هراز نیوز :بارها گفته شد، احساس ناامنی بسیار آزار دهنده تر از خود ناامنی است. به نظر می رسد؛ سالهای اخیر هم تعداد جرائم در جامعه بیشتر شده و هم شکل بزه خشن تر. اینکه در شهری مانند آمل با ساختار خاص اجتماعی آن تعداد ارتکاب جرائمی مانند قتل، نزاع های خشن خیابانی و… به انحاء جدید و البته خشن، روند افزایشی پیدا کرده، هم تعجب آور است، و هم نگران کننده. آنچه باعث نوشتن این سطور شد، یک احساس خطر بود.

اینکه ذکر شد ساختار اجتماعی خاص شهر آمل، منظور اشاره به ترکیب نسبتاً یکپارچه و همگن اجتماعی، جمعیت کم مهاجرین، ساخت طایفه ای به معنای فامیلی و قومی بودن جمعیت ها در مناسبات اجتماعی است که هر کدام در بررسی های علمی انجام گرفته از عوامل کاهنده جرایم به شمار می رود.

با این حال، بارها شنیدید گروههای بین تعدادی از جوانان برخی محلات با ماهیت تبهکارانه شکل می گیرد و گاهی باعث بروز نزاع های بسیار خطرناک بین آنها و ایجاد مزاحمت و آسیب دیدن مردم عادی می شود. البته این گونه درگیری ها غالباً با حضور مأمورین انتظامی خاتمه می یابد. نکته جالب افتخار به وابستگی و انتصاب به یکی از این دسته جات است. روزی با شخصی که از وابستگان (نوچه های) یکی از این افراد که در ارتکاب به چنین اعمال مجرمانه پرآوازه است، هم کلام شدم. طوری در مورد این فرد صحبت می کرد که شخصیت های افتخار آفرین داستانی چون “رابین هود” را به ذهن متبادر می کرد و اصلاً توقع کوچکترین ایرادی را به او نداشت.

این نوشتار به دنبال بررسی پژوهشی منطبق بر استاندارد های علمی نیست البته این زمینه ای بسیار گسترده برای محققین علوم اجتماعی می تواند باشد.

اگر بخواهیم به راهکارهایی برای کاهش اینگونه ناهنجاریها با دیدی فرهنگی و اجتماعی اشاره کنیم، دو عامل مورد نظر است:

1- خانواده: مهمترین نهاد اجتماعی است. تأثیر روابط صمیمانه و مستحکم در تکوین شخصیت و اغناء عاطفی اعضای آن مورد اشاره بسیاری از پزوهش های علمی صورت گرفته می باشد و نقش زیادی در کاهش ناهنجاریهای اجتماعی دارد.

2- گسترش تشکل های با کارویژه و اهداف عام المنفعه و انسان دوستانه: این گروههای اجتماعی به تقویت حس نوع دوستی و تحکیم روابط اخلاق مدارانه و انسانی کمک می کند. در شهر ما این قبیل تشکل ها با نامها و وظایف گوناگون وجود دارد. بنیاد کودک، زنان خیراندیش، بنیاد کمک به بیماران سرطانی آرین از این نوعند. بدون در نظر گرفتن برخی نارسایی ها، در مجموع فعالیت در این جمع ها، همبستگی و مشارکت فعال اجتماعی را در جامعه بسط می دهد و زیستی مدنی را ترویج می کنند. حس مفید بودن و رضایت از خود با اثبات و تکمیل شخصیت و تقویت فردیت با گرفتن نقشهای اجتماعی، از ثمرات فعالیت در این نهادها می باشد.

باید در نظر داشت لزوم توجه به این پدیده ها با رویکردی مبتنی بر علت شناسی امروز بیش از گذشته احساس می شود. چرا که رشد افزایشی آمار ناهنجاریهای اجتماعی این چنینی آن هم در رده سنی جوانان و نوجوانان در غیاب بایسته های اجتماعی، نشان میدهد که این گونه معضلات قبح و زشتی خود را از دست داده و در عادات فرهنگی جامعه رخنه کرده است

11 thoughts on “زیر پوست شهر”
  1. در ایران با جمعیت هفتاد میلیون نفر سالانه هفت میلیون پرونده جدید وارد دستگاه قضایی می شود ولی در هند با بیش از یک میلیارد نفر نیز هفت میلیون پرونده جدید قضایی تشکیل می شود. آیا ما مردمان مهربانی که ادعا می شود هستیم؟ ریشه این توحش در چیست؟

  2. ضمن تشكر از دغدغه نويسنده بايستي بايد عرض كرد در ساحت اجتماعي به موازات كم رنگ شدن و كاهش كاركردي نهادهاي سنتي ، نهادهاي مدرن در حد مورد نياز بروز و ظهور نداشته اند. علاوه بر اين سيسنم هاي قضايي و انتظامي فاقد قابليت هاي محتوايي و ساختاري لازم و روزآمد براي كنترل جرائم و مسائل اجتماعي هستند.
    علاوه بر اين با توجه به اينكه آمل از صنعتي ترين شهرهاي شمال كشور بحساب مي آيد ، بايستي از طرف مجموعه مديريت سياسي فرهنگي شهرستان، تدابير لازم براي مواجهه با آسيب هاي نوپديد جوامع صنعتي فراهم آيد .

  3. سيد جان ميشه درمورد حضور سازمان هاي مردمي چون بسيج كه در دهه هفتاد ازفعالين ونخبگان اين عرصه بوده ايدو البته هنوز هم بنظرماهستيد، چه نقش مي توانند درامنيت ايفا نمايند .وخوشبختانه امروز ايده هاي همچون طرح صالحين و… در مجموعه بسيج افكارجوانان را بخود جذب نموده و تئوري ايجاد امنيت پايدار خود نمونه اي از دستاورد هاي اين طرح است.

  4. آخه …..بالاخره زبون مشارکتی ها هم باز شد بیچاره سایت زدن هیچکی نمی بینه دست به دامن اصولگرایان شدند دوستان سعی کنید کمی به اغوش جامعه برگردید ببینید در جامعه چه خبر است با این کلی گویی ها به جایی نمی رسید البته شماها فقط تندرو هستید انتظار تحلیل خاصی ندارین چون شماها صرفا تعصب دارید

  5. عزیزهموطن،بحث آسیب های اجتماعی و تبعات آن مبتلابه تمام آخاد مردم است و هیچکس از تبعات آن در امان نخواهد بود و همه باید از مشارکتی، موتلفه، اصول گرا و اصلاح طلب کمک کنیم تا آسیب های اجتماعی بدوا مدیریت و کنترل گردد. عزیز هموطن با کشور عراق آتش بس کردیم و با غرب و آمریکا بخاطر منافع ملی مذاکره می کنیم ، آیا مشارکتی ها و اصلاح طلبان که از فرزندان این آب و خاک هستند و از بچه های جبهه و جنگ ، جانباز و خانواده معظم شهدا هستند شایسته چنین رویکردی هستن؟

  6. سلام علیکم
    سیدجان!
    از نحوه ی توزیع سبد کالا و اوضاع مردم برف و سرما زده غرب استان چه خبر؟؟!!
    در این مورد نظری ندارید احیانا؟؟!!

  7. ایشان نه جامعه شناس هستن نه محقق و نه فعال اجتماعی رو چه اساسی این مطالب نوشته می شود

  8. مشارکتیها مدیریت سالم وکارامد خودشان را در دوره اصلاحات نشان دادند

  9. ای هیچ کس نئو تره خنه زننه نصرت جان.البته در خراب شدن حاتمی خله نقش داشتنی همین مشارکت کاروبار مردی ره ضربه بزو

  10. این مطلب طرح بحث بسیار مهمی است که در جامعه ما به یک معضل تبدیل شده. نویسنده به خوبی به دو راهکار برای مقابله با این پدیده اجتماعی اشاره کردند. از خواننده های محترم میخوام که بدون غرض و مرض های سیاسی به مطالب نگاه کنند. نویسنده رو می شناسم امیدوارم شاهد نوشته های بیشتری از ایشون باشیم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *