حضور لیدر نام آشنای مازندرانی در برزیل/روایت و تصاویر

فریدون اندرخورا لیدر معروف مازندرانی تیم های ملی در کنار تیم ملی فوتبال در جام جهانی برزیل حضور داشت.

هراز نیوز: فریدون اندرخورا که یکی از 5 لیدر اعزامی از سوی فدراسیون فوتبال به برزیل بود، روایت های جالبی از روزهای حضورش در کنار ملی پوشان فوتبال کشورمان انجام داده که در ادامه می خوانید.

■ اقامت اولیه ما در شهر سائوپائولو بود. جایی که بازی ایران و نیجریه در آنجا برگزار شد. بعد از آن هم برای بازی با آرژانتین به کوریتیبا رفتیم و در نهایت برای بازی با بوسنی هم راهی سالوادور شدیم.

■ جو فوتبالی عجیبی در برزیل حاکم بود. همانطور که خون ما مازندرانی ها  با ورزش کشتی عجین شده، برزیلی ها هم دلدادگی شدیدی به فوتبال دارند. اکثر برزیلی ها در زمان دیدارهای ایران خصوصاً در برابر آرژانتین طرفدار ایران بودند. آنها عاشق لباس و پرچم ایران شده بودند. ما هم تعدادی شال، کلاه، پیراهن و پرچم ایران را که از طریق فدراسیون در اختیار ما قرار داده شده بود به آنها دادیم.

■ در بازی برابر آرژانتین فقط 10 درصد ورزشگاه کوریتیبا هوادار ایران بودند. این 10 درصد شامل ایرانی ها و برزیلی ها بودند. با این وجود در دقایقی از نیمه دوم که بچه های ما فوق العاده کار کرده بودند، فریاد “ایران ایران” همین 10 درصد سراسر استادیوم را فرا گرفته بود. همه آرژانتینی ها از بازی غیرمنتظره ایران مات شان برده بود!

■ فدراسیون فوتبال فقط 5 لیدر ایرانی را به برزیل برده بود. دو لیدر باشگاه استقلال، یک لیدر پرسپولیس، لیدر فولاد خوزستان و بنده کار هدایت هواداران ایران را بر عهده داشتیم. البته یکی از دو لیدر استقلال بصورت افتخاری یعنی همیار به برزیل آمده بود.

■ برزیلی های مخالف دولت هم در شهر ریو راهپیمایی هایشان را قطع نمی کردند. البته آنها خیلی منظم تظاهرات می کردند. دو طرف آنها را پلیس برزیل گرفته بود و آنها در صف های منظم خیلی محترمانه اعتراض شان را انجام می دادند. اتفاقاً، مسیر تظاهرات شان از مقابل هتل ما می گذشت. شاید در جاهایی از برزیل درگیری های شده بود اما خداوکیلی من که درگیری ندیدم.

■ تماشاگران ایرانی اکثراً از کشورهای کانادا، آمریکا، فرانسه و چند کشور اروپایی دیگر آمده بودند. تعداد زیادی هم در قالب تورهای مسافرتی از خود ایران به برزیل آمده بودند که هنرمندان سینما از جمله آنها بودند.

■ بلیط مسابقه ایران و آرژانتین بین 1500 تا 2000 دلار به فروش می رفت. یعنی چیزی بین 4 میلیون و پانصد هزار تا 6 میلیون تومان!! البته بلیط بازی ایران قیمتش بهتر بود. دویست دلار که به پول ما حدود 600 هزار تومان می شد.

■ طرح یوزپلنگی که روی پیراهن ایران نقش بسته بود باعث شد تا همه دنبال ایران پیراهن بگردند. این طرح باعث شد تا پیراهن ایران در بین پیراهن های 32 کشور حاضر در جام جهانی منحصر به فرد شود.

■ مسافت بین شهرهای برزیل خیلی زیاد بود. مثلاً برای رفتن از کوریتیبا به سالوادور سوار هواپیما شدیم و با پروازی 2 ساعته به آنجا رسیدیم. سایر مسافت های زیر 500 کیلومتر را با اتوبوس طی می کردیم.

■ قبل از شروع بازی های ایران، تمام ایرانی هایی که آنجا بودند می گفتند ما فقط امیدواریم مقابل نیجریه امتیاز بگیریم و مقابل آرژانیتن هم گل های زیادی نخوریم. اما عملکرد ملی پوشان آن قدر خوب بود که در دقایقی از بازی برابر آرژانتین همان ها انتظار برد داشتند! راستش خود ما لیدرها هم انتظار چنین بازی درخشانی را در دو بازی اول نداشتیم اما پیش بینی باخت با کمترین اختلاف برابر آرژانتین را هم می کردیم.

■ با وجود اینکه در دقیقه 90 مقابل آرژانتین گل خوردیم اما تماشاگران ایرانی که ارزش کار بازیکنان ما را درک کرده بودند، یکپارچه نام ایران را صدا می زدند و بچه ها را تشویق می کردند. برای من جالب بود که یکسری از تماشاگران آرژانتینی هم با وجود برد تیم شان، ایران را تشویق کردند! ولی واقعاً حیف شد، حیف حیف!

■ بیست، سی تا از هنرمندان ایرانی هم در برزیل حضور داشتند. ظاهراً عکس هایی از آنها منتشر شده که آنها با وضع نامناسبی آنجا به تفریح می پرداختند. من که این صحنه ها را آنجا ندیدم. اتفاقاً با تعدادی از آنها برای خرید به بازار هم رفته بودیم ولی چنین چیزهایی را که می گویند، ندیدم.

■ مردم و پلیس برزیل برخورد بسیار خوبی با ایرانی ها داشتند. همه تماشاگران ایرانی بدون کوچک ترین مشکلی وارد ورزشگاه می شدند و در صندلی های خود مستقر می شدند.

■ کی روش حساسیت خاصی روی تمرینات تیم ملی داشت. خبرنگاران و عکاسان که هیچ، حتی ما لیدرها که به نوعی از خودشان بودیم هم اجازه حضور در تمرینات را نداشتیم!

■ در فاصله بین بازی ها هم تور مسافرتی که آنجا بود، ما را برای دیدن از اماکن دیدنی برزیل می برد. بازارهای برزیل پر از جهانگردان مختلف از سراسر دنیا بود. من یک چیزی می گویم و شما هم یک چیز می شنوید. باور کنید اینکه می گویند فوتبال به یک صنعت تبدیل شده، عین واقعیت است. شک نکنید اقتصاد برزیل با این حجم میلیونی توریستی که وارد این کشور شده، متحول خواهد شد. با اینکه بازارهای آنها پر از اجناس گران قیمت بود، اما دائماً همه در حال خرید بودند.