احتمالا وقتی این جملات را می نویسم آقای وزیر به ایران بازگشته است . خبر عضویت دکتر ظریف در شبکه‌ی فیس‌بوک یکی از مهم‌ترین تحولات رسانه‌ای در تاریخ دیپلماسی ایران است . دولتمردی که با ظرافت و هوشمندی قدرت نرم ارتباطات اجتماعی را به خدمت گرفت تا چهره‌ای متفاوت از ساختار خشک و مبهم سیاست خارجی نشان دهد.
به نقل از پارسینه رضا رشید پور در صفحه شخصی خود در ادامه نوشت: به گمانم ورود ایشان به فضای مجازی و مشخصا استفاده هوشمندانه از فیس‌بوک اتفاقی نیست و تدبیری پنهان در دولت برای فرهنگ‌سازی گسترده در بخشی از بدنه قدرت که تصور ناهمگون و تدافعی در برابر رسانه‌های جدید دارند، وجود دارد .
هر چه باشد باید پذیرفت که محمد جواد ظریف – که برخی او را از زبده‌ترین دیپلمات‌ها در عرصه‌ی جهانی می‌دانند – تصویری محبوب و مردمی از خود ترسیم کرده که حتی گاهی به محبوبیت خود آقای رییس جمهور هم تنه می‌زند و قطعا در این فرآیند ، فیس‌بوک نقش برجسته و عمده دارد .
امیدوارم به زودی تصورات موهوم و تدافعی در خصوص رسانه‌های مجازی با فرهنگ استفاده مطلوب و هدفمند از آن در چارچوب اخلاق و موازین ملی جایگزین شود که در این صورت سهم عمده‌ای از این تغییر را مدیون جناب وزیر خارجه خواهیم بود .
امروز چند مهمان کره‌ای داشتم . البته کره جنوبی! (ما از اون خونواده‌هاش نیستیم!) وقتی صفحه دکتر ظریف و پست آخرشان از داخل هواپیما را به ایشان نشان دادم چشمانشان از تعجب گرد شده بود (باور کنید گرد شده بود!) درست مثل کارتون فوتبالیستها . با لهجه با مزه‌ی کره‌ای – انگلیسی از من پرسیدند ” پس چرا برای رفتن به فیس بوک از سایفون استفاده کردی؟”
نمی‌دانستم چه جوابی باید بدهم!