نمای رومی در وسط بافت قدیمی شهر آمل چه می کند؟! +عکس

مجتبی هدایتی – نگاه نیوز: هویت ،گمشده  دنیای معاصر ماست وعامل آن کسی جز خودمان نیست.هویت به معنای پیشینه ،تاریخ،فرهنگ و درون مایه است،البته این تعریفی کلی از این پدیده ی خاص می باشد.هویت در بخش های مختلفی نمود پیدا می کند که یکی از تأثیر گذار ترین بخش های آن در جامعه،فضای شهری و ساختمان های آن می باشد.ساختمان ها هم مانند انسان ها دارای شخصیت می باشند.

مدتی است که در شهر ما ،آمل، خانه هایی با نمای رومی دیده می شود وکسی هم نمی داند که چرا به آن اجازه اجرا می دهند،بناها دارای هویتی رومی هستند نه ایرانی و این به معنای ترور شخصیتی ساختمان ها است.این در حالی است که کشور ایتالیا اجازه ی ساخت سرکنسولگری ایران ، با نمای ایرانی را برای حفظ هویت کشورش به ما نداد، با اینکه سفارت هر کشور جزیی از خاک آن کشور به حساب می آید. اما در شهر ما ….
چند وقت پیش در حال گذر از خیابان سبزه میدان بودم که ناگهان بنری نظر من را به خودش جلب کرد که بر روی آن تصویر یک بنا با نمای رومی دیده می شد،که مربوط به ساختمان پاساژ در حال احداث در آن محل بود،بسیار متعجب شدم ،به اداره ی میراث رفتم وبرایشان آنچه را که دیده بودم  شرح دادم و گفتم مگر می شود در بافت قدیم شهر که حتی بنای تاریخی میر بزرگ هم از آنجا قابل دیدن هست یک ساختمان با نمای رومی کار شود.معنای این کار چیست؟
با توجه به تلاش های اداره میراث برای جلوگیری از ساخت این نما ، روابط، قدرتمند تر از روابط و قوانین بود و بر آن پیروز شد و یک بنا با نمای رومی در بازار سبزه میدان آمل که در بافت قدیم شهر می باشد احداث شد واین حاکی از نفوذ یک معماری و فرهنگ غیر ایرانی در جامعه ماست.در دوره ایی که ما قاجار را به خاطر غرب زدگی اش مورد تمسخر قرار می دهیم.
نکته ی مثبتی که در کار وجود دارد و ما هم از مسئولین تشکر می کنیم حفظ حریم  بنای تاریخی میربزرگ و عدم صدور مجوز برای بلند مرتبه سازی بود.اما فقط این کافی نیست .جالب تر آنکه بر روی آن بنر نوشته بود “طراحی و اجرا توسط گروه سنگ ….” یعنی برای طراحی نمای یک بنا در بافت قدیم یک شهر و کنار بنا ی تاریخی میر بزرگ هیچ طراح معمار مجربی نبود که یک گروه فروش سنگ باید آنرا طراحی کند،نمی دانم باید برای خود متأسف باشم یا شما.

این بنا با نمای رومی در بافت قدیم ومرکز شهر آمل که خود دارای قدمت و هویتی چند هزار ساله دارد ساخته شده و این بی هویتی می آورد.مگر نه اینکه رهبر معظم انقلاب بر روی فرهنگ و حفظ آن تأکید دارند، پس ساختن این بنا توسط سازنده و عدم جلوگیری و مخالفت آقای مسئول با این بنا به چه معناست؟
شاید سازندگان وتصمیم گیرندگان خود هویت خود را گم کرده اند، تقصیر شهر و دیگران چیست که مجبورند این نمای رومی که حتی در درستی اجرای قوس های آن هم تردید وجود دارد را تحمل کنند؟ “قابل توجه دوستان  و آقای مسئول وآقای ناظر، قوس رومی باید کاملأ نیم دایره اجرا شود” . یک سوال پیش روی ماست:
آقای مسئول آیا یک کودک با دیدن این بنا با فرهنگ و هویت ما آشنا خواهد شد؟ او چه برداشتی خواهد داشت؟
آقای مسئول شما باید پاسخگو باشید هم به ما وهم به خدای خود زیرا که برای هویت و فرهنگ یک شهر تصمیم می گیرید.این بنا 40 تا 50 سال در اینجا می ماند و تأثیر خود را بر مردم می گذارد.
ما با نمای رومی مشکلی نداریم ،نمای رومی، تزیینات وقوس ها آن ” که معماران گذشته ما آنرا با توجه به دلایل سازه ایی قبول نداشتند ” در جایگاه خود قابل احترام می دانیم اما حرف ما این است ” هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد ” بنا و نمای رومی مربوط به روم است نه شهر آمل در ایران،این نما برای آن فرهنگ است،مگر ما فرهنگ نداریم؟مگر ما معماری نداریم؟
آیا نمی شد از آجر و چوب استفاده کرد؟آیا نمی شد به جای نرده های رومی از نرده های زیبای ایوان های آمل با فرم های ضربدری استفاده کرد؟ در رابطه با تزیینات آن هم بهتر است صحبتی به میان نیاید.
سوال ما : با داشتن این معماری غنی به کجا می رویم؟