هرازنو: دامیانو جورانا رهبر ارکستر جوانان جهان می‌گوید از همان ابتدا از همکاری با ارکستر سمفونیک تهران لذت برد، گرچه ارتباط با افراد از طریق یک زبان دیگر کار دشواری است.

ارکستر سمفونیک تهران در تازه‌ترین اجرای خود با همراهی ارکستر جوانان جهان و یک رهبر مهمان از ایتالیا در تالار وحدت روی صحنه خواهد رفت.

این کنسرت مشترک در قالب پروژه بین‌المللی “صدای ایتالیا برای ایران” از 20 تا 22 مردادماه در تالار وحدت برگزار می‌شود. به بهانه سه شب اجرای متفاوت، با دامیانو جورانا رهبر و مدیر هنری ارکستر جوانان جهان به گفت‌وگو نشسته‌ایم:

چطور شد به ایران دعوت شدید؟

این پیشنهاد بسیار برای من جذاب بود، از این جهت که به مدت 10 سال است با این کنسرواتوار تمرین می‌کنم و روی این پروژه کار کردم. چند هنرجوی ایرانی هم داشتم که با آن‌ها کار می‌کردم. اما الان این ارتباط بین بنیاد رودکی و وزیر محترم ارشاد که باعث شده همکاری در این پروژه برای من میسر شود بسیار برای من جالب بود تا اینکه منجر به این اتفاق شد و من توانستم برای انجام این مهم به ایران بیایم.

چقدر نسبت به موسیقی ایران شناخت داشتید؟

من علاقه شخصی‌ام به موسیقی کلاسیک است و به موسیقی‌های زیادی از کشورهای هند و عرب گوش می‌کنم، اما روی موسیقی ایرانی تمرکز نداشتم. چند بار در یوتیوب به دو کار سنتی که در حال حاضر نامشان در خاطرم نیستم گوش داده و لذت بردم اما با موسیقی پاپ شما رابطه خوبی برقرار نکردم.

چطور؟

ببینید، موسیقی پاپ شما بیشتر مصرف‌گراست و تاریخی روی آن درج شده و بیشتر چند ساز کنار هم قرار گرفته و یک نفر روی آن می‌خواند.

در کل نظر کلی‌تان نسبت به موسیقی ایرانی چیست؟

من پیش از ورود به ایران در مورد موسیقی ایرانی تحقیقاتی انجام داده بودم، به خصوص موسیقی هند و اروپایی که فکر می‌کنم جزو موسیقی‌های مردم‌پسند هستند. در سیسیل موسیقی نزدیک‌تر به موسیقی‌هایی هند و اروپایی است که در ایران وجود دارد و جنس و نوع موسیقی ایرانی با موسیقی عربی کاملاً متفاوت است و البته درک موسیقی ایرانی برای من بسیار راحت‌تر از موسیقی عربی است. در مناطق مختلف ایتالیا از سمفونی‌های عربی استفاده می‌کنند. اما موسیقی که در سیسیل ساخته می‌شود به موسیقی ایرانی نزدیک‌تر است.

درمورد ارکستر جوانان جهان و تأسیس آن بگویید؟

ارکستر جوانان جهان با رهبری با رهبری من در 15 سپتامبر سال 2001 و تنها چهار روز بعد از حادثه 11 سپتامبر در نیویورک با هدف رساندن پیام صلح و برادری از طریق موسیقی تشکیل شد. در آن سال 75 نفر از نوازندگان جوان از پنج کشور مختلف در شهر رم گرد هم آمدند تا از طریق موسیقی پیام خود را که گوش جهانیان برسانند. نوازندگانی که هر یک در کالج و کنسرواتوارهای موسیقی تحصیل کرده بودند و به کارشان اعتقاد داشتند و در جستجوی آن بودند که هنر به ویژه موسیقی در هزاره‌ سوم چه معنایی می‌تواند داشته باشد. پایه‌گذاران ارکستر جوانان جهان باور دارند که تمام جوامع و فرهنگ‌ها احتیاج به موسیقی و فصل‌های موسیقی دارند و این ابزار قدرتمند برای ارتباط مؤثر و ارزشمند در مباحث دیگری از قبیل اجتماعی و سیاسی نیز کاربرد دارد.

از کدام کشورها در این ارکستر حضور دارند؟

ایتالیا، فرانسه، آلمان، آمریکا، ترکیه، روسیه و…

در کدام مکان‌ها اجرا داشته‌اید؟

ارکستر جوانان جهان از زمان تأسیس تاکنون کنسرت‌های مختلفی در کشورهایی همچون تونس، الجزیره، فلسطین، مغرب، ایتالیا، آمریکا و…برگزار کرده و نوازندگان این ارکستر پیش از اجرای مشترک با ارکستر سمفونیک تهران با ارکسترهای بزرگ دنیا همچون ارکستر فیلارمونیک برلین، ارکستر فیلارمونیک لندن، ارکستر فیلارمونیک بیرمنگهام، ارکستر آکادمی سیسیلیا و ارکستر سمفونیک شیکاگو به طور مشترک برنامه اجرا کرده‌اند.

چه قطعاتی قرار است در این کنسرت شما اجرا شود؟

در شب اول این اجرا روی صحنه خواهم رفت. در قسمت اول نخستین شب این کنسرت، ارکستر جوانان جهان قطعاتی از عشق اوپوس 12 برای ارکستر از جوزپه وردی، دوئت آریا برای ویلن، ویولا و ارکستر از ادوارد الگار، قطعه رؤیایی برای ویولن و ارکستر از شوپن، تصنیف خیال اوپوس 101 برای ویولا، ویولن و ارکستر از آنتونین دورژاک و قطعه روندو برای ویولن و ارکستر از کامیل سانس‌سنت را اجرا می‌کنند.

درباره اجرا در تالار وحدت چه نظری دارید؟

ما در تالار وحدت اجرا داریم و معنای این کار به معنای اتحاد و وحدت است. چه اسم بجایی است، چون که این برنامه با وحدت و اتحاد کشورها انجام می‌شود و این اتفاق بسیار خوبی است، مخصوصاً با اتفاق‌هایی که این روزها در سطح جهان شاهد آن‌ها هستیم.

بابت این اجرا مدال از ریاست جمهوری ایتالیا نیز دریافت کرده‌اید؟

بله، رئیس‌جمهور ایتالیا با اهدای مدال ریاست‌ جمهوری این کشور به من از پروژه مشترک ایران و ایتالیا با عنوان “صدای ایتالیا برای ایران” تقدیر کرد.

در حال حاضر وضعیت نوازندگان و ارکستر سمفونیک تهران را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

بعضی‌ها در سطح نسبتاً بالایی قرار دارند و وضعیتشان خوب است و تعدادی هم در سطح نوازندگان خود من هستند. تعدادی هم به طبع در سطح پایین‌تری نسبت به سایرین قرار دارند، اما به دلیل علاقه‌ای که دارند اگر تلاش بیشتری داشته باشند و دانش نوازندگی‌شان را نسبت به کارشان بالا ببرند قطعاً موفق خواهند شد. در نهایت من فکر می‌کنم آن‌ها می‌توانند یک ارکستر خوب را تشکیل بدهند.

همکاری با ارکستر سمفونیک تهران چطور است؟

از همان ابتدا از همکاری با ارکستر تهران لذت بردم، گرچه ارتباط با افراد از طریق یک زبان دیگر کار دشواری است.

اقامت در ایران چطور است؟

من اینجا را با خاطراتی خوب به یاد می‌سپارم و تنها برای توصیف می‌گویم ایران پر از عشق است.

مینا آتشی

منبع:هنرآنلاین

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *