چه گزینه هایی روی میز است؟!

اولین بازخوردی که ازجمله(همه گزینه ها روی میز است)به ذهن انسان متبادر وتداعی میگردد این است که نقطه عطف سخن به سمت بحث های سیاست خارجی در عرصه کنونی است ولی این بار سوالمان این است که(چه گزینه هایی رو میز است؟)با این تفاوت که مراد ومقصود کلام، میز تصمیم در عرصه سیاست خارجی در اروپا نیست بلکه این میز مربوط به میز تصمیم گیری هیئت دولت تدبیر وامید می باشد که چند ماهی است بر مسند تصمیم گیری ویا به نوعی دولت به معنای عام آن ،جلوس فرموده است.

بحث گردشگری وجاذبه های توریستی،طبیعی،بکر وخداوندی سالهای سال است که درکشور رواج دارد. کشوری همچون جمهوری اسلامی ایران که کشوری پهناور وزیبایی از لحاظ جغرافیایی وطبیعی به حساب     می آید باید به نوعی بدون اغراق گفت  که شرایط آب وهوایی آن چهار فصل میباشد.

اگر به لحاظ آب وهوایی وجاذبه های متعدد گردشگری نظر کنیم بی شک میتوان استانهای شمالی(گیلان ومازندران)را یکی از بهترین استانهای کشور از لحاط جاذبه های گردشگری وتوریستی دانست.

در وصف گردشگری وصنعت پر رونق توریسم در این استانهای شمالی کشور،سالهای سال است که شعرها سروده شده وخطابه ها گفته شده ولی اگر بجز این موارد به مطالب دینی ومذهبی دین مبین اسلام که از جمله آن وبارزترینشان کلام قرآن کریم است که  در سوره مبارکه عنکبوت وآیه شریفه20 به پیامبر(ص) میفرماید:به مردم بگو در زمین بگردید وبنگرید که چگونه آفرینش آغاز گشته است.

این خود نکته کلیدی واصلی در پرداختن به صنعت توریسم وگردشگری عنایت دارد پس دلایلی متقنی در باب گردشگری در دنیا وجود دارد.پرداختن به جاذبه های توریستی وحتی آثار تمدنی ملل های گوناگون جالب است وآموختنی ،ولی در این مقال مجمل نمی گنجد. بحث ما بصورت جزئی در مورد جاذبه های گردشگری وصنعت پر سود وپر رونق توریسم در استانهای شمالی کشورمان ایران خواهد بود.

استانهای شمالی کشور همانطور که مشهود وعیان است.دارای پدیده های طبیعی وبکر وبی نظیری  که از جمله آنها میتوان به دشت های وسیع وسرسبز،کوه های سربه فلک کشیده،دریا وسواحل آرامش بخش،جنگلهای انبوه، تالاب ها و…همه وهمه ی اینها،استانهای شمالی را به یک نگینی در کشور تبدیل نموده است.

اما آنظور که شایسته وبایسته گردشگری وصنعت توریسم،آنچنان که باید دردرآمد زایی شگرف ومتوازنی با جاذبه هایی که در این استانها موجود است،تقارنی نداشته.

در اینجا باید به سوال ابتدایی مقاله بپردازیم:چه گزینه هایی روی میز است؟

سوالی که باید از دولت تدبیروامید پرسید این است که چه گزینه هایی برای توسعه گردشگری دارند؟البته این مهم ،همکاری خیلی از نهادها ومراکز کشوری واستانی را می طلبد که بطور ویژه واهم آن میتوان به سازمان میراث فرهنگی ،صنایه دستی وگردشگری اشاره نمود.

از دولت تدبیر وامید این انتظار می رود با توجه به باورمند بودن دولت به توسعه پایدار(1)  درهمه زمینه ها،به  

این مهم توجه ای ویژه نماید.گردشگری ورواج صنعت توریسم با یک عامل کلیدی ومهم ارتباط تنگاتنگ

ومشهودی دارد وآن چیزی جز امنیت پایدار نخواهد بود،خوشبختانه کشورما ازجمله کشورهایی است که درقیاس با کشورهای منطقه از  امنیت قابل قبولی برخوردار می باشد،ولی با این حال چندین وزارت خانه کلیدی که از جمله انها میتوان اشاره کرد به وزارتخانه هایی همچون:وزارت اطلاعات،وزارت کشور  ونهادها وسازمانهایی همچون نیروزی انتظامی و… که در این امر نقش مبرز وویژ ای ایفا می نمایند.به نوعی امنیت را میتوان،گل واژه توسعه توریسم در هر کشوری دانست.

البته بجز امنیت مقوله بعدی که میتوان آن را مُقَوَّمِ و، به اهمیت آن اذعان کرد، این است که دید بلند خود مسئولین این امر در جهت پیشرفت وتوسعه پایدار در همین زمینه خواهد بود.انتظار به حق همه ی مردم از دولت تدبیر وامید این است که گزینه هایی همچون:در دستور کار قرار دادن توسعه صنعت توریسم،ارائه چهره ی صلح دوست ایرانیان به ملل مختلف که البته در راستای دیپلماسی  عمومی وگفتگوی تمدنها میتوان پیگیری نمود.

که اگر این شود،نه تنها به افزایش قدرت نرم کشور منجر خواهد شد بلکه به رونق اقتصادی منبعث از صنعت

توریسم ودر ادامه آن کار آفرینی برای مردم ودر کل وغایی آن برای دولت هم فواید اقتصادی بی شماری دراین

جهت سودمند خواهد بود که یکی از شعارهای اصلی دولت هم که ذیل عنوان رونق اقتصادی مردم وکشور مطرح می شد ،به ثمر خواهد نشست..