سی‌ام اکتبر ١٩٦١ میلادی مصادف است با انفجار مهیب‌ترین بمب اتمی تاریخ بشر موسوم به بمب «تزار». این بمب توسط اتحاد جماهیر شوروی طراحی و میزان بازدهی آن حدود ۱۰۰ مگاتن تی‌ان‌تی پیش‌بینی شده بود، اما در هنگام آزمایش به سبب وحشت مقامات وقت شوروی از میزان قدرت و اثرات تشعشعی آن، این قدرت به نصف کاهش داده شد. محل آزمایش «تزار» در مجمع‌الجزایر نوایا زملیا (در نزدیکی قطب شمال) بود و به وسیله یک بمب افکن توپولوف ۹۵ به شمال شوروی فرستاده شد. یک چتر ۸۰۰ کیلوگرمی به بمب متصل شد تا سرعت سقوط بمب را کاهش دهد و هواپیما بتواند پیش از انفجار حداقل ۴۵ کیلومتر از محل دور شود. هواپیما بمب را از ارتفاع ۱۰۵۰۰ متری رها کرد. بمب در ارتفاع ۴۰۰۰ متری از سطح زمین و در ساعت ۱۱:۳۲ دقیقه به وقت مسکو منفجر شد. قدرت انفجار این بمب معادل ۵۰ میلیون تن تی‌ان‌تی، یعنی ١٠ برابر کل مهمات منفجر شده در جنگ جهانی دوم بود.