در آستانه ارتحال ملکوتی بنیانگذار نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی هستیم ، پیر و مرادی که میلیونها انسان عاشق و شیفته اسلام و اهل بیت (ع) اورا امام خویش می خواندند و به او عشق می ورزیدند .
کلام امام برای امتش همواره راهگشا بود و هست ،اینک در آستانه سالروز رحلت آن عزیز سفر کرده تعمق و تدبر در کلام آن پیر جماران در خصوص دلهای بیمار خالی از لطف نیست .
تا كى مىخواهيد در خواب غفلت به سر بريد، و در فساد و تباهى غوطهور باشيد؟ از خدا بترسيد؛ از عواقب امور بپرهيزيد؛ از خواب غفلت بيدار شويد. شما هنوز بيدار نشدهايد؛ هنوز قدم اول را برنداشتهايد. قدم اول در سلوك «يقظه» «48» است. ولى شما در خواب به سر مىبريد؛ چشمها باز و دلها در خواب فرو رفته است.
اگر دلها خواب آلود و قلبها بر اثر گناه سياه و زنگ زده نمىبود، اين طور آسوده خاطر و بيتفاوت به اعمال و اقوال نادرست ادامه نمىداديد. اگر قدرى در امور اخروى و عقبات هولناك آن فكر مىكرديد، به تكاليف و مسئوليتهاى سنگينى كه بر دوش شماست بيشتر اهميت مىداديد. شما عالم ديگرى هم داريد؛ معاد و قيامتى نيز براى شما هست (مثل ساير موجودات كه عود و رجعت ندارند نمىباشيد.) چرا عبرت نمىگيريد؟ چرا بيدار و هوشيار نمىشويد؟
چرا اين قدر با خاطر آسوده به غيبت و بدگويى نسبت به برادران مسلمان خود مىپردازيد، و يا استماع مىكنيد؟ هيچ مىدانيد اين زبانى كه براى غيبت دراز مىشود در قيامت زير پاى ديگران كوبيده مىگردد؟ آيا خبر داريد كه الغيبة ادام كلاب النّار «49». هيچ فكر كردهايد كه اين اختلافات، عداوتها، حسدها، بدبينيها، خودخواهيها، و غرور و تكبر، چه عواقب سوئى دارد؟
آيا مىدانيد عاقبت اين اعمال رذيله و محرمه جهنم بوده، ممكن است خداى نخواسته به خلود در نار منجر شود؟ خدا نكند انسان به امراض بيدرد مبتلا گردد. مرضهايى كه درد دارد انسان را وادار مىكند كه در مقام علاج برآيد؛ به دكتر و بيمارستان مراجعه كند؛ ليكن مرضى كه بيدرد است و احساس نمىشود بسيار خطرناك مىباشد. وقتى انسان خبردار مىگردد كه كار از كار گذشته است.