شهیدمدرس ودرسهایی برای نمایندگان

مجلس شورای اسلامی درسال1372 با تصویب ماده واحده ای، روز دهم آذرماه را به عنوان روزمجلس نامگذاری کرد. این روز مصادف است با شهادت مجاهدو سیاستمدار مبارز ومتعهد آیت الله سیدحسن مدرس توسط عوامل پهلوی.

 مبازرات این مرد بزرگ در تاریخ مشروطه و در دوره حضور در مجلس، شنیدنی و ماندگار است. به تعبیر امام راحل(ره) “این عالم با جسمی نحیف و روحی بزرگ و شاداب از ایمان و صفا و حقیقت و زبانی چون حیدر کرار، رویارویشان ایستاد و فریاد کشید و حق را گفت و جنایات را آشکار کرد و مجال را بر رضاخان کذایی تنگ و روزگارشان را سیاه کرد و عاقبت جان طاهر خود را در راه اسلام عزیز و ملت شریف نثار کرد»” و”مدرس حالا هم زنده است. مردان تاریخ تا آخر زنده اند. یک شخص روحانى که لباسش از سایر اشخاص کمتر بود و کرباس به تن مى کرد. او در مقابل قدرت زیاد رضاخان ایستاد و آن طور هجوم کرد به مجلس که نگذاشت رضاخان کارى بکند و در حالى که عمال رضاخان با هم زنده باد زنده باد مى گفتند، ایستاد و گفت که مرده باد رضاخان و زنده باد من. یک همچون مرد قدرتمندى بود، براى اینکه الهى بود. مى خواست براى خدا کار بکند و از کسى نمى ترسید. … مدرس یک ملاى دیندار بود. چندین دوره زمام دارى مجلس را داشت و از هر کس براى او استفاده مهیاتر بود. بعد از مردن چه چیز به جاى خود گذاشت، جز شرافت و بزرگى. ما مى گوییم مثل مدرس ها باید بر رأس هیأت تقنینیه و قواى مجریه و قضایى واقع شود”.

 آیت الله سید حسن مدرس، ستاره درخشانی بود که در قلب ظلمانی ترین شب تاریخ این مرز و بوم، در آسمان دین و سیاست این مملکت طاغوت زده درخشید و جاودانه شد. شهید مدرس، از بزرگ مردان تاریخ عظیم این مرزو بوم است که درطول دوره هفده ساله(از 1289 تا1307 )نمایندگی مردم در مجلس راعهده داربود و هیچ گاه از راه انقلابى خویش پشیمان نشد و در طول این مدت، با جسارت و شجاعت شگفت انگیز به مبارزه با استبداد و استعمار پرداخت وجان خویش را نیز دراین راه پرتلاطم نثارکرد.

در اوصاف و خصلت های فردی واجتماعی این مجادتمام عیار ، برجستگی های بی نظیری یافت می شود. در یکی از داستانهای زندگی وی که نشان از ساده زیستی و مردمی بودن مدرس دارد آمده است:

شهید مدرس، آخرین فرزندش، فاطمه را بسیار دوست داشت. در یکی از روزها این دختر دلبندش به بیماری حصبه مبتلا می شود و در تب می سوزد. پزشک معالج اصرار دارد که باید فرزند مدرس به شمیران (به خاطر خوش آب و هوایی) انتقال یابد تا شاید معالجات مؤثر واقع شود.

مدرس در پاسخ می گوید: «همه فرزندان این مملکت، فرزندان من هستند، نمی پسندم که فرزندم به جای خوش آب و هوا منتقل شود و دیگران در محیط گرم تهران و جاهای دیگر در شرایط سختی به سر ببرند، مگر اینکه برای همه آنان چنین شرایطی فراهم شود». یا آمده است: مدرس غالباً نامه هایی که می نوشت، روی کاغذ پاکت تنباکو و کاغذهایی بود که در آن روزگار قند در آن می پیچیدند. یکی از وزیران نامه ای از مدرس دریافت کرد و آن را اهانت به خود دانست. روزی یکی از آشنایان مدرس نزد او آمد و دسته ای کاغذ آورد و به مدرس گفت: «جناب وزیر این کاغذها را فرستادند که حضرت آقا مطالب خود را روی آن مرقوم فرمایند». مدرس گفت: «عبدالباقی! چند ورق از آن کاغذهای مرغوب خودت را بیاور».فرزند مدرس فوری بسته ای کاغذ آورد. مدرس به آن شخص گفت: «آن بسته کاغذ وزیر را بردار و این کاغذها را هم روی آن بگذار. سپس روی تکه کاغذ قند نوشت: «جناب وزیر! کاغذ سفید فراوان است ولی لیاقت تو بیشتر از این کاغذ که روی آن نوشته ام نیست!».

در وصف شهید مدرس گفته ها و نوشته های بیشماری مطرح شده و دراین بین شجاعت و ضدیت با استکبار، استعمارواستبداد از خصوصیات مبرز و برجسته ایشان می باشد برخی ازمهمترین ویژگیهای و وجوه مشخصه مدرس در دوره نمایندگی عبارت بود از: ساده زیستی ودوری ازدنیا، شجاعت، ایمان وتقوا، سلاست گفتار، مردم داری، هوشمندی،دانش و آگاهی و….

یکی ازنقاط برجسته انقلاب اسلامی، تشکیل قوه مقننه و پارلمانی با مبانی دینی واسلامی ازیکسو و مردم سالار ودموکراتیک ازسوی دیگر بوده است. پس ازتشکیل اولین دوره مجلس شورای اسلامی درخرداد 59(درپی برگزاری انتخابات اسفندسال58)، انتظار ایجاد پارلمانی با ویژگی اسلامی-مردمی و درقدوقامت نظام مقدس دراذهان عمومی شکل گرفت تا مظهرقدرت وحکومت واقعی مردم و قلب تپنده کشورباشد.

مجلس شورای اسلامی بعنوان رکن اصلی قوه مقننه کشور، مقامی رفیع دارد و عصاره فضایل ملت و دررأس تمام امور می باشد. درواقع مجلس “همان مردم است“ که در تئوری دموکراسی غیرمستقیم(جمهوری نماینده سالار وپارلمانی) بصورت نهاد انتخاباتی ومردمی تجلی می یابد.  “قاعده نظام” تعبیر زیبایی است که مقام معظم رهبری از مجلس طرح نمودند. اگر به وظایف واختیارات این نهاد مهم نیز توجه کنیم دو وظیفه اساسی وبنیادین برای آن درنظرگرفته شده است؛ قانونگذاری ونظارت. قانون که محور عملکرد و انجام امور است و نظارت که لازمه سلامت وشفافیت می باشد. نظارت اطلاعی،مالی،سیاسی(سوال واستیضاح)،تصویبی و تأسیسی مجلس بر قوه مجریه و درمواردی سایر قوا ونهادهای نظام، نشان ازآن دارد که مجلس رقم زننده سرنوشت سیاسى، اقتصادى، اجتماعى و فرهنگى کشور است ورکن رکین وضامن توسعه،امنیت،نظم،سلامت و…درکشوراست.

مجلس نماد حاكميت مردم، مظهر قدرت عمومی و مردم‌سالاري ،تفکیک قوا و جمهوريت و تحقق عيني يكي از بزرگ‌ترين آموزه‌هاي ديني اسلام يعني «و امرهم شوري بينهم»، مظهر خردجمعي، كنترل قدرت، نماد دموكراسي، گردش نخبگان و تبلور اراده ملت است.
درسیستم نیمه پارلمانی ایران، اهمیت مجلس تنها به قانونگذاری ومسائل روزمره منحصر نمی شود بلکه تمامی أمور وصلاحیت ها ومقامات توسط نمایندگان رصد می گردند و مشروعیت بسیاری از اعمال دولت نیز با تأیید ونظرمجلس خواهدبود(فصل ششم ونهم قانون اساسی).    

به عبارتی، مجلس شورای اسلامی- که میراث تلاش ومجاهدت چندین ساله و برآیند وعصاره ملت مومن ومسلمان ایران است- به مثابه خانه ملت و محل انعکاس مطالبات،دغدغه ها و آمال همگان است،همانطور که آیت الله مدرس  در یکی ازجلسات مجلس (جلسه 25 اسفند 1302) در بیان مقام و منزلت مجلس بیان داشت: «این مجلس را به منزله تمام ایران مى دانم. مثل این است که سى کُرور اهالى ایران در اینجا تشریف دارند».

 عظمت هر ملت همان عظمت مجلس و عظمت مجلس همان عظمت ملت است. پس مجلسیان عزیز که  نمایندگان اکثریت ملت در انتخابات آزاد وفراگیر هستند درکنار توجه به مسائل عمرانی وتوسعه ای درحوزه های انتخابیه، ضروری است با اهمیت قائل شدن برای وظیفه ذاتی واصلی خویش یعنی تقنین ونظارت، تلاش نمایند ضمن تثبیت وحفظ جایگاه واقعی نمایندگی، پارلمان ومجلسی درطرازانقلاب اسلامی شکل گیرد.