کربلا تجلی‌گاه عشق بازي صالحان و پاكان روزگار تحت هدايت امام نور و روشنائي با خداست كه صحنه هاي زيبائي از اين عشق در مقطعي از تاريخ و در جغرافيائي معين به ظهور مي رسد و آزادگي و حريت و ايمان در هميشه تاريخ تبلور مي يابد و امام حسین(ع) قهرمان بزرگ این صحنه شگفت‌انگیز است. �علیرضا يونسي
کربلا تجلی‌گاه عشق بازي صالحان و پاكان روزگار تحت هدايت امام نور و روشنائي با خداست كه صحنه هاي زيبائي از اين عشق در مقطعي از تاريخ و در جغرافيائي معين به ظهور مي رسد و آزادگي و حريت و ايمان در هميشه تاريخ تبلور مي يابد و امام حسین(ع) قهرمان بزرگ این صحنه شگفت‌انگیز است.
عشق به امام حسین(ع) راز و رمز ماندگاری ملت بزرگوار ایران است که دل در گرو محبت امام حسین (ع) نهاد و راه ناهموار تاریخ خود را با پای آبله و جان خسته طی کرد و دمی چشم از قله بلندی که در پی آن بود برنداشت و می‌بینید و می‌بینیم که محرم همیشهء ايام در ایران و البته در بسیاری از نقاط جهان چه محشر و قیامتی است.
در بینش توحیدی و ادیان الهي بويژه اسلام آسماني ، قهرمان و بازیگر اصلی صحنه تاریخ خود انسان است و پیامبران و مصلحان بزرگ الهی آمده‌اند تا آگاهی این انسان را بالا ببرند و اراده‌اش را تقویت کنند تا خود راه را با چراغ آگاهی و پای اراده بپیماید و طبعا این انسان هرچه با ايمان بيشتر ، خداجوتر ،آگاه‌تر و مصمم‌تر، سیر او به سوی هدف شتابان‌تر و در نزدیک‌تر شدن به آن هدف کامرواتر است و امام حسین (ع) قهرمان بي بديل ، آگاهی‌بخش و شتاب‌دهنده این حرکت است.
نقش قهرمان صالح در عرصه تاریخ غیر قابل انکار است، اما نه در راه بردن تاریخ (که سیر الهی و طبیعی خود را دارد و قهرمان هم در متن این سیر و حرکت است نه بیرون از آن) بلکه در شتابان کردن سیر به سوی هدف والای تاریخ است.
سیری که جان آگاه انسان بستر آن است و اراده مستحکم او محرک آن و قهرمان کسی است که در آگاهی بخشی و تقویت این اراده نقش دارد و آقا اباعبدالله (ع) از بزرگترین قهرمانان عرصه تاریخ حق عليه باطل و دارای نقش ابدي در این صحنه است.
آزادی حقیقی در بندگی خدا است، خدای حسین(ع) خدایی است که گرچه قهار و جبار و قادر است، ولی پیش و بیش از آن خدای هدایت و محبت و رحمت و مغفرت است و رحمتش از غضبش پیشی می‌گیرد و خشم و قدرت و قهاریت او نیز که عین علم و حکمت و عدل او است در برابر ستم و کژی و بی‌عدالتی و انسان‌ستیزی است .
و تنها با پرستش آن خدا است که از یک سو انسان می‌تواند از بند ویرانگر هوس و حیوانیت و خود برتربینی رهایی یابد و از سوی دیگر و از پایه این آزادی درونی قدرت و اراده آن را نیز می‌یابد تا در برابر سلطه هوس قدرت‌های جبار بایستد و به سوی آزادی اجتماعی، كمال و آزادگي حرکت کند.
آزادی و آزادگی امام حسین همان است که در بیان بلند خود اعلام می‌دارد :
“ناپاک و ناپاک‌زاده‌ای مرا میان شمشیر و خواری مخیر کرده است و هیهات منا الذله”
این آزادگی همان آزادگی ناشی از بندگی خدا و نیز روح آزاد بنده خدا است.
امام (ع) می‌فرماید: ( انی لم اخرج و لابطرا و لامفسدا بل خرجت لطلب الاصلاح فی امه جدی امر بالمعروف و انهی عن المنکر )
و باز می‌فرماید : ( الاترون ان الحق لایعمل به و الباطل لایتناهی عنه )
” نمی‌بینید که به حق عمل نمی‌شود و از باطل بازداشته نمی‌شود ” .
لذا دین آمده تا انسان را آزاد کند، بندها و قیدها و غل‌ها و زنجیرهاي ستم پذيري را از پای و جان انسان بردارد و شرایط اسیرکننده و ویران کننده را دگرگون کند و انسان را بر سرنوشت خود حاکم گرداند و اگر روزی به نام دین انسان را به بند کشیدند، بدانید که هم به انسان و هم به دین جفا شده است و مرام امام حسین (ع) این است که باید ایستاد، ولو اینکه او را خارجی و خروج کننده علیه امیرالمومنین(ع) بدانند .
و به ما آموخت هنگامی که بیداد و تبعیض و انسان ستیزی و بی‌انصافی و بداخلاقی در برابر دادگری و مساوات و حرمت انسان و عدل و انصاف و اخلاق قرار گرفت، بی‌تردید باید جانب دین حق و عدالت را گرفت و این همه را به نام دین انجام داد تا هم خدمتی به انسان باشد و هم خدمتی به دین خدا.
آري آزادی گرانبهاترین هدیه الهی است و ارزان به دست نمی‌آید. باید برای به دست آوردن آن هزینه کرد و نیز برای نگاه داری آن هزینه بیشتر و هر چه در این راه هزینه کنیم زیاد نیست، حتی اگر اهدا جان پاکی چون جان امام حسین(ع) باشد.
انقلاب مقدس اسلامي نمود بارزي از حركت در اين مسير است . ملتي با ايمان و اراده الهي قوي ، با اطاعت از امام ، رهبر و مرجع صالح و الهي خود همان راهي را رفت و مي رود كه امام حسين (ع) پيمود و الگويي كامل براي آن راه و مسير است .
و اما…
نمى توان از كربلاى حسین نوشت از كار بزرگ و نقش مكمّل و بى بدیل حضرت زینب علیها السلام نگفت .
چرا كه :
« رسالت پیام عاشورا بر دوش هاى ظریف یك زن، «زینب» – زنى كه مردانگى در ركاب او، جوانمردى آموخته است و رسالت زینب دشوارتر و سنگین تر از رسالت برادرش است. و زینب مانده است، كاروان اسیران در پى اش، و صف هاى دشمن تا افق در پیش راهش، و رسالت رساندن پیام برادر بر دوشش. اگر زینب پیام كربلا را به تاریخ باز نگوید، كربلا در تاریخ مى ماند».
بدون شك حضور حضرت زینب علیهاالسلام در كربلا به عنوان پیام رسان شهیدان، حیاتى ترین عنصر در ماندگارى «حماسه حسینى» است. اگر زینب نبود، كربلا در كربلا مى ماند و حماسه درخشان حسینى اسیر حصار زمان خود مى شد.
حضرت زینب علیها السلام خود سرود حماسه اى بود كه درخشید و حماسه حكايت كربلا را در همه زمان ها سارى و جارى ساخت. زيرا او فرزند امام علي (ع) و دخت حضرت فاطمه (س) و از نسل پاكان و و معصومين روزگاران است .
و اينجاست كه در هرجا ملتي از الگويي خداگونه همانند امام حسين (ع) بمانند امت بزرگ ايران اسلامي تحت هدايت و زعامت رهبر وارسته و الهي همچون امام خميني (ره) و مقام معظم رهبري پيروي نمود ، و در راستاي هدف مقدسش مقاومت كرد و در مقابل ظالم سر تعظيم و تسليم فرود نياورد پيروز شد …
همچون پيروزي شكوهمندانهء ملت وفادار ايران در مبارزه با حكومت ظالم محمدرضا شاه و دستاوردهاي عظيم انقلاب در جنگ تحميلي و دفاع مقدس در مقابله با رژيم فاسد صدام كه دنياي استكبار از او حمايت ميكرد و اينك مقاومت پيروزمندانه در نبرد هسته اي و ستيز با مستبدين اين عصر و زمان .
اینها و صدها مورد دیگر بخش كوچكي است از درس‌های قیام امام حسین(ع) که مجال بیان آن نیست.
اميد است همواره از ره پويان آن امام بزرگوار باشيم