فرهنگ شریف – نوازنده پیشکسوت تار – درگذشت.
همسر این هنرمند – منصوره رضایی – در گفتوگو با ایسنا، درگذشت این هنرمند را تأیید کرد.
او که امروز (۱۷ شهریورماه) در سن ۸۵ سالگی در تهران درگذشت، در مردادماه امسال چندبار بهدلیل بیماری در بیمارستان بستری شده بود.
فرهنگ شریف با ابداعهایی که در نحوهی انگشتگذاری و مضرابزنی در نقاط مختلف سیمهای تار انجام داده، از این ساز صدایی متفاوت درآورده که بسیاری از کارشناسان معتقدند، زیباترین صدای تولیدشده از ساز تار است.
شریف در سال ۱۳۱۰ در شهرستان آمل به دنیا آمد. دو ساله بود که با پدر و مادرش به تهران آمدند. از همان دوران کودکی به موسیقی گرایش زیادی داشت، بهطوری که وقتی پدرش یکبار با تار قطعاتی را میزد، او به ذهن میسپرد و همان قطعات را مینواخت. یک روز که پدرش در خانه نبود، سازش را برداشت و شروع به نواختن کرد. وقتی پدر ناگهان به خانه وارد شد و ذوق و استعداد پسرش را دید، او را تشویق کرد و به کلاسهای استاد علیاکبرخان شهنازی برد. به این ترتیب، فرهنگ شریف تحت تعلیم استاد شهنازی قرار گرفت و پرورش یافت.
وزهي تاسف
خبر تاسف بار رحلت استادفر هنگ شريف عزيز آملي ما موجب تاثر بسيار شدگر چه بزر گان در وعاو ظرف مكاني جاي نمي گيرند و ايشان متعلق به همه ايران و جهان بشريت است ؛خدايش رحمت كناد كه با هنرش در پي ايجاد شعف و شادماني و غني سازي او قات فراغت مر دم بوده ونشاط و شاد ماني را به خانه هاي مردم مي برد و قصه هاي عاشقي ميساخت و غصه هاي روز گاران را ازدر و پنجره اش بيرون مي برد ودلها را صافي مي داد و با خداي خويش نزديكتر مي ساخت و زهي تاسف كه ايران مدعي “هنر نزد ايرانيان است و بس “يك اعلاميه ساده از سوي نهاد هاي فر هنگي در تكريم ايشان ديده نشد كه حداقل ترنگلي باشد براي نسل جوان واين كمال كج سليقگي است كه گا ها” ديده مي شود روز گاري يكي از همكاران فر هنگي در ديار استان گلستان جهان فاني را وداع گفتند به خاطر مسئو ليتي كه در اداره كل داشته ام به مدير كل پيشنهاد داده ام يك برگ تسليت ساده براي خانواده شان ارسال شود وتاكيد كر دم كه اين سياه نامه هيچ تاثيري بر حقوق و گر وه و پايه او نخواهد داشت فقطاندكي از غم خانواده مي كاهد وموجب صبر مي شود و تاكيد اينكه بزرگ خانواده شان مورد احترام مسئو لينشان بو ده است وآن بزرگواران اين كار ساده را كه موجب تحكيم روابط نيروي انساني و نيز افزايش عشق و اثر بخشي در نيرو هاي كار مي شد و تكريم شان خود موجب انگيزش در بقيه نيرو ها مي شد و بهانه اي براي موانست نيرو ها مي شود دريغ ورزيدند وآنچه امروز ما در ادارات مان مي بينيم همي واخور دگي نيروي كار با مديران شان و مزيد بر آن تخلفات مالي آنچناني در برخي مديران عاليو زهي تاسف