روزنامه اسرائیلی «معاریو» مدعی شده، ایالات متحده در سالهای اخیر به ایران پیشنهاد داده، روابط کامل دیپلماتیک میان دو کشور برقرار شود و آن را بخشی از پیشنهاد ایالات متحده برای برگزاری مذاکرات مستقیم با ایران دانسته است.
بنا بر این گزارش، با این حال، بنا بر ادعای این روزنامه، ایران پیشنهاد آمریکا را که در سال ۲۰۰۸ و اندکی پس از روی کار آمدن اوباما مطرح شده بود، نپذیرفته است.
این روزنامه در ادامه گزارش خود به نقل از «مقامات نزدیک به دولت آمریکا» مینویسد در سال ۲۰۰۹ نیز «ویلیام برنز»، معاون وزیر خارجه آمریکا با سعید جلیلی، مذاکره کننده ارشد هستهای ایران به مدت یک ساعت دیدار داشته و پس از آن نیز دیدار دیگری میان آنها انجام شده است. این دیدارها در حاشیه نشستهای مذاکرات ایران و ۱+۵ صورت گرفته است.
بنابراین، از جمله پیشنهادهای آمریکا به ایران در این گفتوگوها، دایر کردن دفاتر حافظ منافع در تهران و واشنگتن و سپس ارتقای آنها به سطح روابط کامل دوجانبه شامل بازگشایی سفارتخانه در دو کشور بوده است. همکاریهای امنیتی میان دو کشور، پروازهای مستقیم میان ایالات متحده و ایران و صدور روادید برای ایرانیان مایل به سفر به آمریکا، از جمله دیگر پیشنهادهای واشنگتن بوده است.
ادعاهای این روزنامه در حالی مطرح میشود که نزدیک یک هفته پیش نیز روزنامه «نیویورک تایمز» از توافق ایران و آمریکا برای برگزاری مذاکرات دوجانبه خبر داده بود؛ خبری که از سوی مقامات دو طرف تکذیب شد، ولی بحث و گمانهزنیهای بسیاری را در سراسر جهان برانگیخت.
با این حال، آنچه در گزارش نیویورک تایمز به آن اشاره شده بود، با آنچه معاریو مدعی شده دارای تفاوتهای اساسی است. نیویورک تایمز مدعی شده بود در دیدارها و ارتباطات اولیه، ایران خواستار حل همه مسائل به صورت یک مجموعه شده، اما ایالات متحده خواستار این بوده که مذاکرات تنها به مسأله هستهای محدود باشد.
اما اکنون معاریو مدعی است که ایالات متحده پیشنهادهای فراوانی به طرف ایرانی مطرح کرده، ولی با موافقت ایران روبهرو نشدهاند. با این حال، این روزنامه اشاره روشنی به اینکه دلیل این مخالفت از سوی ایران چه بوده و مهمتر از آن، اینکه آمریکا با چه پیشزمینه و اهدافی چنین پیشنهادهایی را طرح کرده، نمیکند.
شاید بتوان گزارش روزنامه معاریو را به نوعی «پادزهر» گزارش نیویورک تایمز و انداختن توپ مسئولیت به زمین ایران دانست تا در راستای سیاست کلی رژیم صهیونیستی برای جلوگیری از هر گونه توافق میان ایران و آمریکا، چنین نشان دهد که تلاشها برای گفتوگو با ایران، پیش از آغاز شکست خورده است.
بنابراین، انتشار این گزارش میتواند تداعی کننده آن باشد که ایران که با چنین پیشنهادهای «سخاوتمندانه»ای از سوی آمریکا موافقت نکرده، اصولاً نمیتواند طرف مذاکره و توافق قرار بگیرد؛ بنابراین، هر گونه مذاکره با این کشور بیهوده است. به این ترتیب، رژیم صهیونیستی میتواند هدف اصلی خود را که جلوگیری از عادی شدن روابط میان ایران و آمریکا و حفظ فشارها بر ایران باشد، برآورده کند.