بسیاری عقیده دارند بهتر است با خرما افطار را شروع نماییم. در احادیث هم توصیه شده که افطار بعد از خواندن نماز مغرب باشد. خب، چرا؟
از آنجا که «خرما» فواید منحصر به فردی برای روزه دار دارد، باز کردن روزه با آن در ماه مبارک رمضان یک رسم و سنت شده است. پیامبر خدا (ص) نیز قبل از نماز با خرمای رسیده روزه اش را به طور مختصر افطار می کردند. اگر خرمای رسیده موجود نبود ایشان خرمای خشک می خوردند و اگر هیچ کدام نبود مقداری آب می نوشیدند.
پزشکان می گویند یکی از فواید بی شمار باز کردن روزه با خرما این است که بدن از سطح بالای قند طبیعی خرما سود می برد. قندها به سرعت به کبد می رسند. کبد هم جایی است که در آن قند سریع تر از سایر مواد مغذی به انرژی تبدیل می شود. فرد روزه دار برای خواندن نماز مغرب و افطار کردن به این انرژی نیاز دارد.
وقتی فردی غذا می خورد بدنش برای هضم غذا انرژی مصرف می کند. خوردن مقدار زیاد غذا به سرعت بعد از افطار برای بدنی که در وضعیت تضعیف شده وجود دارد مفید نیست.
خوردن خرما در ابتدا به بدن کمک می کند عمل هضم را شروع کند و آن انرژی را برای خوردن در مرحله ی دوم یعنی غذاهای سنگین بیشتر در طول افطار بدست بیاورد. بنابراین خوردن خرما هنگام افطار در ماه رمضان مثل مولتی ویتامین روزانه است. این مولتی ویتامین، بدن را برای داشتن روزه سالم تر و قوی تر نگه می دارد.
دانشمندان علم تغذیه نیز اذعان دارند خرما از مقدار زیادی فیبر تشکیل شده است که می تواند مانع یبوست شود. یبوست ممکن است به دلیل خوردن غذاهای غنی مرسوم در ماه رمضان باشد. بعلاوه خرما معده و روده را در برابر انگل ها و باکتری ها محافظت می کند. بنابراین زمانی که افطار در موقعیت های غیرمعمول سالانه صرف می شود خرما داروی پیشگیری کننده خوبی در برابر بیماری ها می باشد.
علاوه براین خرما جایگاه ویژه ای در اسلام دارد. در حقیقت خرما یکی از رایج ترین غذاهایی بود که خیلی اوقات پیامبر گرامی اسلام (ص) و ائمه اطهار (ع) میل می فرمودند. به این دلیل، خوردن خرما علاوه بر جنبه ی فیزیکی آن بیشتر جنبه ی معنوی و روحانی دارد. اگر خوردن خرما فقط به جهت جنبه فیزیکی آن بود شاید هر میوه ی دیگری که قند طبیعی بالایی دارد می توانست برای افطار خورده شود تا فواید مشابه خرما بدست بیاید.
با این وجود، حقیقت پیروی کردن از سنت پیامبر(ص) و اهل بیت (ع) به خاطر وابستگی و ارتباط و یاد آوری ایشان است که روحاً برای مسلمانان فواید معنوی دارد.
حکمت آن که در احادیث توصیه شده مسلمانان بعد از خوردن خرما و قبل از اینکه غذای اصلی را میل کنند نمازشان را بخوانند تایید علمی این امر است که در این زمان کوتاه بدن فرصتی پیدا می کند خرما یا آب خورده شده را پردازش کرده و مکانیزم فرآیند هضمی بدن را که در طول کل روز استراحت می کرد آغاز نماید.
خوردن حجم زیادی از غذاها بلافاصله بعد از بازکردن روزه مثل این است که فوراً بعد از روشن کردن ماشین و قبل از اینکه به موتورش فرصت کافی دهیم تا گرم شود آن را به حرکت در آوریم. ناگفته پیداست در صورت چنین کاری قطعات داخلی موتور از بین می رود.
این مثال در مورد بدن نیز صدق می کند. شروع ناگهانی عمل هضم می تواند شوکی به سیستم اندام های پردازش و گوارش وارد کند. در بعضی موارد این شوک می تواند خطرناک باشد. باید اعتراف کرد متاسفانه در بیشتر موارد افراد روزه دار با این روش ناسالم روزه شان را افطار می کنند.
خطرات ناگهانی خودشان را با افزایش میل به خواب بعد از افطار نشان می دهند. چنین احساس خواب آلودگی به این دلیل به وجود می آید که بدن برای هضم در سیستم گوارش انرژی بسیار زیادی را مصرف کرده است حال آن که در حالت عادی بدن ما علاوه بر انجام وظیفه ی درست هضم غذا برای انجام سایر کارهای جسمی به سطح انرژی پایین تری احتیاج دارد. پزشکان معتقدند مصرف حجم زیاد غذا بلافاصله بعد از باز کردن روزه، که به صورت عادت درآید، در دراز مدت به بدن آسیب می رساند.
مترجم: فاطمه قارداشی عمران – زبانکده سنجش آمل
منبع: www.shiachat.com