اثر به طور آشکار دیده می‌شود و همیشه جمعیت انبوهی از حاجی‌ها به این قسمت پناه می‌برند و مشغول گریه و زاری و نیاز به درگاه خداونداند و حاجت می‌خواهند.[10]
از مجموعه مطالبی که در این پاسخ اشاره شد، چند نتیجه به طور یقین مشخص می‌شود:
اولاً: مسأله به دنیا آمدن امیرمؤمنان(ع) در خانه خدا و کعبه معظمه جزو مسلمات تاریخ است که نه تنها در منابع شیعه بلکه در منابع معتبر برادران اهل سنّت فراوان نقل شده که علامه امینی در الغدیر همه آن منابع را جمع‌آوری کرده است که قبلاً اشاره شد.
و همچنین نه تنها به گفته علمای شیعه بلکه به گفته بزرگان اهل سنّت جریان تولد امام علی(ع) در میان خانه خدا (کعبه) با روایات متواتر (روایاتی که موجب یقین می‌شود) ثابت شده است.
ثانیاً: گرچه همه اسرار این قضیه به طور کامل برای هیچ کسی معلوم نخواهد بود، امّا از مجموع سخنان بزرگان شیعه و سنی به خوبی معلوم می‌شود که این مسأله (در کعبه به دنیا آمدن) در واقع یک نوع اعجاز و کرامت برای حضرت امیرمؤمنان(ع) است و جزء خصایص و نعمت‌های الهی است که به گفته بزرگان اهل سنّت مانند آلوسی و حاکم نیشابوری و دیگران تنها نصیب حضرت امیرمؤمنان شده است و هیچ کسی نه قبل از علی و نه بعد از آن حضرت در کعبه به دنیا نیامده است.
لذا از کلامی که از آن دو عالم بزرگ (آلوسی و حاکم نیشابوری) قبلاً نقل شد: یکی شان این مسأله را به کرامت علی(ع) و تجلیل محل تولد او یاد کرد و دیگر به این نکته اشاره کرده بود که در کعبه به دنیا آمدن فیضی بزرگ بود که شایسته بود علی(ع) بدان فیض عظمی باریابد و جالب‌تر از همه آنکه- آن گونه که در کلام خود امیرمؤمنان(ع) قبلاً بیان شد- حضرت عیسی(ع) با اینکه یک پیامبر اولوالعزم بود، به هنگام تولدش به مادر او دستور داده شد از مسجد بیت‌المقدس بیرون شود، چون آنجا عبادتگاه است نه زایشگاه، امّا به هنگام تولد امیرالمؤمنان، مادرش فاطمه بنت اسد به داخل کعبه و عبادتگاه رهنمون شده و از طریق شکافته شدن دیوار کعبه به صورت اعجازگونه به داخل آن راه داده می‌شود، امّا اینکه در کعبه تولد و در مسجد شهادت نصیب آن حضرت می‌شود، گویای مقام و منزلت بسیار بالای آن حضرت است.
*پی‌نوشت‌ها:فارس
[1].محلاتی، سید هاشم، زندگانی حضرت امیر المؤمنان،ج1،ص28، تهران، انتشارات علمیه اسلامیه.
[2].الغدیر، نشر مرکز الغدیر، ج6،ص35 للدراسات الاسلامیه، 1416 ق.
[3].همان.
[4]. همان.
[5].همان، ج 6، ص 36 و 37.
[6].همان.
[7].همان.
[8].الارشاد،باب1،ص2، ترجمه سیدهاشم محلاتی، نشر انتشارات علمیه الاسلامیه.
[9].قزوینی، سیدکاظم، علی از ولادت تا شهادت،ص1، قم، نشر علمیه، 1397 ق.
[10].همان، ص 18.