همین چند روز پیش 31 فروردین 94 به همراه جمعی از همرزمان به عیادتش رفته بودیم… اما نمی‌دانستم که این «آخرین دیدار» است.
سلام و علیکی باهاش کردم…اگر چه دردهایش رو پنهان می‌کرد و لبخند می‌زد اما این بار از همه دفعات چهره‌اش بیشتر درهم بود. سرم رو بردم پایین کنار صورتش گفتم: حالت چطوره علیزاده جان، شرمندتم که هر وقت میام اذیتت می‌کنم.
خیلی یواش و از همیشه آرومتر بغل گوشم گفت: «دعا کن دیگه زودتر برم».
آخه 30 سال مدت کمی نیست، روی تخت افتاده باشی، درد بکشی، مثل شمع بسوزی و آب بشی، فکرش رو بکنید.
از راست شهیدان کاظمی، اخباری، نورانی، شاد… نشسته جانباز شهید رزمنده تخریب‌چی غلامرضا علیزاده
در طول مدت جانبازی شادترین لحظه‌ای که از جانباز علیزاده سراغ دارم… زمان دیدارش با رهبر عزیز بود.
شنبه 19 اردیبهشت مراسم تشییع وی از محل حسینیه پیروان نبوی واقع در خیابان شهید نواب بسمت حرم مطهر برگزار شد؛ روحش شاد و راهش پر رهرو باد.
آسایشگاه جانبازان، انتهای بلوار سجاد مشهد، ورودی پارک ملت، محل انتظار برای لحظه عروج … شهدای زنده. آرمان‌ها و اهدافشان را دریابیم و با دیدار آنها در این وانفسا، غفلت را از روح خود زدوده
فرزندان خود را با تاریخ سرفراز کشور اسلامی و مسئولیتی که بر دوش آنهاست ، آشنا سازیم.
درود بر شرافتشان
سلام ودرود برشما جانبازان قطع نخاعی واقعه جیزی دروصف ایثار شمانمیتوان گفت انشالله روحت با همرزمان شهیدت وشهدای کربلا قرین رحمت گردد..ولی یه گله ازمسعولان دارم تورابه خدا کمی هم به فکر معلولان باشید که درکنج خانها تلف میشن و کوچکترین فردی مثل امام جمعه هاوجماعات هم یک باربعیادتشان هم نرفتن اخه مگه نه اینکه بزرگانمان میفرمایندهرکه بخاطررزق وروزی هم کشته شود شهیده پس ازهمه میخواهم کمی هم بهفکرانهاباشید.برا همه عزیران معلول ارزوی شفاع اجل دارم واسلام
چی دارم بگم بغیر از شرمندگی
انالله واناعلیه راجعون
همسنگرتخریب چی توهم ماراتنهاگذاشتی خوشاسعادتت علیرضا
باعرض تبریک وتسلیت به خانواده محترم شهیدبزرگوارعلیرضاعلیزاده عزیزامیدوارم خداوندبه شماصبرعنایت فرمایدواین شهیدبزرگواررابا شهدای کربلا همنشین گرداندمارادرغم خودشریک بدانید!
ازعموم مردم ایران خواهان توجه خاص به جانبازان عزیزهستم حتی بایک دیداربازمان کم؛لطف کنیدبه عیادت جانبازان عزیزبرویدوصبرو استقامت راازآنان بیاموزیدوراحت ترازاین زندگی بانشاط داشته باشید!یاعلی مدد